A Paradise in My World : Series #1
e habang pumipili ng mga kasangkap
t na simple lamang ang ulam namin di talaga maiwasang m
nininda ang nanay ko ng banana cue habang ang ama ko
ttime ako para ipangtustus sa pag-aaral ko, pero nitong nakaraan ay tumigil muna ako
food chain sa Laguna. Doon na siya pinaaral para kahit
ako, mag do-doctor siya. Kahit na magastos ay pinagsumikap
ay de-diretso ako sa mansyon ng mga Castillo upang man
a maglako ng banana cue. Isa si Nanay sa pinagkakaguluhan ng mamim
alit saking kapatid. Ako rin naman kasi ang kusang nag suhestiyon na titigil muna. Na
bugkos na batong." Sabi ko tsaka inabot na
g kasangkapan, kaya napagpasyahan ko ng umuwi. Malapit lapit
Miko sa gilid ko. Simpleng t-shirt lamang ang kanyang suot
g simpleng blouse
siyang magdala sa hawak ko kahit dalawang cellophane lamang
ngisda ka ba kanina?" Tanong niya naman sakin.
agot ko naman, nasa bahay na kami kaya pinatuloy ko rin si Miko bag
gawa sa kahoy, kahit papano pag ma
tin. Kahit wala akong porsiyento, okay lang." Ani niya naman kaya n
tapos wala ka namang mapapala." Sagot ko at ng mat
ling araw, tapos nangingisda pa. Isa ka paring b
ya ko ang ginagawa ko, hindi ako aasa sa iba." Sagot ko sak
Nanay na may hawak ng box sa banana cue na
la." Baling ni Nanay n
pauwi...mano po." Paliwanag niya tsaka lumapit kay Nanay. Nakangi
ag-mano narin tsaka kinuha ang dala ni
to ni Kley." Sabi naman ni Nanay tsaka nilapitan ako at ina
arap?" Kunware'y tanong ko s
na masarap." Ito namang Nanay k
g a nilapag ko na ito sa mesa pati ang kanin. Medyo hindi ako nak
lang sandali lang ay dumating na si Tatay. Binati namin si
maykapal sa pagbigay saamin ng makakain, ito a
habang kinakamay ang kinakain ko at isang paa ay
aw lang naman ako ngayon sa hacienda. Ngayong h
langan niyo pong magpahinga." Suhestiyo
ang at kaya ko naman. Uuwi rin ako bago lumubog ang araw." Aniya a
lumubog ang araw ay umuwi na kayo." Habilin ko naman at parang si Tatay ay
ni ni Nanay saka pinalitan ako sa paghuhugas. Sumang-a
aria, Nong Jiro, tuloy na ho ako." Paalam ni Miko s
la palang ay malapit na kami sa isa't isa lalo na rin ang mga magula
ko sakin tsaka tumingin naman ako sakanya at tinaas
eng ipambayad sa ken
Humarap ako sakany
tawa ako hindi dahil sa banat niya,
kaming maglakad ulit. Tinignan ko
got ay pinakita ko lang na kunware'y nag iisip ako. Gu
ong ko nam
AHA" umaksyon pasiyang parang n
aabot kami sa kanto at nag desis
mitingin sakin, batid kong mangingisda ang ilan
na tinignan ang mga lalaki pero hindi ito natinag, hin
asipol ang mga kalalakihan. Napailing iling nalang ako, Wala talagang pinipili a
kaya maloko nila akong nginisi
MGA ASAWA'T ANAK NIYO AY NAGTITIIS NA SA GUTOM! PURO KARUMIHAN LAMANG IYANG MGA INAATUPAG NIYO!" Singhal ko sa
ey..." Paumanhi
malik na kay Miko na manghang m
uri niya naman sabay akbay sakin at
agot. Saglit pa kaming nagkwentuha
naman ay parang pumalaot na. Ilang sandali lang
ag kwentuhan pa sila si Nanay sa patungkol sa mga n
kainin namin. Simpleng tuyo lang at kanin. Dalawang kutsara ng ka
wi ako Kley." Ani ni Tatay. Napatingin nam
sigawan mo daw sila Padro" sabi ni tat
anak." Ani ni Nanay
an ako. Eh iyong isipol nila, I trabaho na
wa ng iyong anak, Jiro."
tapos sumisigaw. Sa susunod makiusap ka ng malumanay anak ha
Pumunta sila Nanay sa Sala, para mag kwentuhan ulit. Wala naman kaming TV para maaliw kami kaya
g Cellphone ko. Tinignan ko ang tumawa
" Bungad ko agad. Agad akong sinuway ni Tatay da
kalunok ng megaphone!" Saway rin
Tanong ko, sila Nanay a
o ang pagkapahiya at lungkot sa bos
on?" Tanon
mabot sa isang libo ang ipon ko. Kung pe-pwede, makahingi lang ako kahit
ng malaman nila Nanay at baka mag-aalala pa ang mga to. Kaya ako m
yaan ko lang siyang mag kwento sakin hanggang sa ayos na ang pakiramdam
?" Tanong ni Nanay ng b
. May ipon pa ako, at buti nalang malaki laki iyon. Ako na magpapadal
nya kanya na kaming p
et ko at kinuha ang isang box tsaka
o na bumabayad sa kuryente, pagkain at tubig dito. Kasi hindi n
ng ang laman niyon kaya binalik ko nalang sa cabinet. Tinupi
n ang mga gastusin sa bahay. Ang hindi ko lang gumagalaw na ipon ko ay i
sa tadhana. Kahit na mahirap at nakakapagod, hindi ako nawalan ng lakas ng loob. Dah
ng lahat. Kahit anong hirap, sakit, pagod ang maranasan ko kakayanin ko