The Princess with a Curse

se our neighbor blocked my way. Kumabog ng malakas ang dibdib ko dahil sa emosyon ng kan'yang mata. "Your parents Claire," her expression softened and was full

myself that it wouldn't happen. I also fell on the muddy road a few times but I kept getting up. At these hours, I feel like I'm

as suddenly scared. I walked slowly towards the front of our house. Biglang nahawi ang mga tao sa daraanan ko. My world stopped, because of their bo

he tried to reach for Dad's lifeless hand. It hurts to see them like this. "Mom please, I'll take you to the hospital," I had a little hope because she was still breathing, but she didn't

lower lip and averted my eyes. I tried to stop myself from crying. This incident was not hidden from me, but sadly I did not be

eel like my heart has shattered and exploded somewhere. They give hope and satisfaction to m

ecause this is not the only thing you will experience." Hindi ko na rin napigilan at bumuhos ang pagtitimpi kong emosyon. Niyakap ko silang pareho ng napakahigpit. Napaubo siya, nataranta a

mata. "A-yaw kong umiiyak ka, Claire. Mahal na mahal ka namin ng Tatay mo, masaya ako dahil naging baha

apang kung sila lamang ang pin

ng sa pagmamahal sa akin, pero ang naging pagkakam

am kong naguguluhan ka sa mga nangyayari, pero nasa baul na iyon ang kasagutan sa mga katanungan

mo sa kanilang nagkamali sila ng paniniwala sayo." Parang hinaplos ang puso ko ng marinig i

ng pag-asa dahil hindi lahat ng araw ay nagtatapos sa kalungkutan. Matatapos din ang lahat

iyo po ba nakikita? Hindi ko man lang kayo nailigtas ni Tatay s

spresyon ko. "Wala kang kasalanan, anak. Walang kasalanan ang inosenteng katulad mo. Sila ang may

a dating kulay nito na noon ay itim. Naguluhan ako, ngunit mas nangibabaw ang pagpapakita ng abilidad ko. Pil

i kung paano

diliman ang paningin ko

ng limang lalaki. Tahimik na naka

ing ang mga mukha nila'y hindi ko rin makita dahil binabalutan ng itim na maskara. Alam

ilang kakayah

as nilang pinahihirapan ang mga magulang ko. "You know the rules right?" malami

hil ilang ulit ko na itong napapanaginipan. Ku

magitan ng espada. Tumulo ang mga luha ko. Parang

a ba ako, mangyayari pa ba ang lahat ng ito? Kung b

gawa kung 'di

atalim kong tiningnan ang tatlong lalaki na siyang nagpapahirap sa kaniya. Bagama't may pagtataka sa akin kung bakit ganoon kalakas ang katawan ni Na

ng tahimik kanina. Napakunot ang noo ko, ang mga pangyayaring ito'y hindi kasama sa mga pangitain ko. "Wala kayong mahihita sa

ago. Matapang ka pa rin, Estrella," ngisi nito.

'y magkakasunod na atake na pinatama ulit sa katawan niya. Napasigaw ako

na akong napasubsob sa lupa ng makita kong sinaksak ni

ki

na ginawa nila sa pamilya ko? Anong karapatan nila para saktan ang pamil

erde niyang mga mata. Ngunit hindi ko na nagawang tanungin iyon kay Nanay dahil bigla akong nataranta dahil nah

g mga kapitbahay namin ay tahimik na nakatingin lamang sa amin. Maging sila

raan para pigilan ang naging kapalaran nila. Iniwan ako ni Nanay