That Runaway Girl (Tagalog)

"Sige, takbo pa! Tumakbo ka lang dahil sa oras na mahuli kita ay hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sayo!" pagbabanta ng lalaking nakabuntot sa akin ngayon.

"Huhuhu. Mommy." nanginginig ang mga lambing sambit ko. Kahit halos bumigay na ang mga paa ko at manghina na ang mga tuhod ko'y wala pa rin akong tigil sa pagtakbo. Takbo lang ako nang takbo mula sa madilim at masukal na bahagi ng gubat na kinaroroonan ko.

I need to escape! I need to get away from those smelly bastards!

Hindi ko lubos na maisip na ipinangbayad utang ako ng sarili kong mga kamaganak sa sindikatong pinagkakautangan nila. Paano nila iyon nagawa sa sarili nilang pamangkin? Pinagkatiwalaan sila ng mga magulang ko pero kahit pala sarili mong mga kadugo ay magagawa ka pa ring traydurin.

"M-Mommy, d-daddy," pagtawag ko sa mga namayapa kong mga magulang. They died last month in an airplane crush. I'm calling them to protect me from those monsters that has been chasing me for almost an hour. Gusto ko sanang tawagin ang buong gang ng little pony pero hindi ito ang tamang oras para sa kanila. This is a life and death situation and I don't know if I could see the sunrise again.

Napahikbi na lang ako dahil sa matinding takot. Hindi ko alintana ang sugatan kong mga paa at punit-punit kong suot na dulot ng mga matatalas na sangang sumasabit sa akin dahil sa walang humpay na pagtakbo. Mas lalo ko pang binilisan ang paggalaw ko dahil sa mga kaluskos at mga yabag na naririnig ko na papalapit sa akin.

Wala na akong pupweding asahan sa mga oras na 'to kundi ang sarili ko lang. Kung hindi ako gagawa ng paraan para masalba ang sarili ko ay tiyak na impyerno sa kamay ng sindikatong 'yon ang bagsak ko.

Nanlaki ang mga mata ko nang maaninag ko ang kaunting liwanag hindi kalayuan sa kinatatayuan ko. Bukod sa mga ilaw ng flashlight na papalapit sa akin ngayon ay isang dilaw na liwanag ang nagbigay pag-asa sa akin. Kailangan kong makahingi ng tulong sa kung sino man ang tao sa lugar na 'yon. Kaagad ko iyon tinungo at nakita ang maliit na camping site pero wala ako nakitang tao sa paligid.

"Tulong! Please, someone help me!" namamaos kong sigaw. Hindi ko mapigilang mapaiyak nang sa isang iglap ay mawala ang pag-asa ko. Akala ko ay makakaligtas na ako pero nagkamali ako.

Nang muli kong marinig ang yabag ng mga lalaking humahabol sa akin ay aligaga akong nagpalinga-linga para maghanap ng pweding pagtaguan. Nakita ko ang panglimang tent sa tabi ng isang puno kaya naman ito ang napili kong pagtaguan. Saktong pagbukas ko ng zipper ng tent ay bunganga kaagad ng baril ang bumulaga sa mukha ko.

Napasigaw ako sa takot saka napaupo sa lupa dahil sa tuluyang panghihina ng mga binti ko. "Who the hell are you?" tanong ng lalaki sa akin habang nakatutok ang baril n'yang hawak sa akin. Napaatras ako ng bigla s'yang tumayo at humakbang papalapit sa akin.

"I-I need your help. S-Someone's chasing me." I begged in desperation. I don't know where to go and right know he's the only option I've got.

"Nahanap din kita." narinig kong saad ng lalaking nasa likuran ko.

Hindi na ako lumingon at mabilis na gumapang papalapit sa lalaking kaharap ko na may hawak na baril. Nagtago ako sa likod ng mga binti n'ya habang sinisilip ang hindi lalagpas sa sampung mga kalalakihan na nakapalibot sa amin ngayon.

