Het portret van Dorian Gray

n de boomen van den tuin trilde, kwam er door de opene deur een zware adem

chaduwen van vogels in vlucht schoten over de lange tussore-zijden gordijnen, die voor het groote raam hingen; zij deden er iets van een Japansch effect; zij herinnerden aan de anemieke schilders van Tokio, die, trots eene zoo noodzakelijke onbewegelijke kunst als de hunne, idee van snelheid en bewegi

zondere schoonheid; op eenigen afstand zat de schilder zelve; Basil Hallward, wiens plotselinge verdwijning ee

oo knap in zijne kunst had we?rspiegeld, kwam er een lach

j met de vingers op dier leden, als zocht hij een vreemden droo

r zenden. De Academy is te groot en te algemeen. Wanneer ik daar ook kwam, waren er ňf zooveel menschen, dat ik de schilderijen niet zien kon,-en

l hij zijn hoofd met dat vreemde gebaar achterover wierp, waarom zijne vriende

erbaasd aan door de dunne blauwe kransjes van rook

am h?bt, verlang je niets liever dan hem te verliezen. Het is mal van je, want er is maar één ding in de wereld slechter dan bepraat te worden; dat is: niet bepraat te w

twoordde Basil; maar, waarlijk, ik kan het niet

e zich op den div

je zo? lachen, maar

lve een soort van overdrijving en verstoort de harmonie van elk gezicht; zoodra iemand gaat zitten om te denken, wordt hij een en al neus of voorhoofd of iets ander leelijks. Kijk naar alle mannen, die beroemd zijn in geleerdheid; hoe verschrikkelijk leelijk zijn ze; natuurlijk niet in de kerk, maar in de kerk denken ze niet. Een bisschop zegt, als hij tachtig is, nog precies wat hij moest zeggen toen hij achttien was en, als een natuurlij

jnt te rusten. Men moet niet verschillen van zijn evenmenschen. Leelijken en dommen zijn het best af in de wereld. Zij zitten op hun gemak en kijken naar de pret. Weten zij niets van succes, zij kennen ook geen teleurstelling. Zij leven zooals wij allen moesten leven, ongestoord en onverschillig en

eet hij zoo? vr

k was niet van plan

rom

nt het eenige wat het moderne leven interessant of bizonder maakt. Het gewoonste wordt mooi als je het maar verbergt. Als ik uit de stad ga, geef ik nooit mijn adres

eet nooit waar mijn vrouw is, en mijn vrouw weet nooit wat ik doe. Als we elkaar ontmoeten-we ontmoeten elkaar nu en dan op een diner of bij den Hertog-dan vertellen we elkaar de onzinnigste histories met de ernstigste gezichten.

ur. Ik geloof, dat je heusch een goed man bent, maar dat je je bar schaamt over je eigen deugden. Je bent

n poze, en de vervelendste, d

duw van een hoogen laurierboom. Het zonlicht slipte over de gepolijste bladeren. In

t, en voor ik wegga, wo? ik nu wel, dat je mij

e schilder, turen

et je h

rkelijk n

nu zei, waarom je het portret van Dorian Gray niet

ik je a

i: omdat er te veel van jou i

die er voor gezeten heeft. Het model is louter toeval en bij-omstandigheid. D?t wordt hier geopenbaard door den schilder, maar de schilder openbaar

enry l

is dat

llward, maar iets van verlege

en al verwac

rry, en ik denk, dat je het niet eens begri

ende, plukte hij een roodbladig made

dachtig het goud-en wit-stralige zonnetje in zijne hand bezien; en wat g

?r in de zwoele lucht. Een sprinkhaan tjirpte bij den muur, en als een blauwe draad vloog eene lange, dunne libel voorbij

ij arme artisten moeten ons van tijd tot tijd in gezelschap vertoonen om het publiek te herinneren, dat wij geen wilden zijn. Met ee

persoonlijkheid alleen al zóó een charme was, dat, als ik mij niet tegen ze verzette, mijn geheele natuur, mijn ziel, mijn kunst zelfs zich in ze zo? oplossen. Ik wilde geen invloed van buiten op mijn leven. Je weet, Harry, hoe onafhankelijk ik van natuur ben. Ik ben altijd mijn eigen baas geweest; ten minste: tot ik Dorian Gray ontmoette. Toen-maar ik weet niet hoe het

, Basil. Geweten is maar de naam, die de firma i

dwong-misschien een soort trots, want ik was vroeger heel trotsch-dit is zeker: ik p

an nu al weg te gaan,

haar sche

d, zei Lord Henry, terwijl hij het madeliefje met

er toen juist een schilderij van mij nog al succes had gehad; er was tenminste over geschreven in couranten van een penny; je weet, het negentiend'eeuwsche boek van onsterfelijkheid. Op eens kwam ik vlak bij den jongen. Wij stonden naast elkaar en raakten elkaar bijna aan. Wij keken elkaar in de oogen. Het was

aal behangen met plaques en lintjes en siste toen, met een tragisch gefluister, dat volmaakt hoorbaar voor de geheele zaal moet geweest zijn, de verwonderlijkste détails in het oor. Ik ging er van door: ik ho? er van z

ent hard voor haar, Harr

en houdt alleen een restauratie: hoe kan ik haar bew

heelemaal vergeten wat hij uitvoert; ik ben bang, dat hij niets doet. O ja, hij speelt pian

t is zeker het beste einde er voor, zei de jonge lord, terwi

y, of wat vijandschap is. Je houdt van

, verschrikkelijk onrechtvaardig. Ik maak een groot verschil tusschen menschen: ik kies mijn vrienden voor hun mooie gezichten, mijn kennissen voor hun goede karakters en mijn vijanden voor hun goede hersenen. Men kan niet te

