icon 0
icon TOP UP
rightIcon
icon Reading History
rightIcon
icon Log out
rightIcon
icon Get the APP
rightIcon
De strijd tusschen Noord en Zuid

De strijd tusschen Noord en Zuid

icon

Chapter 1 No.1

Word Count: 4733    |    Released on: 06/12/2017

ontv

xar

in den nacht uitgekreten was, juist op het oogenblik toen mevrouw Bu

twijfel getrokken worden, dat hij de bewerker der ontvoering van de kleine Dy en van d

half dozijn kerels geholpen geworden, die aan hem met lijf en ziel verknoch

dless-Bay, de plundering van het heerenhuis Castle House, den financi?elen ondergang van de fami

ng van dien troep aan den meest woesten kerel zijner partijgangers opgedragen. Hierdoor wordt het verklaarbaar, dat John Bruce, de agent van

weet, met Castle-House in gemeenschap stond. Voor het geval dat het heerenhuis het beleg niet langer zoude kunnen uith

stegen en had, terwijl Squambo, vergezeld van twee slaven in eene andere boot gezeten, zich bij hem

overvallen en afgemaakt. Daarna viel er niets anders te doen dan te wachten. Weldra verscheen Zermah, die het kleine meisje bij zich had. Toen de mestische begon te schreeuwen en te gillen, vreesde de Spanjaard, dat men haar

weet he

ist naar welke onnaspeurlijke schuilplaats hij Zermah en de kleine Dy moest brengen. Toen dan ook de drie kanonschoten de aanvallers, juist op het oogenblik dat zij Castle-House zo

hij hee

erde hij gedurende die onverklaarbare afwezigheid uit? Dat kan door niemand verklaard worden. Toch mocht aangenomen worden, dat die afwezigheid, wanneer hij als de hoofdschuldige of medeplichtige aan de

onville terug, om er de leiding op zich te nemen en de noodige maatregelen te

ag voor Gilbert Burbank open te stellen en om het voorzitterschap der rechtbank o

vond, toen dit vaartuig door den opkomenden vloed, in het donkere van den nacht

eide oevers der Sint John gehoord konden worden, was er toe overgegaan te zwijgen.

ich vast tegen de borst van de kleurlinge aan en poogde zich tusschen de plooien van het manteltje van

O, goede Zermah!...

blik later h

bang... Waar is mama?...

eurlinge. ?Wij gaan naar mama t

en zoo b

ng zijn!... Ik

an schrik en angst, langs den rechter oever der rivier en poogde

knetter van het geweervuur begon te zwijgen. Uit de veelvuldige rookzuilen, die onder den aandrang van den zuidenwind naar het noorden ombogen, flikkerden nog v

alles stil

t midden daarvan, zoodat van de beide oevers niets te ontwaren was. H

dat vaartuig, welks roer d

en, hetgeen in die dikke duisternis waarlijk niet gemakkelijk was, vooral zoolang Squambo het midden der rivier bleef houden. De vloed kwam

en dienen om de verkenners op het spoor te brengen, die dat, eenmaal behoorlijk waargenomen, niet meer zouden hebben laten glippen. Maar op die rivier was zoo iets onmogelijk. Waartoe zou het dienen, dat het een of andere voorwerp, aan haar of aan het jonge meisje toebehoorende, aan den stroomdraad overgeleverd zoude worden? Zou

de gegeven omsta

. Geen enkel licht werd op de oevers waargenomen, noch in de huizen, noch onder de dichte loofkru

s aan de gevaren, welke het kleine meisje liep, dat met haar ontvoerd was. De gevaren, die haar zelf bedreigden, telde zij nie

aard zeer goed herkend, toen hij daar bij de Marino-Kreek de wacht hield, hetzij met het doel om langs den tunnel binnen Castle House

-Bay ontwaarde, die achter de biezen

jne macht bevinden. Dat hij zich niet aan het hoofd der militie-troepen en de bende plunderaars gesteld had, had zijne redenen daarin gevonden,

uw. Later, wanneer het uur der gerechtigheid zoude gekomen zijn, wanneer de Spanjaard voor zijne misdaden ter verantwoording zoude geroepen worden,

hij thans zijne tw

van de Everglades, ver voorbij de

ige en gevaarlijke getuige, welker verklaring hem

wanneer zij dood zoude zijn, wat zou er dan van de kleine Dy in de handen van Texar en zijne booswichten terecht komen? Die gedachte martelde haar en

nen strekken? Neen, want zij wist niet, dat de Spanjaard zijne woning in het binnenste gedeelte van de Zwarte Kreek, op een der talrijke eilanden van die schier onbekende la

andjes niet van kende. Zij bood schuilplaatsen bij duizenden aan, waar de ontvoerde gevangenen zoo goed en wel verborgen konden worden, dat het onmogelijk zoude zijn haar op het spoor te komen. Voor het geval dat master James Burbank zou pogen dit woeste en ondoordringbare struikgewas te doorzoeken, waren maatregelen getroffen, om de mestische vrouw en het kleine mei

r het vaartuig den oever had kunnen volgen, welke door eene menigte kleine kreken, baaien, inhammen en haften, welke allen met hooge biezen begroeid of dicht met waterplanten overdekt waren, diep ingesneden was. Maar de Indiaan vreesde op ondiepten verzeild te raken. Daar nu het doorkomen van den vloed ten einde spoedde en de eb het water van de Sint John met bekwamen spoed naar de riviermonding zoude voeren, zou een vastraken in die modderige streken, hem in verlegenheid kunnen brengen. Hij zou dan moeten wachten tot het doorkomen van den volgenden vloed, dat vrij wel gelijk zou staan met eene vertraging van elf uren ongeveer. Hoe zou hij dan beletten kunnen om ontdekt te worden, wanneer het dag werd. Gewoonlijk doorkli

s was hij besloten om in den vollen stroom ten anker te gaan, wanneer dat noodig mocht worden. Dan zou hij bij het aanbreken van den da

