Memories Of The Moonlight

i po ba kayo?” sigaw ko kasabay ng

muna,

saka sumubo sa nak

apon?” tanong ni Papa sa gitna ng pagkain namin k

ili ko, Pa. Hindi na po ako bata,” n

ro naisip ko, masyado naman na akong matanda para magpasundo pa. Saka nakakahiya rin kasi naghihintay pa

t daw kasi siyang baka may mangyaring masama sa akin

oong pinanganak ako. Sobrang hirap ko raw kasing ilabas noon,

nagkaroon ng ako. Sa tuwing nakikita niya raw ako ay palagi niy

iyan rin talaga ang dahilan kung bakit sabik na sabik akong makita siya kahit noong bata pa ako, pero wala naman na akong

n ang lahat dahil wala palang klase ngayong first subject nam

gged in my earphone to listen to music instea

mahimik at mag-review na lang, mas pipiliin p

nts nila, but they always ends up rolling their eyes on me dahil hindi ako namimigay. I don't know wh

n ng mga kaklase ko, kahit hindi ko t

am

ts! Galing mo

pict

mes nami

hich is inuwi niya ang championship. Hindi naman na nakakagulat 'yon dahil palagi niya namang

ga ano! Gumilid nga kayo!” rinig ko

g lalakas ng boses, akala mo nakakita ng santo! Mas malakas

para bumili ng pagkain.. Matagal pa naman ang second s

*

yon ni James, nagtama ang mga mata naming dal

ging matalino siya, actually

talino pero sobrang daldal. Dinaig pa ang babae

inadaldal niya ang mga babaeng ka-group namin. 'Yong mga babae naman, hinahayaan siya! If I'm not mis

siyang kasali sa dean's list kaya hindi na nakakapagtaka na wala siyang nilalandi ni isa. Kahit nga alam niyang may nagkakagusto sa kaniya ay hinahayaan niya lang, hindi niya sila pinapansin.

ive ng Saint Peter University pagdating sa larangan ng paglangoy. Kaya

tatawagin siyang mag-recite, masasagot niya pa rin 'yong tanong kahit kaka-discuss lang no

na isa sila sa mga sikat n

at cellphone ko nang dumating an

ge you. I made a list of your names here,” sabi ng prof namin saka pin

g kapag new sem, ma

katabi nila ‘yong kaibigan nila, ‘yong iba naman masama pa ang loob na umu

a ko nang marinig ko kun

just gave Wend

pa? This is probably our permanent seat dahil ang

ng na raw siya magtuturo. Inilabas ko ang kwaderno ko para mag-review dahil may

ako sa pananahi, at suportado naman si Papa do’n. He even told

di ako maka-focus dahil sa malakas na boses ng katabi ko! Unti-unti na ring

analo ka, gaganiyan ka na!” reklamo ni Wendell kay James na nasa l

notebook ko kaya na

” walang emosyong tanong ko saka ipinakit

ka nama

impyerno!” rinig kong sigaw ni James kaya naibaling ang tingin ko sa

, nakita ko pang binatukan siya ni James kaya binatukan rin siya p

-

a, I ordered my lunch. Mabilis lang rin akong nakahanap n

an akong walang kasama. Mas gusto kong kumain nang mag-isa, ‘yong mga estudy

o hindi ko siya pinansin at ibinalik ko ang mata sa pagkain ko. Napatingin ako sa harap ko na

sambit niya saka sumubo sa pagkain niya k

*

pattern making room since

likod ko nang may

ber fifty-six?” bul

imik na nagpatuloy sa pagsago

akin ang lahat nang bigla akong tumayo at

ng tama ang mga sagot mo?” tanong ng p

r your own question, Ma'a

ula sa mga kaklase ko pero mabilis

ryosong sabi niya habang nakatingin pa rin sa

answers without checking it first?” seryosong tanong ko

pulang ballpen n

ss Lara,” pagsuko n

iretso sa garden. Umupo ako sa swing s

nag-iisip kung anong maga

arami pa akong natitirang oras, hobby kong gawin ang pag-imagine para gumawa ng sariling

una ako dahil hindi naman

ura ang drawing dahil hindi bagay, mas maga

-

ng color pencil ko at kinulayan ito par

roon, napangiti ako ng malii

sa telepono ko

a

g sinigang mix mamay

a

e p

t ko. Hindi ko namalayang magdidilim na pa

ng university, halos lahat ng estud

iit na tindahan na nakita ko para bumili ng pinapab

o ngayong araw, wala

alayan ang oras? Dapat tal

igil. Sa ibang lugar kasi dederetso ang mga jeep na

tumigil sa harapan ko. Bumaba ang bint

Hatid na kita,” r

,” sag

kaya kita pinapanood n

pala tapos mag

g siya at hindi

kita para ma

akit naman ako magpapahati

maggag

o siya

sa akin, hindi ako aali

a kaniya, “Edi 'wag kang umalis

as if madadaan niya ako sa kakaganyan

dang maglakad na lang kesa sumakay sa kotse ng isang sikat na estudyante, ba

kong sinusundan pa rin ako ng James na '

sa telepono ko

a

pit ka na ba? Kailangan

g-hininga. Tumigil ako s

t sinara nang malakas ang pinto. Kun

a, lalong uminit ang ul

sasakay rin nama

niya, “May sinasab

an, James pangalan

rst name mo

antot kasin

nan ko

ang mo bakit 'yan ang

anong niya habang nagmamaneho. Hindi a

namin. Hindi ko naman kasi sinabi kung saan banda ang bahay nam

orrow,” ani niya kaya napatig

a iba na hinatid mo a

?” pambabara niya. I moved

ita bukas,

abay ng pagbaba ko