Monte Bello Series: Sebastian - Mananatili Kang Akin

wag kay Candice ng kanyang inang si Virginia k

na nito ang pintuan kakakatok. Kung may malapit lang silang kapi

sa mga magulang nito. May dalawang kwarto iyon sa itaas at isa sa ibaba, kasama ang isang m

bog-abog na binuksan ng kanyang ina ang pin

a," anito sabay tapik ng

am niyo namang galing ako sa night

e kundi ang bumangon habang ikinikisap-kisap ang mga mata. Itinakip niya ang mga

sa bahay natin, ha? Bahay-ampunan? Sino na naman ang ba

ang fast food chain kanina noong pauwi ako. Hindi ko maatim iwa

a. Gulo-gulo ang mahaba niyang buhok at

alaga! Basta makakita ka ng bata sa kalye, pinupulot mo. Paano kung may mga magula

. "Eh tinatanong ko naman siya 'Nay kanina kaso hindi ho naimik eh. Mukha ring ila

pahamak mo iyang kapupulot mo ng mga bata?" tanon

ako mapapahamak?" nakangiting sabi niya dito bago pumasok

hin sa DSWD 'yung iba baka nagmistula na talagang bahay-amp

it isang kapatid man lang? Di sana may kasama ako ngayon at hindi nahihilig mag-uwi ng mga

y niya sa kakasermon nito, kaya minabut

ospital. Ang kanyang mga magulang ay parehong guro sa iisang paaralan sa San Lucas, isang bayan sa Quezon. Nagtuturo pa rin hanggang ngayon an

ya sa mga batang kalye. Kinukupkop niya ang mga ito

iya nito. Lagi nitong ipinapaalala sa kanya na baka ikapahamak niya iyon. Pero tinatawanan niya lang laha

akita niya ang isang batang babae. Nakatingin ito sa kanya habang kumakain. Nginitian niya ito at in

hindi umiimik. Pinagmasdan niya itong maigi. At base sa karanasan niya bilang isang nurse

is at maganda ang bata! Ang alon-alon nitong buhok ay mahaba at may pagka-brown ang kulay, ganoon din an

siyang i-report ito sa pulis nang araw ding iyon, dahil ba

apos mag-usap." Malakas na wika ng inay niya

to tapos sa panenermon sa kanya. Nagmamadali siyang nagbu

tungo sa kanyang silid at nagbihis. Nagtutuyo na siya ng buh

umain ka na ba?" masuy

n ang bata, parang kaygaan-gaan ng loob

language, nagbabaka-sakaling sasagot ito kapag ganoon ang g

ara sa batang kaharap. Hindi maalis sa isipan niya na baka

ngyari sa 'yo noon... sisiguraduhin ko sa 'yo na malilimut

was a strong feeling inside of her that urging her to

ang inay niya sa na

nagsalita, "Nakahanda na ang hapag-ka

agot niya dito bago

na kita pansamantala," nakangiting sabi niya dito at nag-isip. "How about Daisy? That's suit

She was very beautiful! Walang panama ang itsura niya dito. At ng titigan niya ito

habang nakatitig dito. "Okay...

an ito sa kamay. "Let'

aling may naghahanap na kay Daisy, maigi na

ang loob ko. Nakita kong mukhang galing sa maayos na pamilya an

aisy na may hawak na teddy bear. Sa kanya iyon, ibinigay niy

a kailangan din talaga niyan ng tulong," anito habang matamang pinagmamasdan si Daisy. Nakikita niy

"Sige 'Nay, tutuloy na po kami." Humalik muna siy

n ng bata. Hindi niya kasi makuhang isipin na sa napakamurang edad nito ay matinding pagsubok na agad ang n

ang bata ng ilang mga gamit na kakailanganin nito. Hindi man nagsasalita si Daisy pero n

k pa siya mamayang alas-sais ng hapon

n ito sa paglabas nila kanina. Nagsumiksik ito sa kanya na ikinatuwa naman ni

itigan niya ang kaharap. Nasa Casa Monte Bello siya ng mga

e... but it's s

ampas ng dalawang kamay sa ibabaw ng mesa. Halos magtumbahan ang mga nakalagay

the country. Bakit hanggang ngayon wala pa rin kayong lead?" nanggigil na tanong niy

ga rito din ito sa Puerto del Cielo. Dati itong sundalo

sa kanya ni Antonio, ang pangalawa niyang kapatid. Nasa library si

ake ito sa puso. Mabuti na lang at naagapan agad ito ng mga doktor, pero binal

gkawala ni Bella. Habang tumatagal ang paghahanap nila ay unti-unti na rin siyang nawawa

doing my best to trace Bella's yaya, pero mukhang sinadya nitong i

ningnan ang kaibigan. "Then search everywhere..." aniya sa mahina ngunit makapangyarihang tini

sabihin iyan sa akin... Like I've said, I am doing the best that I

n dahil sa pambubulyaw niya dito. Hindi rin naman ito basta-bastang

ooking for her in Manila? Baka dito lang sa paligid

aibigan kay Antonio. M

ill asked my men to look around. Baka nga tama ka Antonio... baka

angyaring masama sa kanya, hindi ko mapapata

uwag kang mag-alala." Ant

Antonio...

tanong ni Marie sa lalaking kasama. Nasa loob sila noon ng

n ng privacy. At mabuti na rin iyong naririto tayo, nang sa ganoon ay mabantayan ko ang bawat galaw

malagkit. "Huwag mo na munag isipin '

ay hinalikan nito