Te rekenen naar den verloopen tijd, schatte Squambo, dat hij nog niet ter hoogte van de Lagu

r voortplantte en daardoor al duidelijker en duidelijker vernomen werd. Bijna ter zelfder tijd versc

licht van haar seinlantaarn vertoonde. In minder dan eene minuut zou zij de sloep bere

den helmstok van het roer naar het andere sloepsboord over en stak naar den rechter oever, zoowel o

van de boot gezien geworden. Zij werd g

d inziende om door de vlucht aan de uitnoodiging, die in bevelen

egde aan bij de rechter valreeptrap van de stoomboot

eene kans tot redding te bespeuren. Zou zij niet kunnen schreeuwen? Zou zij zich niet kunn

ene hand een breed bowie-knife; met de andere had hij het kleine meisje geg

hand een breed bowi

k steek haar dood!" zei

n zou Zermah geen oogenblik geaarzeld hebben; maar daar dit n

kon men onmogelijk ontware

, om dat naar Jacksonville over te varen, ten einde het garnizoen van de bezettingstroepen

ich over de leuning der br

, die tusschen hen

ho

e Squambo, na een

aat gij

ik hee

J

naar Pi

dat de Indiaan Squambo in de gegeven omstandigheden het grootst

rvolgde de scheepsoffic

rdelijke gr

plaats vertrok

ackson

aar n

ee

naamd

n, n

het smaldeel van de

ie

erbooten van den c

ltijd buiten de bank voo

nplaats Fernandina en van het fort Cl

ee

eslaagd de bank te overschrijden en in h

n en

, en die losbrandingen, welke wij in noordelijke richting gehoord hebben,

een aanval op de plantage va

al op Cam

J

Door de Noo

ilitie-troepen v

daarvan d

treefde de bevelen

eige

e eige

t master Ja

ui

rdelijkg

voorvechter voor de af

t. En wat is de uitslag

eet ik

gij da

nd, zonder aan wal te gaan... Het was toe

oo

sje.... Zermah legde haar eene hand op den mond, juist toen de vin

de brug der stoomboot stond, had

chutvuur aangevallen gew

loof ik

ie wij duidelijk vernomen hebben en die van

nscho

e kanons

iet. Ik heb ze

ie

ee

nt John is

J

lata af tot aan

st afzakken. Gij zult geen der kanonnee

oe

k afho

ijt vrij.

ug klonk ree

t. Half

ten teeken dat hij nog iets

opp

gzaam in beweging geraakt w

lichting verzoeken

ek. W

donker," be

zoo...

herken de omstreken niet meer...

van de Zwa

nk

ntwoordde de s

t afduwde. Toen het vaartuigje zich op weinige vademen verwi

!... Hal

uim, en weldra was de stoomboot in het donker verdwenen, terwijl

e hij zich weer op de achterplecht neder en gaf de negerslaven bevel te pagaaien. Hij kende thans zijne stelling, loe

inden was, een toegang zoude zoeken, was voor Zermah boven iederen twijfel verheven. Wat h

n hoe zou deze, al ware hij ook met die omstandigheid bekend,

oring te ontgaan, voor het geval dat master James Burbank en de zijnen er in slagen mochten door de lagune te worstelen? Dit westelijke gedeelte van

streek te wagen. De Seminolen-Indianen dwaalden toch in de bosschen e

den, en zij maakten er geene gewetenszaak van, hen eenvoudig en zonder v

et bovengedeelte van het graafschap, niet ver en ten noordwesten va

at er geb

, behoorende tot den stam der Seminolen, overvallen geworden. Dat zij niet allen tot den laatsten man gedood werden, vond alleen daarin zijn o

zelfs hunne kleederen. Maar nog meer, onder bedreiging van bij niet opvolging vermoord te zullen worden, werd hen bevolen, nimmerme

teeken op den arm tatoueeren. Dat geschiedde op de navolgende wijze: met eene fijne naald werden wondjes in de huid geprikt, die naast elkander den vorm van het gewilde teeken vertoonden. Die wondje

afschappen van den Staat in vrij berooiden toestand aan, gemerkt als zooveel stuks vee met het wapen van den Indiaanschen stam, en toonden, zooals wel te begrijpen is, zeer weinig lust om andermaa

bben gelaten. Zij zouden onmiddellijk uitgetrokken zijn, om de Indianen te vervolgen en te tuchtigen. Maar in het tijdstip, waa

niet meester maakten van de mondingen van de Sint John en zoo het stroomgebied in hunne macht kregen. En nu kon men niets van de krijgsmacht

ns ten gevolge van den burgeroorlog stoutmoedigheid genoeg aan den dag legden, om het grondge

en naar de moerassen der Everglades-streek; maar men

n; en wanneer master James Burbank zijne nasporingen ooit naar dien kant uitstrekte, dan zou dat een nie

van Squambo, terwijl hij de

van de Zwarte Kreek bevond, die toegang aan de wateren van de Sint John, in de uitgestrekte lagune-

e gewelf van de boomkruinen, te midden eener duisterni

daar hij van buiten af niet meer bespeurd kon worden, was de reden vervallen, waarom hij zijn pad niet zou verlichten. Hij hakte een harsachtigen tak van een boom op den oever af, o

t vaartuig de veelvuldige kronkelingen van de kreek, totdat het

e kleurlinge in slaap gevallen. De kleine Dy ontwaakte zelfs niet, toen Zermah de poterne van het fort

rek lag, en daarna op een hoop stroo neergelegd, die tot bed voor beiden mo

Claim Your Bonus at the APP

Open