Beluria (The Lady Hunter)

White long sleeve and leather pants,

Check.

Protector vest,

Check.

Fingerless leather gloves,

Check.

Hunter boots,

Check.

Kinuha ni Beluria sa likuran ng pintuan ang kanyang leather hunter waist bag. Muli niyang tiningnan ang mga laman no'n.

3 daggers, 1 hunting knife and 5 throwing knives,

Check.

Inayos niya ang pagkakabit nito sa kanyang baywang.

Sunod niyang kinuha ang bow and arrows na nakalagay sa quiver. Sinukbit niya sa likuran ang Quiver na may lamang 20 arrows.

Pinagmasdan muna niya ang mga gamit na nakalagay sa buong katawan bago maingat na sinaraduhan ang pintuan ng kanyang bahay.

She's ready.

Ready to hunt wild animals.

Nakagawian na niya ang pangangaso tuwing sasapit ang ikatlong araw ng linggo. Ito ang nagsisilbing source of income niya. Dinadala nila sa bayan ang mga nahuhuling hayop para ibenta at paghahatian ang nagiging kita.

Ilang hakbang mula sa pintuan ng maramdaman ni Beluria ang pagkiskis ng balahibo sa kanyang hita.

Napangiti siya ng makita ito.

Her baby.

"Are you ready to hit, my Hit?" tanong niya.

Umungol lamang ito.

Muli siyang napangiti.

Her adorable baby cheetah.

Ilang taon na niyang kasama ang Cheetah mula ng iligtas niya ito sa mababangis na lobo. Hindi niya target ang mga katulad nitong hayop dahil hindi naman sila mabenta sa bayan. Karaniwan niyang hinuhuli ang mga wild boar, nagkataon lang na nakita niyang pinaglalaruan ito ng mga ligaw na lobo.

Maliit pa ito at hindi makakilos ng maayos dahil sa sugat sa paa. Nang napaalis niya ang mga lobo saka niya ginamot ang cheetah at iniwan sa gubat, ngunit nagulat siya ng makita ito sa labas ng bahay kinabukasan.

Dahil wala naman siyang choice, kinupkop na rin niya ang Cheetah. Nakakatulong din sa kanya si Hit dahil sa bilis at liksi nito. Hit ang ibinigay niyang pangalan sa cheetah dahil swerte rin ito sa kanya. Palagi siyang nakaka-hit sa pangangaso.

"Hit, let's go!" Tumakbo si Beluria pababa na siyang sinusundan nito.

Na sa pinakamataas ng bundok ang bahay niya. Hindi kalayuan naman ang magkakalayong barong-barong ng mga taga-purok mula sa tahanan niya. Purok ang tawag sa kanilang lugar.

Nakangiti si Beluria habang tumatakbo na sinasabayan naman ni Hit. Kahit may kakaiba bilis si Hit, nakaalalay lang ito sa tabi niya. Sa paglipas ng taon, lumaki si Hit hanggang baywang niya, pero mas mataas ito kapag nakatayo na. Nakakaya rin siyang isakay ni Hit sa likuran nito, pero madalang niyang ginagawa iyon dahil para sa kanya, baby pa ito.

...

Narating ni Beluria ang kabahayan sa Purok, agad niyang natanaw ang ilang kalalakihan na may dala-dalang armas pangangaso.

"O, nariyan ka na pala Beluria. Akala namin hindi ka sisipot e. Sayang naman ang mga mahuhuli natin. Kapag nagkataon lugi kaagad ang lakad namin," biro sa kanya ni Ka Elias. Isa sa matatandang nakatira sa purok.

Tumawa lang siya sa matanda.

"Naku, ako pa ba Ka Elias?" Tonong nagmamalaki niyang sambit habang nakangiti. "Hinding-hindi ako magpapahuli sa lakad natin. Ako kaya ang pinakamagaling na Hunter dito sa purok," Dugtong niya.

Tumawa lang ang mga nakarinig. Sana'y na sa kanyang biro ang mga tao sa lugar nila.

"Iyan ang gusto namin sa'yo, Beluria. Siguradong tiba-tiba na naman ang lakad natin ngayon," sagot naman ni Ka Jasinto.

"Syempre naman po, kasama ko rin yata si Hit." sagot niya kay Ka Jasinto habang hinihimas ang ulo ni Hit. Pumikit lang ang huli tanda na nagustuhan nito ang ginawa niya.

"O sya, humayo na kayo para makarami agad at makabalik kayo ng maaga," sambit naman ng asawa ni Ka Elias, si Aling Liway.

"Tama si Ate Liway, umalis na tayo ng makasiping muli ako kay Bingbing pagbalik natin." Dahil sa sinabi ni Ka Jasinto, umulan ng tuksuhan sa paligid.

Si Aling Liway ay nakatatandang kapatid ni Ka Jasinto, si Aling Bingbing naman ang asawa nito. Sa purok lahat ay magkakamag-anak, maliban sa kanya at sa isa pa. Higit sa sampung mga bahay ang na sa purok pero malaki ang populasyon, karamihan ay mga bata. Halos magkakasunod ang mga edad ng magkakapatid, at magkaka-edad naman ang magpipinsan. Hindi alintana ng mga taga-purok ang hirap ng buhay dahil masaya ang bawat isa sa uri ng pamumuhay sa lugar.

"Naku... Tumigil-tigil ka Sinto. Ang liit-liit pa ng iyong bunso, susundan mo na naman?" saway dito ng kapatid.

"Hayaan mo na ang iyong kapatid..." saway naman ni Ka Elias sa asawa. "... sisiping din ako sa'yo pag-uwi namin," dugtong nito habang nakangisi.

Napailing na lang si Beluria sa lambingan ng mga ito.

"Itay, Inay huwag naman kayo maglambingan sa harapan namin, baka mamaya niyan maligawan ko itong si Beluria," biro naman ni Tikboy, ang panganay na anak nina Ka Elias at Aling Liway.

"Naku Kuya Tikboy, wala kang pag-asa kay Beluria, alam mo namang kapatid na ang turing niya sa atin," sagot naman ng pinsan nitong si Buyong, anak ni Ka Jasinto. Mas bata ito ng dalawang taon sa kanila.

"Binibiro ko lang naman Buyong," Sagot ni Tikboy

"Tumigil na kayong dalawa diyan. Umalis na nga tayo!" masungit na sambit ni Lena kaya't nakuha nito ang pansin ng dalawang binata.

"Uy Lena, sinong nagsabi na kasama ka ha?" tanong ni Tikboy sa kapatid.

"Bakit si Beluria kasama, tapos ako hindi? Marunong din naman akong mangaso a!" nakanguso nitong sagot.

"Ang kupad-kupad mo kayang kumilos, mamaya mapano ka pa roon."

"E, kuya naman!" reklamo nito na may pagpadyak pa ng paa, "Beluria, sama ako." Sa kanya naman lumapit si Lena.

"Naku idadamay mo pa si Beluria." Naiiling na sabi ni Buyong sa pinsan.

"Alam niya kasing hindi kayo tatanggi kapag si Beluria ang nagsabi," sambit naman ng kapatid ni Buyong, si Sura. "Bakit ba hindi kayo makatanggi sa kanya?" Nakairap nitong tanong.