"Hmmm. At sino ka naman?" maangas na tanong nang kalbong lalaking ng ibaling ang tingin n'ya sa lalaking kasama ko.

"You don't wanna know." kalmadong sagot n'ya. Sa sobrang kalmado n'ya ay ako itong natatakot para sa kanya.

"Tsk. Ibigay mo na lang sa amin ang babaing 'yan at sisiguraduhin naming makakaalis ka sa kinatatayuan mo nang walang kahit isang pasa." alok ng lalaki na sa tingin ko ay leader ng grupo. S'ya rin ang nakausap ng tiyuhin ko kanina bago nila ako ipagtulakan sa mga lalaking 'to. Para akong maduming damit na basta-basta na lang itinapon sa mga basurang 'to.

Napadaing ako sa sakit nang hilahin ng lalaki ang braso ko kaya naman wala sa sariling napatayo ako pero kaagad din akong bumagsak sa lupa nang itulak n'ya ako sa harap ng mga sindikato.

"Nooooo!" I screamed in terror. Muli akong gumapang pabalik pero bago pa man ako makalayo ay may humila na sa isang paa ko kaya naman napadapa ako at nagsisigaw sa takot.

"Hahaha! Tama 'yan!" natatawang pahayag ng leader. Kahit nanlalabo ang paningin ko ay nakita ko ang paglapit n'ya sa kinaroroonan ko saka n'ya iniluhod ang isa n'yang tuhod sa harap ko para maabot ako. Napaangat ako ng tingin nang hilahin n'ya ang buhok ko kaya tumapat ang mukha ko sa nakakadiri n'yang mukha.

His breath smells like a rotten dead rat. Does he even know how to use toothbrush?

"Ang baho." sambit ko na lang na nagpakunot ng noo n'ya.

"Ginagago mo ba ako?" inis na tanong n'ya saka n'ya mas lalong hinigpitan ang pagkakasabunot sa akin. "Sinabi ko naman sa'yong tumakbo ka diba? Humanda ka dahil tulad ng ipinangako ko ay hindi mo magugustuhan ang gagawin namin sa'yo." Nakita ko ang pagangat ng gilid ng labi n'ya kaya naman mas lalo akong kinabahan nang maisip ang madumi n'yang binabalak sa akin.

Isang malakas na sigaw ang pinakawalan ko nang hilahin n'ya ang buhok ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ako bumagsak sa mga tuhod ko habang pilit na itinatayo ang sarili ko. Gusto kong bawasan ang sakit na nararamdaman ko kaya naman napapasunod na lang ako sa paghila n'ya kahit pasuray-suray ang mga galaw ko.

"Let go of me! Ang baho-baho mo!" I shouted. I think this is the endgame for me. Mamamatay akong single at hindi nakakakita ng totoong little pony sa tanang buhay ko.

I'm about to gave up when I heard a loud gun shot. Nakita ko ang pagbagsak ng lalaki na may hawak sa akin kaya naman napako ako sa kinatatayuan ko nang makita ang sinapit nito. Someone just died in front of me. Napahakbang ako paatras ng maramdaman ang mainit at malapot na likido sa paa ko.

Isang tao lang ang may hawak ng baril ngayon at 'yon ang lalaking hiningan ko kanina ng tulong. Nakita ko ang pagatras ng mga miyembro ng sindikato habang nakatingin sa taong nasa likuran ko. Bakas sa mga mukha nila ang pagdadal'wang isip kong lalabanan ang armadong lalaki dahil tanging mga dagger at itak lang ang hawak nilang sandata.

Mga low-budget criminals.

Sa huli ay pinili nilang tumakbo at iwan ako. Thank ghadd they are bunch of cowards!

Dahan-dahan akong napalingon sa likuran ko at tinapat ang lalaking hindi ko pa alam ang totoong pakay sa pagbabago n'ya ng isip para iligtas ako. I'm not sure if he's my savior or my next predator.

