icon 0
icon TOP UP
rightIcon
icon Reading History
rightIcon
icon Log out
rightIcon
icon Get the APP
rightIcon

Los Ultimos Dias

Chapter 2 Easy question she can hardly answer

Word Count: 1576    |    Released on: 23/04/2022

ut your health's getting worst. I'm afraid t

7 year old woman without friends. Your father and mother already

do if you're

't care. The truth is... I want to live but it'

di siya makapaniwala na kung gaano nya kahirap sabihin saakin ay ganon ko naman kadaling natanggap. I'm not that

verine,

a ako kasi hindi na kaya pa ng katawan ko na labanan ang cancer na to. Na

uha kong lalaki ay para lang sa business. Marami sa kanila ang nagpapakita saakin ng interes

ver break this wall. I know dahil mula nang mamatay ang parent

a bata pa sila. Inampon sila ng magkaibang pamilya at nang lumaki ay nagkita ulit at tinuloy ang nau

akaampon kaya walang problema, nagpakas

noong maliit lang na negosyo at ngayon ay isa na ngang company. At the age of 22 ay naulila a

lly me. Wala akong gaanong pinoproblema dahil ang problema a

it's just that I know my priorities a

r kong si Roberto. He's not that old but just an old fashion man. Bagay na bagay sakanya ang pangal

n nya ako susunduin, kapag niyayaya ko syang kumain na rin kapag late na at di pa kami tapos sa lakad namin, na madalas nya namang t

akot akong tingnan. Even when I'm smi

ro mas matangkad talaga sya, maybe he's 6 feet or something? Suot nya ang white t-shirt

rin ang mukha, tumatama sa liwana

river? Lol. Okay so ganito siguro kapag may taning na ang

portanteng appointment today. Walang tanong tanong naman na

ind it good. Pero ngayon, bigla bigla akong napaisip kung bakit wala syang ginawa kundi

a harapan nya. Hindi mukang nagulat ang muka nya pero kita ko ang bahagyang tensyon na namuo

sandali bago sum

? After more than 4 years ay bigla akong nag-usisa ng bagay na nakalagay naman noon sa resumè

n pa sakanya. Siguro dahil hindi ko iyon nabigyang pansin. Ang tumatak

ngin sya saakin sa walang emosyon nyang mukha. Bahagya syang ngumingiti pero nang mga oras na yon, hindi ko alam pero par

ngan ko. Sa di malamang kadahilanan, biglang parang gusto kong tibagin ang nakaharang nang matagal

ag-i-stay-in. Pero okay lang naman dahil maaga naman syang pumapasok at kap

ay roon at pawang mayayaman din ang nakatira sa kabilang subdivision kaya naman nakagu

umimik pa. Baka kung ano p

yo, m

natanong ako sa mga personal na bagay. Pero dahil ako naman ang unang nagtanong, sa ti

apan ni Roberto. Okay rin siguro na may malaman k

27 ye

sabi ko. Hindi ba edad ko ang tinatanong n'ya

or. Nung mga nakaraang araw, pinipilit ko pang lab

s na ngiti? Dahil sa wakas ay hindi ko na rin kailangan pang ituloy ang paulit-ulit na

iyon? Ang wala kang m

ng aalalahanin bago ka mama

it sya nang bahagya. "Nang maisip mong

eksaktong iniisip ko at pareho la

ong iisipin bago maw

ghihina na kayo? Wala man lang aalala sainyo? Naisip nyo ban

g konti. "Alam

in man ako o hindi? King dalawin man ako sa sementeryo o

lahat ng mga ginawa ko buong buhay ko at hindi ako makakatulog sa kakaisip kung anong ginawa ko at walang nagmamahal saakin. Baka nga iiyak ko pa ang mga natitirang araw ko." Nakaramdam ako nang bahagyang kiro

Claim Your Bonus at the APP

Open