Ang Nobela

Iniunat ko ang aking braso, Dahil sa pangangalay habang nagta-type sa maliit na keyboard ng ibm wheelwriter sa ginagawa ko nobela tatlóng pû pahina palang nasusulat ko, isang malakas na pagkatok sa pinto ng apartment naririning ko kaya napahinto ako sa pagta-type. Napabuntong hininga na lang ako at tumingin sa orasan Alas tres na ng madaling araw na pala ang tagal kona pala nagta-type sa ibm wheelwriter, Tumayo ako sa inuupuan ko para pag buksan kung sino kumakatok sa pintuan ng apartment ko.

"Lorelei.." mahinang sabi ko sa kausap, binuksan ko ang pinto. Ilang beses na siyang bumisita sa apartment ko para humingi ng kapatawarad. Napabuntong-hininga na lang ako at bahagyang binuksan ang pinto..

"Devora lagi ka nalang nasa loob ng bahay pa minsan-minsan rin lumabas ka." Saad n'ya ss akin tila pa naiilang parin sa akin.

"Lumalabas naman ako." Tugon ko sa sinabi ni Lorelei..

"Oo nga lumalabas ka para ipasa 'yong Natapos mong nobela sa editor mo pero hindi ka naman tumatagal sa labas kahit pag pasyal nga lang hindi mo nagawa.." Sabi n'ya habang naglalakad papasok sa loob ng bahay ko.

Napa buntong hininga nalang ako na sumusunod sa pag lakad n'ya sa totoo lang ang tagal ng panahon nangyari yon kaya napatawad ko na siya sa ginawa niya.

"Kumain kana ba?" Tanong n'ya sa'kin habang pinupulot yong mga kinalat ko papel na puro error sa pagta-type sa bago ko nobela..

"Hindi pa ako kumakain."Tugon ko sa tanong niya sa akin.

"Bakit?" Nakalukot ang noo niya at ang mga kilay niya ay nakalapit sa gitna na parang ng tataka kung bakit hindi pa ako kumakain.

"Kasi nga hindi pa ako nagugutom." Mahinahon na sabi ko at umupo ako sa sopa.

"Okay sana naman kahit pa paano kumain ka hindi puro kape lang iniinom mo." Sermon niya sa akin.

"Thank you Lorelei pero tapos na tayo tama na pag-asikaso mo sa'kin napatawad nakita sa nakaraan natin." Saad ko sa kanya.

"Alam ko naman yon sana naman kung pwede maging mang kaibigan tayo ulit." Malungkot na tugon n'ya sa'kin habang ng umpisa na pumapatak mga luha niya sa mata.

"Bakit ba ang dali para sayo na sabihin na pwede tayong maging magkaibigan ulit! Hindi naman ako isang butahe kapag gusto mo babalik ka tao ako Lorelei nasasaktan rin kaya tama na yong napatawad na kita pero yong sabihin mo maging kaibigan tayo ulit hindi ko na hahayaan masaktan ulit." Umiigting panga ko sa sobra galit sa kanya.""Please, Lorelei, lumabas ka na hangga't kaya ko pa ang sarili ko." Nakakuyom ang mga palad ko sa pagkakatayo ko sa couch dahil hindi ko mapigilan ang galit ko sa kanya, dahil sa sinabi niya sa akin. Muli akong pumunta sa kinaruruunan ng ibm wheelwriter kung saan sinusulatan ko ang aking nobela..

Inumpisahan ko na mag tipa sa maliit na pindutan ng ibm wheelwriter, Napa buntong hininga nalang ako, Dahil walang emosyon nababasa ko sa sinusulat ko napapikit nalang ako upang maka gawa ng emosyon sa sinusulat ko pero imahe ni Lorelei ang nakikita ko. "Tang ina." Inis na wika ko sa sarili ko, Tumayo ako iniwan yong nobela sinusulat ko, Kinuha ko yong jacket na binigay sa'kin ni Lorelei at backpack na lagi ko dala tuwing aalis ako sa bahay kailangan ng sariwa hangin kaya

Pupunta ako sa 7- eleven baka sakali makagawa ako ng idea uli susunod na kabanata sinusulat ko, Lumabas ako sa pintuan ng lakad ako sa bawat daan dinadaanan ko mga puste na walang ilaw na tumingala ako sa langit ng uumpisa sumisilip si haring araw pero ito ako hindi parin nakakatulog dahil sa sinusulat ko dumagdag pa kay Lorelei.

Napa hinto ako sa paglalakad hindi ko napansin nasa eskinita na ako luminga ako sa may nahakip sa paningin ko isang lalaki na may hawak na balisong, napatiim bagang ako ng na aninang ko kung sino yon.

"Luis!" Malamig na wika ko, habang sinusuot ng Asero ko sa bulsa ng jacket ko.

"Devora! Putang ina mo!" Galit na wika ng lumapit siya sakin may dala siya balisong pinaikot niya ito para matanggal yong takip sa talim ng balisong.

"Luis.." Tugon ko sa kanya naka pamulsa ako habang inaatay pang sugod niya sakin.

