Monte Bello Series: Sebastian - Mananatili Kang Akin

ebastian ng sagutin ng ka

abalik ng Puerto del Cielo

ll you somethin

s it?"

ang kaibigan alam niyang

i Marie?" tanong niya dito. Hangga't hindi

round Quezon. Hindi malabong mangyari iyon lalo

re in Quezon double-time. Hindi ko hahayaang magpagala-gala

ight. I'll assign all the best men

" Aniya at nagp

ang hacienda. Dumaan lang siya sandal

an ako ni Antonio kanina lang at may mga factory doon na kinakailangan pa ng d

nagtatapas ng mga niyog. Tumigil ang mga mata nito sa isang partikular na tao. "Si Lando, Señorito

o. Hindi taga-roon sa hacienda ang ginaganoon nito. Palaga

a kanya, Mang Berto?"

ung kani-kanino, lalo na at hindi niya lubos na kilala. N

pag-thums up pang wika nito. "S

kayo sa kanya ay ayos na ho sa akin iyon. Basta ho pasamahan niyo na lan

bahala dito at mukhang importante an

rto." Aniya at na

*

pa daw itong aasikasuhin sa asyenda sa araw na iyon. Iniwan nito ang

ro si Bella at ang inay

g gumuhit," nakangiting sabi ng inay niya haba

it sa mga ito at nakiusyus

tanong niya kay Bella. Totoo ang sinasabi ng

g lumingon sa k

na ito ni Baste ano?" a

binanggit nito. Nagtatanong an

a?" mataray na sagot nit

ng nakikita niya ang sarili dito

tian ng Aling Virgie. "Hindi ba parang ang bilis naman yatang mahulog ng loob ninyo sa kanya? Ka

kanyang mga mata na mahal na mahal niya itong si Daisy. Kung sa iba-iba nga iyon ay matagal ng pinanghinaan ng loob, lalo na

na magbabago pa ang pagtingin ng kanyang i

ng sinabi," kibit-b

n mo sa baba na walang kasama? Nakakahiya naman

o 'Nay, hahanapin kaya ako ni Bella kapag hindi na niya ako nakikita?" wala sa loob na t

siya nito. "Bakit mo n

He said, he knew Bella won't go with him kapag hindi ako sumama sa kanila. Sa tingi

paupo sa kanyang kama. Hin

nalik sa kanya ang pansin. "Sa t'wing duty ka lagi lang iyang nasa may pintuan at pasulyap-sulyap sa may kalsada

ya lang magsalita kasi ayaw niyang ipakita ang tunay niyang nararamdaman sa ibang tao, lalo na sa kanyang ama. But, if she gaine

h, anong plan

sama dito. Sinong mag-iintindi sa inyo kapag

o. "Ano bang akala mo sa akin? Aba

ga kung biglang magka-emergency, sino ang tutulong s

lala mo, pwede ko namang kasam

k ni Tatang Sebio?"

una siya sa atin. Mas maganda pa dahil malapit lang sa kanila, masisilip-silip pa niya ang mga k

Inay?" may pag-aalinla

pa sa alas-kuatrong sagot nito. "Te

ko ni Sebastian ng trabaho. Pri

masarap sa pakiramdam ang nakakatulong sa kapwa. Isipin mo na lang na nakatadhana talagang makita

a alagaan. At alam kong napamahal ka na rin s

malalim na hininga sa ti

ere destined to meet, aniya sa sarili

*

falls. Kahit pa nga tatlong oras din ang ginawa niyang p

ang buhay sa probinsya, maagang magsikainan ang mga tao dahil

tuan. "Aba'y gabi na, ah. Sana'y ipinagpabukas mo na lang ang pagpunt

ko, para hindi siya mangilag sa akin," nakangiting sagot niya sa mata

an siyang pinagmamasdan nito. Saglit na nagtama ang kanilang m

rito. "Kailangan ng mga bata ang presensya ng kanilang mga magulang h

unong-puno ng samu't saring prutas at gulayin. "Mayroon pa ho sa sasakyan ko. Sandali lang

g sabi nito. "Candelaria! Tulungan mo nga dine si Baste. Aba'y hindi

umunod ang dalag

h?" tanong ng dalaga ng m

compare sa ginawa ninyo

pakita namin sa kanyang pagmamalasakit, iyon ay kusang-loob naming ginagawa. There's no ne

a dito at hinawak

katapos ay ang kamay niyang nakahawak sa

kung sabihin. I really just wanted to show you and Aling Virgie how I ap

ng taong ginamitan niya ng ganiton

ibang tao? Isa siyang Monte Bello, at ang mga Monte Bello walang pakial

do it again," anit

kod rin naman ito kaagad. Napailing na lang siya s

kayang suwayin ang anumang sabihin nito

*

kakaumpisa lang namin," yaya ni Aling Virginia sa kanya ng mah

sa dami ng mga pasalubong niya.

babae. "Sige, ho. Mukha nga hong masarap itong

aasikaso si Bella ay hindi na nakuhang salagin ang sinabi ng

ay kumain dito, pero mukhang hindi pa ma

ng na bangus." Ang narinig niyang sabi ng inay

on ho

ong si Candelaria," pagmamalaki pa nito sa kanya

habang pinanlalakihan niya

in. Ipinagsandok pa nito si

" nakangitin

main mas masaya," sabi pa ng inay niyang pagkakalapad ng mga ngiti. "O,

amang tumango

g tahimik 'yong tao," hindi na niya

sita. "Huwag mo ng pansinin ang anak kong iyan. Hindi pa kasi nagkaka-

ang napalakas ang bo

o lang ang ekspresyon nito at saglit lang siyang sinulyapan bago ibi

ito? Nagpupuyos ang kaloo

a plato na kanina pa hinihimay para kay Bella. Gigil na tinus

pa," biro ng inay niya ng

gkatapos ay isinubo iyon kay Bella. Pero kitang-kita sa sulok ng

hit ang totoo, kanina pa niya gustong umalis sa harap ng