My Marriage To The Son Of My Enemy (Tagalog)

Akira's POV

Alas kwatro ng daling araw, kami ni ate Josefine at si ina'y ay magkakasama sa pagtitinda ng kakanin, tumigil na si ate Josefine sa pag-aaral dahil sa hirap ng aming buhay she is twenty one years old anim na taon ang tanda sa akin ni Ate Josefine.

Sobra akong nag-aalala dahil malapit na kaming palayasin sa inuupahan naming bahay baka sa kalye na kami pulutin.

Kasalanan ito ni Tatay kung hindi nya siguro kami iniwan sana hindi nahihirapan ng sobra si ina'y sa paghahanap buhay na dapat ay sya ang gumagawa, galit ako kay Tatay dahil pinagpalit nya si ina'y sa ibang babae.

Simula nang iniwan ni Tatay si Ina'y wala na kaming nabalitaan pa tungkol sa kanya.

I'm Akira Soledad the first honor of the class I'm third year highschool nag-aaral akong mabuti para mabigyan ko ang pamilya ko ng magandang buhay I am fifteen years old.

Talino na lamang ang meron ako ngunit pagdating sa itsura bagsak ako dahil halos lahat ng tao na napapatingin sakin palagi akong nilalait pero kahit pinanganak akong pangit thankful parin ako kay Lord kasi maswerte pa rin ako kumpara sa iba.

Habang naglalakad kaming tatlo napatigil bigla kami sa paglalakad.

"Ale! Pabili po kakanin!" Sigaw ng Mang Estong sa kabilang kalsada.

"Mga anak diyan muna kayo tatawid lang ako" pagpapaalam ni ina'y sa amin.

"Nay, Prone accident area pupuntahan nyo pwede bang samahan na namin kayo?" Sambit ni ate Josefine kay ina'y.

"Josefine wag kang praning at Isa pa ilang beses na ako dumadaan doon kaya wag kang mag-alala walang mangyayari" sambit ni ina'y kay Ate.

"Sige na po nay, Basta mag-iingat kayo ha." Paalala ni Ate Josefine kay ina'y.

Tumawid na si Ina'y sa kabilang kalsada para pagbilhan si Mang Estong.

Pagkatapos pagbilhan ni Ina'y ng kakanin si Mang Estong. tatawid na si Ina'y pabalik sa amin, isang puting kotse ang bumangga sa aming ina tumilapon si Ina'y sa malayo na sobra kong ikinagulat halos hindi ako makapaniwala sa aking nakita.

Si ina'y nakahandusay sa kalsada at duguan hindi namin alam kung anong gagawin.

"Ate si Ina'y dali na tumawag ka ng tulong!" Pakiusap ko kay Ate ngunit nakatulala pa rin si Ate at hindi makapagsalita.

Hindi ako nagdalawang sa sampalin si Ate Josefine para bumalik sya sa sarili nya.

"Aray! Bakit mo naman ako sinampal?" Reklamo nya.

"Ate kanina pa kasi kita kinakausap eh nakatulala ka lang, si Ina'y naaksidente" sambit ko.

Then she started to cry bigla kaming napatingin sa sa puting kotse bumaba ang dalawang sakay nito na isang babae na mukhang na sa edad twenty pataas tapos ang sexy ng damit at kulot ang buhok.

Then nakita ko yung lalaki I think ito yung nagmamaneho ng puting kotse napansin ko na tila lasing kung maglakad ang lalaking sakay ng puting kotse mukhang na sa edad thirty to fourthy years old na, hindi ako makalapit kay ina'y kasi pinagmamasdan ko sila.

Akala ko kaya nila nilapitan si Ina'y para isugod sa hospital ngunit nagkamali ako dahil sa halip na isugod sa hospital tinakasan nila ito.

Tumakbo ako para habulin ang puting kotse na bumangga sa aking ina.

"Bumalik kayo rito please!" sigaw ko habang pinipilit kong habulin ang puting kotse.

Ngunit hindi ko na ito mahabol dahil sobrang bilis magmaneho ng lalaking iyon.

Ang layo na ng tinakbo ko habol hininga ako pinuntahan ko si Ina'y nakita ko na lang si Ate Josefine na umiiyak habang nakahawak sa kamay ni Ina'y.

"Ate kamusta na? Ate tawag tayong tulong" pakiusap ko.

"A-Akira wala na si Ina'y huhuhuhu" malungkot na pahayag sakin ni Ate, dito na nagsimulang namuo ang luha sa mga mata ko.

"H-Hinde hindi ito pwede" sabay hawak ko sa pulso ni Ina'y.

Bigla na lamang rumagasa ang luha sa mga mata ko "Hindi! Ina'y gising na wag mo kaming iwan huhuhu"

Niyakap ko si Ina'y sa huling sandali hindi ako makapaniwala na wala na ang pinakamamahal kong ina, magkahalong lungkot at galit ang nararamdaman ko ngayon.

Habang umiiyak ako binalikan ko ang mga ala-ala namin ni Inay noong sya ay nabubuhay pa.

Tatlong taon ang nakakaraan...

Kami ni Inay at Ate Josefine ay naglalakad sa kagubatan na ito. Habang naglalakad ako nakaramdam ako ng pagkasabik dahil gusto ko nang makita ang tabing ilog na palaging ikinukwento sakin ni Ate Josefine.

"Wow! Ang ganda!" Ang pagkamangha ko nang masilayan ko ang ganda ng lugar na ito.

Habang naglalakad ako pinagmamasdan ko ang paligid na kay gandang pagmasdan. Grabe ang ganda ng lugar para akong na sa Garden of Eden ang lugar na nababasa ko sa bible.

Wala kasi kaming sapat na pera para makapamasyal kung saan-saan kaya dito kami pumunta ni Inay at ni Ate Josefine sa tabing ilog kung saan tahimik ang lugar at sariwa ang hangin.

Nagdala si Inay at Ate Josefine ng pagkain namin para sa araw na ito. Nagluto si Inay ng pinaksiwan na bangus grabe excited na ako. Ang pagkain namin ay pinaksiwan na bangus,kanin at saging.

Actually muntikan na akong madapa dahil nakakalimutan kong tingnan ang nilalakaran ko kaya napagalitan ako ni Ate Josefine.

I'm the second honor of the class nalulungkot ako kasi bumaba ang grade ko kaya naging second honor nalang ako pero kahit second honor ako proud na proud parin si Ate Josefine at Inay sakin.

Palagi nilang sinasabi sakin na gawin mo lang ang best mo sapat na yun para sa amin yan ang salita nila sakin na nakakapagbigay ng lakas ng loob sakin para ganahan pa akong mag-aral ng mabuti.

I'm glad kasi nandyan sila para suportahan ako at kahit kailan hindi nila pinaramdam na may kulang kahit na iniwan kami ni Tatay.

Aminado akong hindi ako nakaranas ng kalinga ng isang ama pero hindi ko na yun hinahangad dahil kontento na ako kay Ate Josefine at kay Inay dahil binusog nila ako sa pagmamahal at Isa pa nandyan naman si God para gabayan kami at alam kong hinding-hindi kami pababayaan ng Diyos.

Ngayon wala na si Inay parang nawalan na ng kulay ang mundo ko sobra akong nalulungkot at nag-aalala dahil wala na ang pinakamamahal kong ina.

Ngayon ulila na ako susubukan kong maging matapang at babaunin ko ang mga bilin sakin ni Inay kahit wala na sya.