Deal with the President

a snatcher and have a silent war with a guy who didn't even do it. Huminto muna ako sa labas ng gate

nag-isip muna bago pumasok. Today is... I think it is her birthday today. I wonder wha

apatay pa ang mga ilaw. She's usually cooking at this period of tim

ro walang sumagot.

am kung bakit. Wala akong alam kung nasaan siya dahil mahigpit kong bilin na huwag siyang magpapagabi

ag-baka sakali. I hesitated to say a word

sa ibabang labi at nag-isip

ambulansya, itinakbo yata sa ospita

ang hawak ko sa

nabi niya. Mabilis ang bawat kabog ng dibdib ko kahit nasa byahe pa lang. She looks

was too slow that I didn't had the patience to wait and rushed to t

ng hirap sa paghinga. Lumakas ang kabog ng dibdib ko at

a

asalukuyan siyang tinatanggalan ng mga aparato sa katawan. Hindi ako nakagalaw at halos tumigil ang paghi

hap

akita ako pero agad na napalitan ng galit ang mga mata niya. Sinimulan niya akong duruin at sigawan sa harap ng mara

aan ka?! Ni tinitignan mo man lang ba siya kahit saglit? Hindi ka ba nagtatanong kung may problema, habang-buha

-Hindi ko po alam," mahina kong sabi at hi

lang ay masaya siyang nagpaalam sa akin bago ako pumasok ng trabaho, sumagot

a akin, eh. Siya na lang ang natira sa akin pero pati siya ay umalis nang walang paal

Ano bang aasahan ko sayo? Puro ka aral, wala ka nang pakialam sa mga nasa paligid mo

paranh ikaw na ang pinakamalala. Hi

deserve this, I'm so irresponsible, na kahit ang sariling ina ko ay hindi ko man lang napansin na ma

at hindi ko matanggap. I just lost the three of them by managing to continue this

onsible

sighed several times and stopped mys

r a long time without saying anything," pag-kausap ng isang babaeng doctor sa

sease, pero kung

nang makita ang blangkong ekspresyon sa mukha ko, napansin ko ang pag

may gusto ng nangyari," pahabo

sarili. Ang bigat sa dibdib, ang hirap huminga. Yes, I don

roon, hindi ko siya pinansin. Tinignan ko ang walang buhay na katawan ni mama. I want to believe that I finally lost my pride an

a malapitan nang husto, kahit gusto ko siyang h

ma

ng narinig kundi ang paratang at paninisi nila sa akin doon. Nanatili akong tahimik at nakayuko lang. I could resist the

his time, bakit hind

ak ko sa likod ay tahimik na umiiyak, hindi katulad ko na walang mailabas na luha. I feel useless,

nye

kaiintindi sa akin kahit alam kong hindi ako kainti-intindi, kahit hindi ako dapat yakapin at lapitan

noon talaga," he whispered, naramdaman ko ang mahina

o ang pamumugto ng mata niya. "Yena...'' muli

aikli ko

it, marahang pina-pat ang aking likod. Maye gyera pa r

g ko at napaos na na

ama, I feel useless. I can't believe this, I didn't even got the chance t

mad at myself too. Sinisisi ko ang sarili sa nangyari dahil ako ang talagang dapat sisihin. I shou

baho kahit pagod na para mapagtapos lang ako. Bakit nagkaroon si

ke care of her when she got old? How will I be able to prove her tha

or this, I beg you,