"T-Thanks." usal ko. Is it the right time to thank him? Now that I see his face clearly I would say that he's a real-life demigod. Who's son this guy might be?

"Are you spying on us? Speak!" sigaw n'ya. Nanlaki ang mata ko nang idikit n'ya sa noo ko ang bunganga ng hawak n'yang baril. Never in my life I imagine myself as a spy. Nagiisa lang ang pangarap ko sa buhay at 'yon ang makakita ng little pony, unicorn at pegasus!

"I-I-I don't k-know what you're talking about." kabadong sagot ko sa kanya. Napahagulgol akong muli nang ikasa n'ya sa harap ng mukha ko ang baril n'ya. Gusto kong makita ulit si mommy and daddy but not right know. Not until I attain all of my dreams and enjoy even half of my life. Masyado pa akong bata para magpaalam sa mundong ibabaw.

"Don't play dumb at me." asik n'ya.

Ayaw n'ya talagang maniwala! Everyone who knew me are aware that I can't lie because I puke whenever I do that. Sabi sa akin ni mom noon na ako na ata ang pinakainosenting dalaga sa bayan namin because of my angelic face and this angel will never ever lie.

"Boss----"

Parehas kaming napalingon ni Adonis dahil sa pagdating ng isang lalaki out of nowhere. I prefer calling this demigod Adonis since it really fits him.

Nagpalipat-lipat ng tingin sa amin ang lalaki hanggang sa tumigil ang tingin n'ya sa akin. "Who is she?" turong tanong n'ya sa akin.

"That's your f*cking job Smith! Did Hamilton hired her to spy on us?" galit na tanong ni Adonis habang itinuturo ako gamit ang baril n'ya.

"I don't think so boss. Ayon sa intel ko ay walang babaing tauhan si Hamilton." sagot sa kanya ng lalaking nagngangalang Smith.

Hindi ko alam kung sino si Hamilton pero sigurado akong wala pa akong na-applayan na trabaho para ma-hired ako ng lalaking pinag-uusapan nila.

"Then who is she? Bakit hinahabol s'ya ng mga tauhan ni Hamilton?"

"I-I'm Truddi Joy Garcia." sagot ko pero mabilis akong napayuko nang samaan ako ng tiningin ni Adonis. Sa sobrang sama ay parang gusto na n'yang taniman ng bala ang bungo ko. "H-Hindi ko po talaga kilala si Hamilton." I need to defend myself. I'm just an innocent little pony enthusiast. Nothing more ,cross my heart. Sumuka man ako ng rainbow ngayon.

"Miss paano ka nga pala napunta sa gubat na 'to? Masyado ang mapanganib para sa'yo na magpagala-gala sa lugar na 'to lalo pa't madilim na." tanong ni Smith.

"I-I was chased." sagot ko habang hinahaplos ang kaliwa kong braso.

Lumaki ako dito kaya alam ko ang ilang pasikot-sikot sa gubat na 'to. My parents owned a land here but after they died my relatives sell it and used the money for their luxuries. Ngayon na nabaon sila sa utang ay ako naman itong ipangbabayad nila.

"Chased by who?"

"I-I don't know." Ang alam ko lang ay grupo sila ng sindikato.

"Just get her out of here!" muling asik ni Adonis bago n'ya kami talikuran ni Smith at maglakad papalayo. Nakahinga ako nang maluwag dahil sa pagalis n'ya. Sa wakas wala na akong ka-face to face na baril.

"Miss ihahatid na kita. Saan ka ba nakatira?"

"N-No. Hindi na ako babalik sa amin. Please let me stay here." pakiusap ko kay Smith. Kapag bumalik pa ako dun ay hindi na ako sigurado sa kahihinatnan ko.

"Sorry miss pero hindi kasi pwede. Kapag lumabas sa tent na 'yan si bossing at nakita n'yang nandito ka pa ay baka parehas tayong malagot."