Kleid Federson: Loving the Mafia Boss

I'm busy on my laptop when Faye approached me telling me that my boyfriend is here, so I immediately closed it.

"Sa baba muna ako, Nathan," paalam ko sa pinsan ko bago ako bumaba, itinuro sa akin ni Faye kung nasaan si Kleid at nakita ko siya sa pinakalikod, agad ko siyang nilapitan at umupo ako sa harapan niya. Napaangat siya ng tingin, hinawakan ng mga nanginginig niyang kamay ang nakapatong kong kamay sa lamesa.

"Hein, let's break," he said that plainly as if our relationship is just nothing, I already expected this but it still hurts like h*ll. I removed my hands from his hold.

"Why? Why are you doing this to me? What did I do to you? Why are you hurting me? Hindi mo na ba ako mahal? Hindi mo ba ako minahal?" sunod-sunod kong tanong sa kaniya, ramdam ko ang panginginig ng labi ko at pinipigilan ko rin ang pagtangis upang hindi maka-agaw ng atensyon.

"I loved you, is just-"

"LOVED?" halos pasigaw na singit ko sa sinasabi niya, hindi ako makapaniwalang tumingin sa kaniya.

"When I saw Kathrine again, I realized that I still love her. I'm sorry, I love you, so please stop questioning what I feel for you, I am begging, forgive me." Pilit niyang kinukuha ang kamay ko pero hindi ko siya hinayaan. "I did love you... I did love you, Hein, aalis na ako. I love you..."

I wanted to leave that place kaya tumayo na ako kahit na alam kong hindi ako hahayaang lumabas ng mga tauhan ng pinsan ko.

"Miss, saan po kayo pupunta?" bungad na tanong agad nila nang makita ako.

"Lalabas ako."

"Pasensiya na po, bilin po ni boss na huwag kayong palalabasin." Napahinga na lang ako nang malalim.

"Lalabas ako sa ayaw at sa gusto ninyo," mariing ani ko at itinulak sila, tumakbo ako papunta sa kotse ko nang makita ko sina Kleid at Kathrine na naghahalikan. Nakita yata nila ako kaya napatigil silang dalawa, nakangising humarap sa akin si Kathrine.

"Oh, the loser is here," mapang-asar na wika niya. Nagpatuloy lang ako sa paglakad at hindi na siya pinansin pa. "Hey, I am talking to you!" Hindi sana ako haharap kung hindi lang niya hinila ang kamay ko.

"I AM NOT A LOSER," mariing ani ko.

"Of course, you are. Iniwan ka nga ni Axel para sa akin, eh. Ang sama-sama kasi ng ugali mo, I bet even your relatives despise you because of your attitude. Oh, wait, marami nga pala sa angkan niyo ang ayaw sa'yo. Walang magmamahal sa'yo dahil d*monyo ka!" natatawang sigaw niya.

"Tapos ka na ba? You know what? I actually don't believe Kleid." Tumingin pa ako kay Kleid na nakatingin lang din sa akin. "Ilang beses na kayong nagkita pero mukhang last month niya lang na-realize na mahal ka niya. Mahal ka ba talaga ng AXEL MO or you just blackmailed him?" Nakita ko ang panlalaki ng mata ni Kleid bago ako bumaling kay Kathrine na nanigas sa puwesto niya. Yeah, keep doing that, Jade, diyan ka naman magaling, sa pagkukunwari.

"HAHAHA! Mahal niya ako, and lots of people love me, unlike you, no one will love you, D*mon!"

"I know that I am a D*mon, and a D*mon can do lots of things to make you S*FFER," pabulong na pagbabanta ko sa kaniya, pairap na akong umalis at dumiretso na sa kotse ko, nang mapatingin ako sa rearview mirror ay roon ko lang napansin na lumuluha na pala ako, agad ko 'yong pinahid at pinaandar ang kotse. I started crying again when I remembered what I saw yesterday and our conversation earlier.

Kathrine is right, maybe this is my karma for doing bad things, alam ko namang masama ako, aware din akong maraming may ayaw sa akin, pero deserve ko bang masaktan at ipagpalit nang dalawang beses? At magkapatid pa talaga ang dahilan. I know that there's a lot of j*rks everywhere, but do I deserve to have a j*rk ex-lovers?

We've been in a relationship for so long but I still end up having a broken heart. HAHAHA! What a nice birthday gift.

Sakit na nararamdaman

Hindi mo alam ang sakit na nadarama ko ngayong gabi.

Parang patay nang umalis ka sa aking tabi.

Pakiramdam ko'y wala na akong silbi.

Nais lang ay mawala na itong nararamdamang pighati.

Sakit na iyong iniwan,

Sa puso ko'y laging nararamdaman.

Kay sakit ng mga salitang iyong binitawan,

Nang araw na nakipag-hiwalay ka sa akin at mas pinili ang dati mong kasintahan.

Sa mga nagdaang buwan at araw,

hanap ko ay ikaw.

Ikaw na nagbibigay sigla at saya,

Na ngayon ay lungkot na ang dala.

Hindi alam ang gagawin sa mga araw na nagdaan,

Ikaw ang nais kong makatabi tuwing bumabagyo't umuulan.

Hiling ko ay sana hindi na lang kita nakilala,

At ang sakit na nararamdaman ay makalimutan ko na.