A Paradise in My World : Series #1

e habang pumipili ng mga kasangkap

t na simple lamang ang ulam namin di talaga maiwasang m

nininda ang nanay ko ng banana cue habang ang ama ko

ttime ako para ipangtustus sa pag-aaral ko, pero nitong nakaraan ay tumigil muna ako

food chain sa Laguna. Doon na siya pinaaral para kahit

ako, mag do-doctor siya. Kahit na magastos ay pinagsumikap

ay de-diretso ako sa mansyon ng mga Castillo upang man

a maglako ng banana cue. Isa si Nanay sa pinagkakaguluhan ng mamim

alit saking kapatid. Ako rin naman kasi ang kusang nag suhestiyon na titigil muna. Na

bugkos na batong." Sabi ko tsaka inabot na

g kasangkapan, kaya napagpasyahan ko ng umuwi. Malapit lapit

Miko sa gilid ko. Simpleng t-shirt lamang ang kanyang suot

g simpleng blouse

siyang magdala sa hawak ko kahit dalawang cellophane lamang

ngisda ka ba kanina?" Tanong niya naman sakin.

agot ko naman, nasa bahay na kami kaya pinatuloy ko rin si Miko bag

gawa sa kahoy, kahit papano pag ma

tin. Kahit wala akong porsiyento, okay lang." Ani niya naman kaya n

tapos wala ka namang mapapala." Sagot ko at ng mat

ling araw, tapos nangingisda pa. Isa ka paring b

ya ko ang ginagawa ko, hindi ako aasa sa iba." Sagot ko sak

Nanay na may hawak ng box sa banana cue na

la." Baling ni Nanay n

pauwi...mano po." Paliwanag niya tsaka lumapit kay Nanay. Nakangi

ag-mano narin tsaka kinuha ang dala ni

to ni Kley." Sabi naman ni Nanay tsaka nilapitan ako at ina

arap?" Kunware'y tanong ko s

na masarap." Ito namang Nanay k

g a nilapag ko na ito sa mesa pati ang kanin. Medyo hindi ako nak

lang sandali lang ay dumating na si Tatay. Binati namin si

maykapal sa pagbigay saamin ng makakain, ito a

habang kinakamay ang kinakain ko at isang paa ay

aw lang naman ako ngayon sa hacienda. Ngayong h

langan niyo pong magpahinga." Suhestiyo

ang at kaya ko naman. Uuwi rin ako bago lumubog ang araw." Aniya a

lumubog ang araw ay umuwi na kayo." Habilin ko naman at parang si Tatay ay

ni ni Nanay saka pinalitan ako sa paghuhugas. Sumang-a

aria, Nong Jiro, tuloy na ho ako." Paalam ni Miko s

la palang ay malapit na kami sa isa't isa lalo na rin ang mga magula

ko sakin tsaka tumingin naman ako sakanya at tinaas

eng ipambayad sa ken

Humarap ako sakany

tawa ako hindi dahil sa banat niya,

kaming maglakad ulit. Tinignan ko

got ay pinakita ko lang na kunware'y nag iisip ako. Gu

ong ko nam

AHA" umaksyon pasiyang parang n

aabot kami sa kanto at nag desis

mitingin sakin, batid kong mangingisda ang ilan

na tinignan ang mga lalaki pero hindi ito natinag, hin

asipol ang mga kalalakihan. Napailing iling nalang ako, Wala talagang pinipili a

kaya maloko nila akong nginisi

MGA ASAWA'T ANAK NIYO AY NAGTITIIS NA SA GUTOM! PURO KARUMIHAN LAMANG IYANG MGA INAATUPAG NIYO!" Singhal ko sa

ey..." Paumanhi

malik na kay Miko na manghang m

uri niya naman sabay akbay sakin at

agot. Saglit pa kaming nagkwentuha

naman ay parang pumalaot na. Ilang sandali lang

ag kwentuhan pa sila si Nanay sa patungkol sa mga n

kainin namin. Simpleng tuyo lang at kanin. Dalawang kutsara ng ka

wi ako Kley." Ani ni Tatay. Napatingin nam

sigawan mo daw sila Padro" sabi ni tat

anak." Ani ni Nanay

an ako. Eh iyong isipol nila, I trabaho na

wa ng iyong anak, Jiro."

tapos sumisigaw. Sa susunod makiusap ka ng malumanay anak ha

Pumunta sila Nanay sa Sala, para mag kwentuhan ulit. Wala naman kaming TV para maaliw kami kaya

g Cellphone ko. Tinignan ko ang tumawa

" Bungad ko agad. Agad akong sinuway ni Tatay da

kalunok ng megaphone!" Saway rin

Tanong ko, sila Nanay a

o ang pagkapahiya at lungkot sa bos

on?" Tanon

mabot sa isang libo ang ipon ko. Kung pe-pwede, makahingi lang ako kahit

ng malaman nila Nanay at baka mag-aalala pa ang mga to. Kaya ako m

yaan ko lang siyang mag kwento sakin hanggang sa ayos na ang pakiramdam

?" Tanong ni Nanay ng b

. May ipon pa ako, at buti nalang malaki laki iyon. Ako na magpapadal

nya kanya na kaming p

et ko at kinuha ang isang box tsaka

o na bumabayad sa kuryente, pagkain at tubig dito. Kasi hindi n

ng ang laman niyon kaya binalik ko nalang sa cabinet. Tinupi

n ang mga gastusin sa bahay. Ang hindi ko lang gumagalaw na ipon ko ay i

sa tadhana. Kahit na mahirap at nakakapagod, hindi ako nawalan ng lakas ng loob. Dah

ng lahat. Kahit anong hirap, sakit, pagod ang maranasan ko kakayanin ko