Marrying My Twins Fiancé

RHIANNON'S POV

Ang sabi ng iba, nakasulat na sa palad mo ang future mo. At nasa tabi-tabi mo lang daw ang mapapangasawa mo. Ay talaga? Paano naman nila nasabing nasa palad mo na ang future mo? Paano nila nakita?

At sabi din ng lola ko, bukod sa puso; may isa pa daw na mahirap talunin. Ang tadhana. Tulad ng... kung ang daan na gusto mong tahakin ay 'yong mag papasaya sa 'yo, ngunit ang nakatadhana sa 'yo ay 'yung daan na makakasakit pero makakabuti naman sa 'yo.

Isa pang halimbawa, kunyari na lang kung pangarap mong maging ibon pero ang tadhana mo pala ay maging unggoy. Ang saklap 'di ba?

Last example, kung ang lalaki o babaeng kinakasama mo ngayon ay para sa 'yo siya na ang makakasama mo sa habang buhay, 'yung kasama mo ng nangangarap, 'yung pareho na kayong may plano sa buhay pero in the end, hindi pala kayo ang itinadhana sa isa't-isa.

Kaya kung ako sa in'yo, mag bigti na lang kayo dahil wala naman kayong panalo sa tadhana.

Pero ako? Palaban yata ito. Hindi ko hahayaan na ang tadhana ko ang sisira sa lahat ng pangarap at kasiyahan ko.

Nag lalakad ako ngayon sa corridor o hall papunta sa classroom dahil Monday na ulit kaya balik pasok na naman. May dala akong tatlong libro dahil pagdating ko sa school ay agad akong dumeretso sa library para manghiram ng libro.

Paakyat na ako ng hagdan at malapit ng maabot ang pinaka-unang parte ng hagdan ng may biglang humarang sa dadaanan ko. Sinubukan ko naman sa kabilang side pero napunta rin doon ang lalaki. Para kaming nag lalaro ng patintero dahil kung saan man ako pupunta, doon din ang punta niya.

Napapikit ako ng madiin at napabuntong hininga at saka ko binigyan ng tingin ang lalaking humaharang sa aking dadaanan. Sabay kaming tumingin sa isa't-isa ngunit nakasalubong ang mga kilay niya.

"Puwede bang umalis ka sa dadaanan ko, Mr. Alec Montreal? Harang-harang ka kasi eh."

Tinaasan niya ako ng kilay.

"As far as I know, this stairs is not yours,"

"But you blocked my way..."

Nginisian niya naman ako at saka ako napatingin sa hawak niyang libro. Sadali... siya 'yung nanghiram no'n na hindi binalik sa library kaya galit na galit ngayon 'yung librarian?

"I heard that you will also run for candidacy for SSG president in the upcoming election?"

"O' eh ano naman sa 'yo? May problema ka ba doon?"

He touched his chin and bit his lip. Napahawak naman ako sa hawak kong libro para agad kong mababato sa kaniya 'pag hindi ko nagustuhan ang sasabihin nya.

"Well, my advice is ... Withdraw your candidacy for the election dahil matatalo ka lang naman."

"Well, kuwento mo sa pagong baka mas interesado pa siya kaysa sa akin." Nginitian ko siya.

"Alam mo, curious ako kung saan mo kinuha ang lakas ng loob mo para humabol sa posisyon na 'yon. Sa madaling salita, saan mo kinuha ang lakas ng loob mo para kalabanin ako?"

"Matagal na nating kinakalaban ang isa't-isa, ilang beses na nga din kitang natalo eh, nakalimutan mo na ba?"

Akala mo siguro papatalo ako sa 'yo? Hah, never! Pinakita ko sa kaniya ang ngiti kong pang-asar dahil nakita ko siyang napakuyom sa librong hawak niya.

Nagkaroon na tuloy ng tension sa pagitan namin habang deretso kaming nakatingin sa mata ng isa't-isa. Bigla rin tuloy nag simulang mag bulungan ang mga nakakakita sa amin ngayon.

"Gosh, nag-aaway na naman 'yung dalawa."

"Kapal naman ng mukha ni Rhian kalabanin ulit si baby ko, papansin talaga kahit kailan!"

"Guys, awatin niyo na sila baka dumating bigla si Ms. Nareth lagot tayong lahat..."

"Tama! Tama!"

Oo nga pala ano? Pumasok na si Ms. Nareth kaya siguradong lagot kaming lahat 'pag nakita niya kaming nakakalat sa hall tapos may gulo na naman. Sabagay, hindi naman ako 'yong nag simula, si Alec Montreal!

"You know what, they are right, we need to end this conversation dahil baka nga biglang dumating si Ms. Nareth at mapahamak pa ang mga pamumunuan ko kapag nanalo na ako sa election. So let's continue this conversation in the classroom later,"