Hidden Agenda of Natalie

Chapter 1: DREAM

Natalie's POV

"Are you sure that you want to hold this mission?"

I rolled my eyes when I hear that question again. Hindi niya ba alam na para siyang isang sirang plaka kakaulit ng tanong niya? Anong akala niya sa akin, hindi ko kayang humawak ng kaso na mapanganib? I am Natalie, walang makakatalo sa akin.

"Isaiah, can you please leave me alone?" iritang sambit ko sa kanya. Nagsalubong naman ang kaniyang kilay dahil sa aking sinabi. "I do what ever I want to do, hindi mo hawak ang buhay ko."

"Ok."

Napahilot na lang ako sa aking sentido dahil sa nangyare. Tinanggap ko kasi ang alok sa akin ng Calleai Agent Corporation. It's a dangerous case. At wala akong pakealam kung maari akong mamatay dahil sa kasong iyon, ang gusto ko lang naman ay mapansin ako ni Jameson Calleai na siyang ama ko.

Palagi na lang kasing si Abys ang bukang bibig niya. Paano naman kaming anak niya sa ibang babae. I heard that hindi lang ang nanay ko ang naanakan niya. There are two girls that he fuck after my mom. Si Abys kasi ang anak niya sa tunay niyang asawa. Ayaw niyang ipagamit sa akin ang apelyido niya dahil makakasira raw iyon sa kompanya. Edi sana hindi siya nambabae.

I get the folder where the detail of the case is attached. It's a auction of drugs and guns, tomorrow night. Gagawin iyon sa gitna ng dagat sakay ng isang barko. Hindi naman mukhang mapanganib.

"Are you ready for your case?" I smirked when I heard his voice.

"Abys, you're here!" I fake a smile. "Yes, I'm ready for my case."

"Sounds good, the auction will hold tom–"

"I read the details already!" I cut him off. He smiles.

"Goodluck to your case, Natalie!"

I pack my things then leave my office. I drive my car to my condo where I live now. Wala naman akong kasama rito, ako lang mag-isa. My mom died because of heart attack. I tried to approach Jameson to tell him that my mom needed to have surgery, but he never let me talk to him. He's a jerk.

I take a shower then face the monitor of my laptop. Puro files lang naman ng kaso ang laman nitong laptop, no more important to see. Narinig ko ang pagkalam ng tyan ko kaya naisipan kong lumabas para bumili ng pagkain. I'm not the type of a girl who knows how to cook, sounds weird right?

I can't cook, tanging noodles lang ang kaya kong lutoin. I'm here in a convenience store kung saan ang mga staff ay parang may takot sa akin. Hindi ko na lang sila pinansin at sinimulan ng pagpilian ang flavor ng kakainin kong cup noodles ngayong araw. Pagabi na rin naman kaya dinamihan ko na ang binili kong spicy flavor na cup noodles. I like spicy!

Binayaran ko iyon sa cashier na nangangatal pa ang kamay. What's wrong with them? Sa tuwing bibili ako rito ay nagiging ganyan sila.

"What's wrong?"

Umiling ang babaeng cashier sa akin at nanginginig na iniabot sa akin ang paper bag kung saan nakalagay ang lahat ng pinamili ko. Binayaran ko iyon at lumabas na ng convenience store. Baka atakihin pa ang isang yon at ako pa ang gawing suspect. Pinagmasdan ko ang kinatatayuan ng store na ito. May kung anong bigla na lang sumiklab sa gilid no'n hanggang sa ang convenience store ay naging abo.

Napabalikwas ako mula sa aking kama dahil sa panaginip na iyon. Pumunta ako sa kusina para uminom ng tubig. Nananaginip na naman ako ng mga gano'ng senaryo. Napatingin ako sa aking telepono sa biglang pagtunog no'n.

"Hello?"

[Are you ok?]

Kumunot ang noo ko dahil sa tanong niyang iyon. Mukha ba akong hindi ok ngayon?

"What do you mean?" takang tanong ko sa kanya.

[There's a fire on the convenience store near your condo...]

I hung up the call because of the shock I feel right now. I got my blazer and left my condo. Nangyare na naman ang iniiwasan kong mangyare. Nandito pa lang ako sa ikatlong palapag kung saan nakatayo ang room ko, kitang-kita ko na ang lumalagablab na apoy. Kagaya ng nasa panaginip ko. Fire trucks are already here.

Sumakay ako sa elevator para makiesyoso sa nangyare. Nakita ko ang babaeng cashier na siyang umasikaso sa binili ko kanina. Agad ko siyang nilapitan na ikinagulat niya.

"Anong nangyare?" seryosong tanong ko sa kanya.

"B-Bigla na lang pong nagkaroon ng sunog, h-hindi pa po alam kung saan nagmula ang sunog." nauutal na sagot nito sa tanong ko. Tumango na lamang ako bilang pag-sang-ayon sa sinabe niya.

Lumapit ako sa isang pulis at ipinakita ang lisensya ko as a agent. Hindi man ako detective pero kaylangan kong malaman dahil, nakita ko na mangyayare ito sa panaginip ko.

"May ideya na ba kung saan nagmula ang sunog?" seryosong tanong ko sa pulis na kanina pa nagsasalita sa tabi ko.

"Napagalaman na sa electricity room nagsimula lahat, may sumabog na kable at doon na nagsimulang lumaki ang apoy. Hindi rin namin alam kung bakit bigla na lamang iyon nasunog, maayos naman lahat ng kable rito. Maaaring sinadya ang lahat ng ito."

"Sinadya?"

"Kung mapapansin niyo, wala sa tamang posisyon ang mga kable. Lahat ng kable ay nasa kani-kanilang pwesto." may kinuha siyang kung ano sa kanyang brief case at ipinakita sa akin. "Nakita itong lighter sa loob ng electricity room, may nakita ring isang maliit na bote kung saan nakalagay ang isang gas. Kaya maaaring sinadya ang lahat."

Pinikit ko ang mata ko at pilit na inaalala ang panaginip ko. Baka makatulong. Kahit anong pilit kong alalahanin ang pangyayare sa panaginip ko ay hindi ko magawa. Napahilot na lang ako sa aking sentido dahil sa pananakit ng ulo ko.

Hindi ko alam kung bakit lahat ng panaginip ko ay nagkakatotoo. More on tragic dreams ang mga napapanaginipan ko at lahat yun ay nangyare na, kagaya ngayon. No one knows that I can see a tragic scenario. I don't want to tell anyone, baka ako pa ang gawin nilang suspect dahil sa mga panaginip ko.

It started when i'm in elementary school, six years old way back then. I saw in my dream that my teacher would be murdered by someone. Next day, we got news that our teacher was dead. Even my mom, she never knew that i'm in this condition.

"That dream."