De wonderstraal

uit de ?Mo

tuurkundige aardigheden dien dag i

ar laatsten straal doet zien, bij een geheel zuivere lucht, die van iederen nevel vrij is? Dat wellicht niet. Welnu, de eerste maal dat gij in de gelegenheid zult zijn,-en die gelegenheid doet zich zeer zelden voor,-om die waarneming te doen, dan zal het geen roode straal zijn, die volgens uwe meening op het netvlies van uw oog zal weerkaatsten, maar het zal een groene zijn, van een

Miss Campbell bij haar binnentreden in de hall in de hand h

ls die met hare stembuiging als een lyrische lofzang de scho

oovele andere, die in de Hooglanden verteld worden en waarbij te verstaan werd gegeven, dat die straal de macht had, den sterveling, die hem gezien had, de gaaf te verleenen zich in hartzaken niet te kun

ugdige Schotsche vergeve, die in haar brein door de lez

adden zij het leven genoten zonder dien Groenen Straal gezien te hebben, en zij meenden, dat men het best zonder hem kon stellen. Dit was evenwel de

Straal" noemt?" vroeg broeder Sam, t

" antwoordde

kt zien wilt?" v

zal, waarde ooms, en zoo spoe

e hem gezien z

. Wel, dan kunnen wij over mijnhe

nder ter sluiks aan en een glimlach v

Groenen Straal gaa

nblik te loor te late

met een handgebaar, toen zij he

ons-ondergang wa

s...." knikte

zuiveren dampkring ondergaa

len wij alle drie naar de pun

dig den toren van het buitenverb

van de oeverstreek der Clyde. Wij moeten evenwel de zon zien ondergaan op zee, wanneer zij achter de wateroppervl

bell, evenwel zoo ernstig, dat de gebroeders Melvill aan een

." meende broeder Sam evenwel

ot te hulp, door

hebben de

schudde het be

ijd," antwoordde zij, ?integ

g voor mijnheer Aristobulus Beere

n de waarneming van den Groenen Stra

?en de nevels weldra onze Schotsche lucht zullen komen bederven! Wij moeten van de weinige schoone avonden gebru

n de Schotsche kust te begeven, die op het westen lag, zich daar zoo gemakkelijk mogelijk in te richten, om iederen avond den ondergang der zon te gaan waarnemen en haren laatsten straal te bespieden. Wellicht dat dan miss Campbell, met een weinig geluk, haren wensch, die nie

was voorzeker

estkust, vanwaar het natuurverschijnsel zichtbaar zoude zijn.

elders weer de schiereilanden van Knapdale, van Gantyre, van Jura en van Islay, alle reusachtige verbrokkelingen van rotsen in een gewelddadig geologisch tijdperk, die een soort va

lt men haar zoo

te zijn. Naar welke streek zou men trekken? Dat kon miss Campbell niets schelen. Of het de kust van Ierland, de kust van Frankrijk, de kust van Noorwegen, van Spanje of van Portugal mocht zijn, zij zou overa

n diplomatische geslepenheid!-met elkander gewis

?Het is zeer gemakkelijk aan uw wensch t

ker beter zijn, dan te Oba

twoordde miss Campbell. ?Maar i

enen!" riep br

!" bevestigde broede

dan maar

e dagen," zei

andere, die het noodig oordeeld

ntwoordde miss Campbell, die opstond, toen d

ja.... morgen!"

zijn," betuigd

n, die onder de geleerdste, maar ook-en dat gisten de gebroeders Melvill niet-onder de vervelendste wezens kon meetellen. Daar, dachten de beide slimmerds, zal miss Campbell, na zich vruchteloos de oogen vermoeid te hebben met het waarnemen van zonsondergangen, hare gril opg

et

et

es

et

et

aal verscheen juffrouw Bess en ontving de bevelen om den

769 mm.) stond, kondigde mooi weer aan, dat eenigen tijd zou duren. Wanneer men 's morge