, naar je verdeeling, schijn i

ngen, je bent veel

n vriend; een soo

jn oudste bro?r wil niet dood gaan, en

Hallward met

sympathie voor de woede van de Engelsche demokraten tegen wat ze de ondeugden van de hoogere klassen noemen. Het volk voelt, dat dronkenschap, stomheid en onzedelijkheid hun eigen privaat bezit behooren te zijn en dat, als iema

met je eens, Harry, en b

je en tikte aan de punt van zijn verlakte la

et zelf gelooft. Nu, de waarde van een idee heeft niets ter wereld te maken met de oprechtheid van hem, die het verkondigt. Hoe minder hij het meent, des te meer kans heb je, dat de opinie van eenige waarde is, want in dat geval hebben noch zijn behoeften, noch zijn wenschen of vooroordeelen er

nen zijn, als ik hem niet iederen dag

jij nooit om iets anders

Er is niets, dat kunst niet kan teruggeven, en ik weet, dat mijn werk, sinds ik Dorian Gray ontmoette, knap is, het beste, dat ik ooit doen zal. Maar ik ben benieuwd of je me begrijpen zal? Zijn persoonlijkheid heeft mij een geheel nieuwe manier ingegeven. Ik zie de dingen anders, ik denk anders over die dingen. Ik kan nu het leven herscheppen op een manier, die mij vroeger verborgen was. Een droom van lijnen in dagen van gedachten, wie heeft dat ook we?r gezegd? Ik weet niet meer, maar d?t is het wat Dorian Gray voor mij is. Niets dan het uiterlijke bijzijn van dien jongen-want voor mij is hij nog een jongen, hoewel hij toch over de twintig is-niets dan zijn uiterlijke bijzijn-oh! begrijp je wat dat in zich heeft? Zonder te weten, opent

ald interessant. Ik moet

n tuin op en ne?r. Na een

j is nooit meer in mijn werk, dan wanneer zijn wezen niet om mij is. Hij is, zooals ik zei, een suggestie van iets nieuw

an zijn portret niet

nr

. Hij weet daar niets van. Hij zal er ook nooit iets van weten. Maar de wereld mocht het eens raden, en ik wil mijn ziel niet bloot geven aan hun

best hun passies te gebruiken om naam te maken. Een ge

. We leven in een eeuw waarin kunst als een soort autobiografie beschouwd wordt. Wij hebben het abstracte idee van schoonh

t met je kibbelen. Intellectueel verloren is iedereen, d

der dach

eb. Over het algemeen, is hij heel aardig tegen me, en kunnen we heel gezellig over allerlei dingen zitten praten in mijn atelier. Maar nu en dan is hij erg onnadenkend en schijnt

n, die van alles op de hoogte is, dat is het moderne ideaal. En de hersens van zoo een man zijn een vreeselijke chaos; het is er net als in een galanteriewinkel; niets dan stoffige prullen, geprijsd boven de eigenlijke waarde ... O ja, hij zal jou het eerste gaan vervelen. Op een goeden dag zal je je vriend aanzien en hem niet goed van lijn of leelijk van kleur vinden, of iets dergelijks. Je za

persoon van Dorian Gray mij domineeren. Jij kan

Die getrouw zijn, kennen alleen den trivialen kant van

n toch aangenaam! veel aangenamer dan hunne gedachten, vond Lord Henry. Je eigen ziel, en de passies van je vrienden-d?t waren de bekoringen van het leven. Hij stelde zich met een stil genot de vervelende lunch voor, die hij was misgeloopen door zoo lang bij Basil Hallward gebleven te zijn. Was hij naar zijne tante gegaan, hij zo? daar zeker Lord Goodbody hebben ontmoet, en het geheele gesprek zo? geloopen hebben over arme

l, ik herinner m

dan,

naam van Dori

oeg Hallward met

. Ik moet bekennen, dat ze me nooit gezegd heeft hoe hij er uitzag. Vrouwen kunnen daar trouwens niet over oordeelen, tenminste, brave vrouwen niet. Ze zei, dat hij zeer ernstig was, en een

ij, dat je dat

aa

t, dat je h

t, dat ik h

ee

atelier, meneer! zei de k

an hem voorstellen!

tot den knecht, die in d

n te wachten, Parke

og en ging h

Basil naar

obeer niet hem te influenceeren. Je invloed zo? slecht zijn. De wereld is ruim, en interessante menschen zijn er genoeg te vinden. Ontneem mij niet de eenig

woorden schenen tegen zijn w

je toch! zei Lord H

nemend, drong hij hem