Wrath Of A Monster
opinyon niya? Pero hindi mawala sa isip ko, ang mga galaw niyang
so ang boses niya, "huwag mong i-trigger
ongan ko. Gustohin ko mang hindi paniwalaan ang natuklasan ay
a ng may nakataas na kilay. "Ano bang pakialam mo? Atsaka hindi ko sila gustong
ewan lang na agad binawi, "I mean...ayos ka lang ba?" Nai
dugong tinitukoy ko ba
ang ikot ng mu
ngunit rinig ko ang kadugtong ng
ang narinig. "Ano?" Nabingi lang ba a
ang namalayang natulala na pala ako. Nanakot pa siy
Kumabog ang dibdib ko at na
naman siya, "hindi iyon basta-bas
han. Inakala ko na lamang na wala na ito, na nagtagumpay ang lalaki. Ngun
niya, baka kung ano-ano pang maisip niya. At sa tagal ko sa b
pin na isa na naman it
y na babae. Akala ko nga nang una ay hindi na humihinga. "Ay
yan ka ba? Walang pakialam," sabi n
. Hindi ko alam, dapat nga wala akong pakialam sa s
ko, may pakialam ako para sa sarili ko," pinagdiinan ko 'yong salitang sari
kaligtasan ng babae, 'yun ay dahil ayaw kong
ling biglang may dumating na mga Pulis o may
akalaban. Lalo na at napagtanto ko ang kahibangan, na m
*
alamin ang mga sugat roon. Hindi ko na pinagtakhan na wala ang matanda, ngayon ko lang rin naalalang nag-cutting nga pala ako kaya pala pakiramd
alaga ang pag-aaral sa akin dahil nga ilang buwan na lang ay ga-graduate na ako ng highschool. Ibig lang
umagdag pa an
ng kasagutan. Dahil roon ay naalala ko bigla ang lalaki, ang misteryong nakab
o napigilang mang-usisa nang mapagtanto kong nakita ni
daloy ng mga ideyang naglalaro sa akin ay ang impormasyong mayroon s
niyang lumawak ang ngiti s
unit hindi ko maalala. Kay bilis ng mga pangyayari, nawala na ako sa sarili nang pi
*
sa akin. "Ikaw na nagbabanyo lang!" hapo-hapo ito at may tumakas pang luha sa gi
sa'yo?" Bumangon ang kaba sa dibdib ko. "Sinong baliw ang umaway sa'yo, ha?" Minsan na itong in
tuloy niya. "Bakit hinayaan mo 'kong
i?" hindi ko na napigi
ramdam ko...may gusto kang tukoyin sa tanong mo?" May pagdududa
al
kang kalok
iyang sabihin sa tanong niya? "'Ah, baka lang
iya. "Bakit ba ang
s lang naman siya, mukha namang walang nangyari sa school upang magdamdam siya s
o. "Ikaw kasi," paninisi niya, "alam mo namang ayok
sohan niya. Minsan lang ako matawa ngunit pinalampas lan
g ba talaga?
tanong," para siyang bumalik sa dati at n
l. Kadadating niya lang ngunit halos mag-bulkang taal siya sa h
gunit hindi ko maunawaan ang kasunod niyon, "aka
igid. "Ano na namang sinasabi mo? Kilala mo naman ang kaibigan kong 'yan," tumin
Dapat ay nagpokus ako para sa pag-alis sa bayang 'to n
ngin sa akin na para bang may gustong tumpokin.
g sarili sa kaapahamakan? Kung sana hindi sila toto
, nagsimulang gumuhit ang pait sa dibdib k
hangga't maari, iiwasan ko...ang
Lola at ng kaibigan ko? Na ang simpleng pangako ko sa kanila ay hindi ko
tanda? Hindi pa ba
Dapat lang," sabi niyang walang ka-emosyon ang mukha. "Hindi k
mata, himig niya ay parang nangungulila. Ngunit kahit lumalabo ang mga alaala, hindi ko malili
los madurog na ang kalamnan ko ngunit ang agapay ng dalawa ang nagpapalakas sa akin