icon 0
icon TOP UP
rightIcon
icon Reading History
rightIcon
icon Log out
rightIcon
icon Get the APP
rightIcon

Aloha (Taglish/Tagalog/Filipino)

Chapter 3 The New Beginning

Word Count: 1597    |    Released on: 29/08/2021

likuran kung saan na

your bag b

eacher shou

very embarrassed. Nababalot ang buong katawan k

ko ay matut

n outcast but why does it seems like ev

Nakayuko ako habang

nk y

ilid at hindi na ako naglakas n

ko! Bumalik ka sa katinuan mo please

. Unang araw pa lang pero parang

T

assroom ay nakabungo naman

oses nya ay tila ba isang kahoy na napakatatag. Medyo malagong n

ng paumanhin ngunit hindi ako nagdalawa

malis at dali-dali

-

’s

abang nakatingin sa babaeng nauntog

Kuwestiyun ng mga kaibigan ha

ang, di naman basag spine ko haha” I re

-

g palikuran at dali-daling

yself while i was looking at the

g mukha ko. “Natakpan kaya ng maa

I ho

after all the clumsi

angan madagdagan pa. Well, good thing is we didn’t see each others visual.

kawala ako ng

iharang sa mukha ko ang mga hibla ng buhok ko. “Hindi ako makakita dahil nakharang a

ko pag pumirmi pa ako don. Lumabas ako nang maayos tingnan o maari k

ol na para bang walang

Act like nothing happens

y lumalabas na han

man ako ng buhay. “My classmates may

naman talagang mali sakin” the arguments in my mind. Nakikita kong tinititigan ta

asakyan ng sasakyang nak

a ng nagmamaneho ng sasaky

a school service. Naisip ko na kas

ko” sabi ko sa aking isipan habang naal

e eh. Salamat po” saad ko na malakas at na

leta. Ramdam ko ang init mula sa aking kinauupuan. Ang init ng simoy

al ko ay unti unting naiibsan ang init na nararamdaman ko mula kanina. Habang patu

pumunta sa aking kwarto at hinubad ang damit na

aka ang mga kaganapan kanina ay ang patuloy na humihigop sa aking enerhiya. Ang mga mata ko ay parang p

lis

ko ng bigla akong nakarinig

tagal mo na

nanay ko. Dali-dali kong iminulat ang aking m

tawan ay unti-unting

ano

d mong si Kim sa labas!

ng hanapin ang aking k

in kong lubha akong napagod sa kakahabol

gluluto at pagsasaing. Napagdesisyonan ko

a rin ako. Para ba wala na akong lakas, emosyon, at gana na gumawa pa. Tapos mauulit nanaman ang cy

on ako pero ang naging kapalit “pinapagaral kayo, pinapakain tas anong igaganti mo. Na tamad kang mag-aral.”. Gusto nilang may mataas kang marka pero wala ka nang oras na makapag-aral. Sa sandaling humawak ka ng cellphone “wala kang ibang ginawa kundi mag cellphone, wala ka ng naitutulong sa bahay”. Kapag ipinakita mo ang matamlay mong mukha at katawan sa dami at hindi matapos tapos na responsibilidad na ipinapasa nila sayo ito pa ang sasabihin nila “Napakatamlay mo iyan na nga lang ang gagawin di mo pa magawa ng maayos. Parang pagod na pagod ka ahhh.” Sa bahay na ito

bzzzzz! BEEP!

ingin ako sa cellphone “6:00 am” na. Hindi ko namalayang nak

ayo sa labas ng bahay. Nag-aantay

aara

ool service. Kaagad akong sumukay dito at piniling um

ng pero parang pa

at nakatingin sa bintana. Ilang mga b

upo rin sa parehas na

ka l

kumausap sa akin habang aba

sa akin “ahhmm” nagulat ako

mes, my c

rse. Okay lan

re you sure you are okay?

e” sagot ko at kaagad

ndow and I saw his hands with h

for?” I asked

answered, with a small smile in his face and his h

ha

es . Even me myself doesn’t even realize that there are tears in my eyes. I though

” katanungan ko

y?” I asked. Looki

Claim Your Bonus at the APP

Open