icon 0
icon TOP UP
rightIcon
icon Reading History
rightIcon
icon Log out
rightIcon
icon Get the APP
rightIcon

De roman van den schaatsenrijder

Chapter 6 No.6

Word Count: 1060    |    Released on: 04/12/2017

s hard en dor en stug op stuk van zaken. Hij kent geen tegemoetkoming noch medelijden voor een zwak en onervaren mededinger. Zaken zijn z

miljoen inwoners tegen mij samenspande en of de gansche samen

latenheid en eenzaamheid, filosofeerde ik zonder eind over den materialistischen struggle for lif

had men mij zoo, met een soort eerbied, een of ander man gewezen en gezegd: "Kijk eens, zie je da

lerijl weer naar zijn "office" om nog maar steeds meer geld te verdienen en met dat geld dan eindelijk van het leven te genieten....? Wel neen: hij had immers geen tijd daarvoor, en dat was ook zijn doel niet. Zijn doel was alleen maar om boven zijn concurrenten te komen, om de eerste en de grootste te zijn,-de eerste en de grootste van wat?-en om de kleinere, zooals ik was,

erkt en nooit heb ik gewenscht een Yankee van vijftig miljoen dollar waard te zijn. Integendeel: in Amer

srijkheid in mijzelf!

ur op zichzelve verwaarloost niets, is harmonieus en volmaakt in haar eigen essentie. Alleen de wijze waarop de mensch va

leelijk is een stuk grond, waarop de een meter boven den grond afgezaagde boomstammen zijn blijven staan en tusschen wier zwarte, verdorde en verminkte stronken, koren is gezaaid. Zoo zijn er vele landerijen, gansche gewesten in Amerika. De eerste pioniers, welke daar aankwamen hadden

ting. Het lijkt wel of er een invasie van.... Barbaren

k niet alleen aan de alom bekende wereldwonderen, maar aan veel intieme plekjes, die in geen t

ten plukken? De appels bloosden rood als vuur tusschen het bruin en geel der bladeren; de mooie peren schitterden als goud; en onder elken stam lag het kortgroen gras er mee bezaaid, alsof bij ieder boompje speelsche kinderen daar hun volle mandjes hadden omgekeerd. Maar er waren ook geen kinderen; er was alleen de grootsche eenzaamheid onder den diepen blauwen hemel; en je ging neerliggen op 't gras, en je at van de heerlijke vruchten, en je vulde je zakken er mee. Het was er plechtig van verlatenheid en stilte. Je hoorde niets dan 't houterig gesjirp der krekels en je zag niets bewegen dan af en toe een kl

Claim Your Bonus at the APP

Open