Oudheid en Middeleeuwen

goed einde brengen. Hij wilde dat zóó doen, dat er aan mislukking niet te denken viel. Een leger van

schen ruiter naar de bergengte, om de sterkte van het Grieksche leger op te nemen. Met verbazing zag deze, hoe de 300 Spartanen, die de voorhoede uitmaakten, zich als tot een feest tooiden, hun lang haar kamden en vlochten en zich met kampspelen den tijd kortten. Xerxes, in 't minst niet vermoedende, dat zulk eene kleine schaar zich tegen zijn ontzaggelijk lege

nidas luidt: "De Spartanen zijn niet

hoop der Perzen vóór, de andere na, wordt met

en, de bloem des Perzischen legers, waren niet tegen de Grieksche dapperheid bestand. Twee dagen lang duurde deze ongelijke strijd. De Perzische soldaten moe

rden de Grieken ook in den rug aangevallen. Zoodra Leonidas dit verraad bemerkte, liet hij de bondgenooten vertrekken. Hij en zijne Spartanen wi

de plaats aan, waar de Grieksche dappe

iederen en gedichten, als het t