"T-Tang ina mo pinatay mo siya! Kaya papatayin kita!" Wika niya sakin.

"Wala ako, Pinatay." Kunot noo na wika ko sa kanya.

"Huwag kana mang balatkayo Devora! alam ko ikaw yon." Galit na tugon niya sa'kin na mabilis s'ya nakapunta sa pwesto ko hawak parin balisong n'ya nakatutok sakin.

Ginalaw niya balisong iniikot ikot ito habang galit ang emosyon nakikita ko sa mata n'ya.

"MAMATAY KA!" Wika n'ya na sumugod siya sa akin, Naka iwas ako sa balisong na hawak niya, Agad ko ina angat kamay ko naka suot na asero metal siya at sa gitna may patusok na design at sa gilid may talim rin.

Agad ko sinuntok yong tadyang na kung saan nakita ko na bukas pisikal depensa niya.

Napa ngisi nalang ako ng naramdaman ko sa kamao ko pang baon ng asero sa tadyang niya tila pa nabuhayan aking dugo ng napaungol siya sa sakit lalo ako natuwa ng napa luhod siya sa lupa.

"H-hayop ka, Devora!"Nanghihina na saad niya sa akin.

Nakatitig lang ako sa kaniya na sumusuka ng dugo, Napa buntong hininga nalang ako..

Sinipa ko siya para mapahiga sa lupa Kaya yong balisong hawak niya sa kamay. tumalsik sa gilid nanglakad ako papunta kung saan tumalsik yong balisong.

Napa sigaw siya pag sipa ko sa kaniya kitang kita ko pag suka niya ng dugo kina ngisi ko,Kinuha ko yong balisong nilagay ko sa bulsa ng bag na dala ko.

"H-hayop ka Devora,Mahuhuli ka rin makakaroon ng hustisya mga tao pinatay mo." Wika niya sa'kin habang lumalabas dugo sa kanyang bibig.

"Hindi ko sila pinatay hinantid ko lang sila kay San pedro.." Mahinahon na wika ko...

Kitang kita ko sa mata niya labis ang poot niya sa'kin

Binuksan ko zipper ng bag ko nilabas ko yong tool kit ko na may lamang Surgical tools , Pangarap ko maging surgical upang makakita ng tunay na laman loob ng tao kaso sabi ni Mama hindi daw excited maging surgeon biningyan mo pa sila ng chance mabuhay imbis ng enjoy sila kay Lord.

Pumipili ako kung ano pwede gamitin para maoperahan siya,Pero nahihirapan ako pumili kung ano maganda gamitin sa pagtuklap sa kaniya balat pati ito pinuproblema ko inis na saad ko sa sarili ko..

Nawalan ng inis ko sa sarili ko ng napunta intensyon ko ng makarining ako kaluskus galing sa harapan ko kitang kita ko paano siya gumapang habang hawak kanyang pinsala nagawa ko.

" Saan ka pupunta."Wika ko na hinawakan ko buhok niya na kinaladkad ko siya babalik sa pinag pwestohan niya kanina.

"Bakit ka Tatakas hindi pa nga tayo tapos mang usap.." Wika ko,Hindi siya tumugon dahil sa puno ng dugo lumalabas sa kanya bibig, Pero ang tingin niya ng puno ng poot sa'kin.

kinuha ko na lang kung ano makukuha ko sa tool kit ko, Napangisi ako ng nakuha ko ang scalpel knife, Tila pa gumagawa yong utak ko kung saan bawat eksena na pagtuklap niya sa balat niya at pati din mata niya na parang fish ball kapag tinusok ko..

Agad ko binitawan ang buhok niya nakahawak sa kamay ko, Napangiti ako ng nakikita ko nanghihina siya tulad sa aso ng kapitbahay namin.

"Gusto mo pa mawala ng sakit pakiramdam mo?" Nang alala na sabi ko sa kanya kaya Umupo ako para makita pag mumukha n'ya na parang nauubusan ng hininga.Hindi s'ya ng salita habang nakatitig siya sa'kin..

"Ok , sumasang ayon ka naman sa sinabi ko."Pumalakpak ako na parang excited sa pag injection sa kaniya. Binuksan ko yong zipper ng bag ko at kinuha yong box na marami laman syringe,Nilabas ko rin mga alaga ko nakalagay sa garabon.Bigla ako napahinto ng naalala ko nasa labas ako inis napasabunot ako sa buhok ko, Katangahan ko talaga dapat mabilis mapatay ko s'ya,Baka madissapoited pa makikita ni Mama sa'kin kapag ako nahuli sa pag patay ko.

Dali-dali ako nilabas ang daga malaki sa may garabon nakatali yong daga para hindi makawala. Kinuha ko yong box laman syringe sa bag ko at agad ko tinurok sa daga parang na mas excited ako ng nakita ko takot niya habang kinukuhanan ko ng dugo yong daga naramdaman ko rin ang ingay ng daga tila pa nasasaktan rin s'ya.

"Good Girl mica!" Ng natapos ko makuhan yong dugo ng daga nilagay ko rin siya sa garabon, Hinawakan ko talukap ng mata n'ya.