rlijk de handen vol. De zeven-en-veertig sleutels van de huishoudster tikt

enen Straal te achtervolgen? En wanneer die Groene Straal met een soort van behaagzucht behept was en zich verborgen hield? En wanneer de omstreken van Oban niet de noodige helderheid van lucht aanboden, toch zoo noodzakelijk om zoo'n waarneming te doen gelukken? En wanneer men een anderen observatiepost moest kiezen, op een m

l te willen zien?" vroeg juffrouw Bess aan Pa

nder belangrijkheid zijn; want onze jonge meesteres doet niets zonder

enoeg met de Hollandsche uitdrukking van ?mijn waarde" overeen. En het was vooral aan de

die gril van onze miss Campbell, zonder dat wij zulks ver

r we

eigering, òf minstens een uitstel ten op

?waarom die heeren Melvill zoo zeer ingenomen zijn met dien mijnheer Beerenkooi. Koma

nemen. Zij zal met haar fijn bekje ?neen" tegen haar ooms zeggen, terwijl zij hun een hartelijken kus op beide wangen zal geven, en die ooms zullen dan

k niet, ma

gesloten onder haar zekerheidsslot. Zij alleen bezit er den sleutel van, en

iel Partridge met een geheimzinnigen

juffrouw Bess, ?en ik mag lijden dat de wind mijn muts afrukke en haar op de punt van den klokke

ijn stem. ?Een Southern, die, al is hij ook in Schotland gebo

n alle Unie-verdragen, ter nauwernood deel uit van Oud-Caledoni?. Komaan, zij konden zich niet onder de bepaalde voorstanders van die huwelijks-plannen rekenen.

en nog de beste, en de gewoonten van onze oude Clans waren volgens mij een betere

stoomboot Columb

?Toen liet men het hart meer spreken; thans zoekt men slechts geld! Het geld heeft

duurde, en zelfs sedert het begin van Augustus reeds, vormden de jonge lieden paartjes en die paartjes werden ?broertje en zusje van den eersten Augustus" genoemd. Broertje en zusje! vormt dat niet een zacht geleidelijken overg

ooit zoo'n paartje met het een of ander aardig Schotsch meisje gevormd hadden, dan zouden zij aan het a

vormen met dien mijnheer Beerenkooi, dan zal de Clyde eerder van Helenaburg naar Glasgow terug stroomen, dan

deeling dat juffrouw Bess door de omstandigheden wellicht in het gelijk zou worden gesteld. Maar miss Campbell en mijnheer Aristobulus Beerenkooi vormden geen paartje van ?broertje en zusje van den eersten Augustus", zoodat,

kunnen dus juffrouw Bess en Partridge aan hun gejammer over den goeden ouden tijd overlaten. Wij kunnen er ec

Campbell zouden reeds den volgenden morgen in de dagbladen voor het ?High life" onder de rubriek ?aangekomen vreemdelingen"

ine plaatsje te begeven, dat aan de zee?ngte van Mull geleg

s, wordt doorsneden. Men is dan ten volle in het schilderachtige land van Rob Roy en van Robert Bruce. Dalmaly wordt dan bereikt, en van daar wordt de reis voortgezet langs een straatweg, die langs berghellingen voert en soms ter halver hoogte daar langs opstijgt; die zich boven en langs bergstroomen en fiords slingert te midden van die eerste voorsprongen van

gemaakt worden. Maar op dien geheelen weg geniet men nergens een zee-horizon. Toen dan ook

orm geven van een overgroote hand van een menschengeraamte, dat daar op dat gedeelte van den Oceaan schijnt te rusten. Men vaart dan langs die reuzenhand op tot aan de haven van Oban. Die weg was wel verleidelijk voor miss Campbell, voor wien de goddelijke streek der Lhomo

ergang, wanneer de kim geheel zuiver zou zijn, dien Groenen Straal op te vang

at die flikkering slechts een oogenblik duurt. Welnu, wanneer ik gezien heb, wat ik wensch te zien, dan

Oban te blijven-de lezer herinnert zich waarschijnlijk nog waarom-en hoopten, dat een t

pittel had, en zij voor de zeereis stemde, werd deze

Straal!" zei broeder Sam, toe

die hem uitgedacht hebben,