Macabre

h

a rin ang takot na nararamdaman niya. Pansamantala siyang nakatulog sa kamang in

g laging reaksyon nila sa unang

alam kung saan siya napadpad. Naaawa ako sa kaniya, estudyante p

ang gaanong ingay na maririnig. Wala na rin gaanong yabag

mi ka pang pagdaraanan na hindi mo aasahan. Hindi pa ito ang kahindik-hindik na makikita

mising para malaman na niya ang tungkol sa lugar na 'to. Walang mangyayari

bas ngayon, wala na siya," mahinang bulong ko sa kan

mata at pilit na inaaninag ang lugar. Naglalakbay ang ka

a sa sariling ta

ikit na niya muli ang kanyang mga mata subalit pinigilan ko siya. Hindi ito ang desisyon na dapat niya

ot ako sa kanya, hindi ko siya kayang tignan. P-Pakiusap, gusto ko nang umuwi sa

ko no'ng unang beses akong mapunta sa lugar na 'to. Alam ko ang nararamdaman

n siya. Hindi p'wede na ganito siya buong araw. Kung ipag

iyo sa tiyak na kapahamakan. Kailangan mong labanan ang takot, masasanay ka rin.

ngan niyang masanay na makibagay sa lugar na 'to. Hindi siya p'wedeng ma

pan ko ang mga kakaibang nangyayari sa lugar na 'to. Pakiusap, palabasi

ala sa pesteng lugar na 'to. Gaya niya, biktima lang din ako. G

g mga nangyayari sa lugar na 'to. Lalabas tayo ng pinto, marami kang makikita kaya

ìya ng kusa. Ito ang unang gagawin ko para maprotekta

g kang mag-alala, para rin sa iyo ito

long pasilyo. Nagkalat ang mga gamit at pundido na rin ang m

ahan ko?" mahinang bul

ad papunta sa silid ng mga panauhin. Hindi pa sumisikat ang araw kay

ta?" kinakabahang

g nagmamasid at pilit na kinakabisa ang paligid. Mabuti na lang at nakikisama na siya n

o?" nagtatakang tanong ko sa kanya hab

l medyo nawawala na ang takot sa mukha niya. Magand

, hindi ba? 'Yan ang sinabi mo sa akin kagabi," sabi niya

bay na kaming naglalakad. Mabuti na lang at maayos pa an

g pangalan ko. Thymine pala ang pangalan mo, bag

g asul at rosas ang kulay nito. Simple lang din ang

no-ano, sasabihin ko rin sa iyo mam

ang pinakamaayos na kuwarto sa bahay na 'to. Kumatok na ako n

akong papalapit na yabag. Agad namang bumukas ang

, Rhian. Kahit nasa labas ka ay nagagawa mo pa ring ipa

naroroon, mukhang nagtatago pa ang ilan. Hindi na ako magtataka.

ng pangangailangan, nakahanda silang tulungan ka. Hindi tayo mag-iiwa

nagpalinga-li

kanya. Ito na ang simula ng pagtatanggol ko sa kanya. H

mo, Thymine. Maligayang pagd

ngiti ang iginawa