Purple Rose

"You ruined my face!" Nalasan ko ang dugo na umagos sa gilid ng aking labi dahil sa suntok na dumaplis sa mukha ko. Pinunasan ko muna ito gamit ng kanang hinlalaki ko habang hindi inaalis ang tingin sa mga kalaban. I got distracted a bit kaya't natyambahan ako ng kamao ng isa sa kanila.

Ipinagpag ko rin ang aking mga kamay sa madungis ko nang cargo pants na itim at saka pumosisyon muli upang maghanda sa muli nilang pagsalakay.

" Is that all you got? Huh?". Binigyan ko sila ng nakakainsultong ngiti at sumenyas na lumapit sila gamit ang kaliwang kamay ko.

Sa isang kisapmata ay nasalag ng palad ko ang isang suntok galing sa lalaking sumulpot sa kaliwa ko habang nasipa ko naman sa likuran ang isa at tumilapon ito papalayo. Sumunod ay inikot ko ang braso ng nasa kaliwa ko at pinatid ang kanang paa nito dahilan upang maisubsob ko ang mukha niya sa malamig na sahig ng training room.

Tila lalo nagalit ang mga kasamahan nila at sabay-sabay na sumugod ang iba papunta sa direksyon ko.

"I will never let -- anyone of you-- touch my face again. Yaahhh!" Tila mas lalo ako ginanahan dahil sa nangyari at kaliwa't kanan akong nagpalipad ng suntok at sipa hanggang sa lahat sila ay bumulagta sa sahig.

Habol-hininga akong tumayo at pinagmasdan ang mga napatumba ako.

"Hmm. Twenty. Not bad." I smirked.

Inalis ko ang pagkakapulupot ng telang puti sa aking magkabilaang kamay at isa-isa inalalayan ang mga ka- sparring ko.

"That was good Ms.V."

"Impressive! "

"Better than last week."

"Five unharmed."

Isa-isa nila akong pinuri because of my combat skills at saka mga iika-ikang umalis palabas ng training room.

Napahiga ako sa sahig dahil sa pagod at napapikit na lamang. Maya-maya pa'y isang malakas na palakpak ang narinig ko kasunod ng yabag ng sapatos na papalapit sa akin. Hindi ko na kailangan pang imulat ang mga mata ko para malaman kung sino ang dumating. Lumingon ako sa pinanggagalingan ng tunog.

"I think you're now ready." nakangiting sambit niya.

"Not yet Dad. I still have a lot of skills to learn from you," tugon ko nang nakapikit pa rin.

"Hey don't be too hard on yourself darling. Ten years of training had honed your skills so much. It's just a matter of time before you take over the organization."

Sa pagkakataong ito ay bumangon na ako at humarap sa kanya at bumuntong-hininga bago sumagot.

'This conversation is happening again.'

"Dad, you know I don't like this idea. I'm happy being under your shadow. Besides, the 'heads' like your leadership. Who am I to take that trust away from them."

Tumawa siya ng malakas. " Hah! I will never win against you. Let's go. You look famished," pagbibiro niya at saka umakbay sa akin at magkasabay naming nilisan ang training room.

How will I take over this enormous company? I feel so inadequate. Everytime dad will talk about this, para akong bumabalik sa kabataan ko. Ang panahong sobrang hina ko. Batang musmos na walang boses. Walang kalaban-laban sa malupit na mundo.

I sighed. It's not yet time to lead and be eaten alive by the enemies. I have to become stronger than Dad.