"Ikaw ang una gagamit nito karangalan mo mamatay sa palad ko."Sabi ko bago binaon ng karayom ng syringe napa hanga ako ng Lumabas yong dugo ng daga sa gitna ng Mata niya ang itim ng bilog ng sisimbolo sa akin ng KATANGAHAN niya na humahalo sa bilog na itim na dugo ng daga ko.

"P-patayin M-." Hindi niya natuloy sinasabi n'ya dahil tinakpan ko bibig n'ya ng kamay ko naramdaman ko kasi mga yapak na paparating na parang pinang bigyan ako ng panahon dahil sa ibang dereksyon mga yapak ng lalakad. Inalis ko kamay kona tumatakip sa bibig niya,Nilabas ko gloves ko sa bag t'saka sinuot ko ito, dahil may naisip ako. At parang lalo ako nasayahan dahil hindi ko na iwan ang alupihan ko sa bag ko,Nilabas ko sa loob ng bag ko.Hinawakan ko bibig n'ya na pilit ko binubuksan pero sa huli naibuka ko yong bibig n'ya.

"Mga baby ko may bago house na kayo." Saad ko sa garabon na may laman alupihan binuksan ko yong garabon kinuha ko malalaki alupihan habang hawak ko bibig niya nakita ko sa mga Mata niya na ngungusap na patayin nalang siya pero ang buhay hindi madali ganon rin pag patay ko. Kaya yong alupihan ipinasok ko sa loob ng bigbig niya ang ganda ng tingnan mga anak ko na pumapasok sa lalamunan n'ya.

Lalo ako nasayahan dahil may butil na luha tumutulo sa isa mata niya na hndi ko pa tinusok.

TEARS OF JOY yata pakiramdamn n'ya wika ko sa sarili ko.

"Pasensya na Luis dapat anesthesia ilalagay ko sa mata mo pero wala sa bag ko kaya sa dugo ng daga ko nalang." Mahinahon na saad ko.

"At paki sabi nalang sa mga hinatid ko kay San Pedro HUWAG sila mag alala masaya parin ako sa lupa." bago ko binaon ang scalpel knife sa lalamunan n'ya ramdam ko ang init ng lalamunan n'ya na iniikot ko ang kamay na parang may hinahanap sa tulo ng ilalim ng lalamunan niya.

Napangiwi nalang ako ng naramdaman ko nalang na lumabas na yong kamay ko sa batok n'ya.

Ito pinaka isa kung problema kung saan ko lilinisin ang katawan n'ya, Naiirita wika ko sa sarili ko

Napabuntong hininga ako at sinisi si Luis kung hindi ka sana ng hamon sa'kin hindi sana umabot ka pa sa newyear hindi rin ako mang makakaroon ng problema kung ano gagawin ko sa katawan mo kung saan kita itatago..

Napapikit ako inaalala ang mga payo ni Mama.

Kung pinatay mo siya sa labas, linisin ang kanyang dugo nang hindi nakikita ang iyong ebidensya mo.

Buti nalang may dala ako lagi sa bag ko.

Sabi nga nila, kapag may inimpok mayroong madudukot sa oras ng pangangailangan mo kaya ayon sinusunod ko mga payo nila. Binuksan ko uli zipper ng bag ko nilabas yong bote may laman tubig nilabas tuwalya ko at pinasa ko upang linisin ko dugo niya dapat kailangan ko bilisan para hindi ako makita na dadaan sa eskinita, Napangiti ako nalinis ko na katawan niya..

Kinuha ko na rin yong luminol flashlight ko kitang kita ko ang dugo hindi pa natatanggal kaya kinuha ko yong kakabili ko palang na hydrogen

peroxide ito binuhusan ko ito sa mga dugo nakikita ko at ito pinunasan ko ito perfect wala ng dugo nakikita. Napatingin ako sa mukha ni Luis napaka ganda Obra nagawa ko..

parang dati lang mga hayop kaya ko patayin ngayon tao na, sana masaya si Mama sa nakikita n'ya.

Nang improve na anak niya.

Kinuha ko rin ang asido at ito binuhusan ko sa mukha niya. Napangiti ako habang nakikita ko kumukulo yong dilaw na asido sa mukha niya bati rin dugo sumama sa pag kulo ng mukha niya.

Tinaggal ko rin syringe napangiti ako habang nakikita ko pag tanggal ko sa ugat ng mata n'ya napasama sa pag hatak ng syringe ko. Ang ganda tingnan pero mang uumaga na baka makita ako.Pinunasan ko na rin ng hydrogen peroxide dugo na pumatak sa lupa. Tumayo ako tiningnan ko ang suot ko kung may dugo pero wala ako nakita pati rin ang bag ko nilagay ko na rin yong tuwalya at syringe sa plastic na dala ko problema nga lang basa s'ya delikado kapag itatapon ko siya kung saan. kaya nilagay ko nalang sa bag ko at Nangmamadali umalis sa eskinita kung saan nakapatay ako.

To be continue....