I'm Stella

nilang uniporme, Hawkins International School basa ko rito. Diyan sa paaralan na iyan gustong mag-aral ni Sean sa college ngunit hindi ko naman yan afford dahil napakamahal

your order?" tanong ko sa ka

a Pasta," sagot ng binatang lalaki n

han upang isulat ang kanilang sasabihin. Narinig kong tinanong ng binatang lalaki ang babae niyang kasama.

erry Shake,"

na nasa bintana na nag-uugnay sa kusina. Hawak-hawak ko ang tray na may lamang pagkain, hindi ko napansin na basa ang sahig na naging sanhi nang

nito sa akin habang na

abang pinupunasan ang kan'yang damit gamit ang tissue ngunit malaka

e this is, huh?" Turo niya

g mapigilan ang nagbabadyang luha. Alam ko namang mahirap ako, hindi na niya kailangan pang ipamukha sa akin. Kasalanan ko ba na pinaganak akong mah

ffice so please follow me," hinging paumanhin ni Amanda ang aming man

anila. Pumasok kami sa isang maaliwalas na silid, may isang mahabang

ang upuan sa harapan ng working table. Maingat akong umu

g kagatolgatol na saad ng mat

o ninyo lalabahan ko na lang," pangungumbinsi ko sa matandang babae.

si Amanda marunong mangapa ng sitwasyon palibhasa nanggaling din siya s

anda ang drawer ng kan'yang working table, may kinuha siyang papel dito at ipinatong sa ibabaw ng lamesa. Nabasa kong nagsulat siya

sos para sa damit? Ano ba ang damit ng matandang ito, ginto? Tiningnan ng mat

iya ng tingin. Puwede na? Huwag niyang sabihing kulang pa ang ten thousand pesos. Ano bang gamit niyang detergent? Puwede n

ng mabayaran." Bumagsak ang aking mga balikat at matamlay silang tinapunan ng tingin. Pa

*

kong napakatahimik nito dahil sa ganitong oras dapat ay nag-aasaran na sina Letty at Sean. Binuksan ko ang

sa sahig ng sala. Nabalot ng takot ang aking puso. Maraming konklusyon na nabuo sa aking utak, paano kung may nangyari sa kanilang masama, baka may kumuha sa kanila o baka iniwan na nila ako. Napaupo ako sa aming upua

ang aking mga balikat dahil sa kan'yang sinabi. Ano bang klaseng buhay ito? Panay problema. Sumunod ako kay Al

inahagod ang kan'yang likod. Tumingin ito sa akin na may ta

i niyang tanong sa akin. Hinawakan ko ang

ng hinahawi ang mga hibla ng kan'yang buhok na nakatabing sa kaniyang

n ko kay Aling Rosa na tinanguan niya lang.

*

Para akong pinagsakluban ng langit at lupa dahil sinabi ng receptionist na

i. Parang may sili ang aking puwetan dahil hindi ako mapakali sa aking kinauupuan

yang mga kamay na nakapatong sa kan'yang binti kaya ito ay hinawakan ko. Kahit naman ako halos mabaliw na kakaisip kung ano’n

Molina?" tanong niya kaya a

nan niya kami nang may pagkaawa. Hindi ko kailangan ng

dahil sa kan'yang sinabi, ibig sabihin malala talaga ang sakit ni inay. Kaya pala madalas siyang hindi makahinga at mabilis mapagod kumpara dati

tingin. Nakita ko sa sulok ng aking mata na tumayo si Sean sa upuan at walang imik na lumabas ng silid. Nagpakawala ako ng malalim na paghinga a

na lang? Bumigat ang aking mga talukap ng