Ang Batas ng Pagnanasa
ahay ko. Nang imulat ko ang mga mata ko ay tumama agad sa paningin ko ang s
g toh at kahoy lang ang materyales kaya rinig na rinig
l sa pag inom na ginawa ko kagabi ay napilitan na akong
ng buhok ko tsaka tuluyan ko
a siya pala ang bubungad s
ng isang kilay niya na nakataas habang nakatingin sa akin
y sira na ang b
man si Mrs.
ilig siyang mag sugal--- lagi niyang nakakalaban ang Papa ko nung nabubuhay pa siya kaya nga siguro nabaon na k
noh?"Paunang sabi niya habang na
parang umaakyat na yung pagkulo ng dugo
to sa bahay at lupa na PAG MAMAY-ARI KO NA!"sabi niya at t
isi sa narinig ko
lang
ng Mama mo na maging ma
hihiyan ng pamilya mo kahit puro kahihiyan na nga kayo. Yung Nanay mong masyadong m
ang dalawang kamao ko dahil sa
a-- buti at nakausap na kita ng personal, totoo nga ba ang sabi-sabi na kaya nawa
wintas sa leeg mo at walang makakapansin kapag ginawa ko yun. Kung ayaw mong mangyari ang bagay na yun, pwes umalis ka na sa harapan ko hanggat hindi pa nagdidilim an
dahil doon at mukhang n
do. Akala ko nga ay aalis siya ng wa
do? Ang tapang mo rin talaga noh-- kahit ang totoo ay wala ka nang pupuntahan kapag napalayas na kita dito. Galingan mo lang Analeigh dahil baka magaya ka
harap ng pinto ko habang sinundan ko lang n
it ng pagkaka tikom ng dalawang kam
amang pumatay, baka
i ang mga bagay na iniisip ni
abilis na pumasok sa loob ng kwarto ko-- wala na
siya! Na hindi ako basta-bastang
FOR
y Wayne Ferrer."wika ko at walang mababak
nagawa ko dito dahil kung ano man a
pointme
at sabihin mo na nandito ako. I'm Leigh Devon."putol ko kaagad s
niya at pinindot niya na nga yung te
ay naghahanap po s
.
daw po ang p
.
po
tawag at binatuhan ni
kayo sa may meeting room
i niya at hindi ko na hinintay pa ang sunod niyang sasabihin
a rin ako pina- punta kahapon. Wala akong masyadong
t nandito siya dahil kung nagkataon na wala siya ay hindi ko alam kung
ng malalim tsaka tuluyan ko nang binuksan yun. Pagkabukas ko ay agad ko siyang nakita
way nang mag tama ag
g puso ko. Mukhang hindi na tala
a at pinatapang ko ulit ang ekspresyon ng mukha ko. Sinarado
po sa swivel chair pero this
as na emosyon sa
sa kaniya at pinilit kong hindi iiwas ang paningin
agpa ligoy-li