Leave Your Toothbrush

Palaging sinasabi ng mga nakapaligid sa akin na stiff ako o 'di kaya'y boring na tao. I always follow the rules and I always oblige myself to do the good things. I never stray away from my comfort zone because of the fear that I might not be able to come back. I might get lost along the way.

I've been this kind of woman for almost twenty-nine years of my existence. I don't break rules and I don't commit mistakes. Plus the fact that people see me as a fat woman when in fact I'm just voluptuous. At siguro, ito ang mga dahilan kung bakit tumuntong ako ng thirty years old nang walang jowa.

Yes. Wala akong naging jowa. Wala akong nakalandian, naging boyfriend, o ka-forever. In this modern age, most of the people call me "Manang" with this stiffed style of long skirt and button up top. The single life was okay but as you get older, you realized that being single is a curse.

I just turned thirty today, December 7, 2020, and finally the calendar closed the door of dating life to my face.

Single. Walang buhay kun'di trabaho. Mag-isang nagse-celebrate ng birthday.

"Argh! Myrtle!" inis kong sita sa sarili ko bago tinungga ang alak na laman ng shot glass sa harapan ko. Frustrations run down my body as I roamed my gaze all over the place.

I decided to spend my birthday in a bar with a hope of getting wasted, intoxicated maybe, and get laid. Yes. Kung hindi ako magkaka-jowa, at least kahit mawala na lang ang virginity ko. Kahit 'yon na lang.

The blinding lights and crazy beat of the music weren't enough to make me stand up from my seat and dance my way to the crowded dance floor. Wala akong maramdaman na urge para maki-party sa lahat ng tao na halos magkiskisan na ang mga katawan sa gitna ng dance floor. Mas nauuna pa akong mandiri sa usok ng sigarilyo at amoy ng alak na umaalingasaw sa mga taong nagsasayaw.

Just great. Talagang mamamatay na lang siguro akong virgin at manang dahil sa kaartehan kong ito. Bwisit talaga!

I hate myself for being too traditional and keeping my standards too high. Sabi nila, ang matinong babae ay 'yong alam niya kung anong deserve niya at hindi dapat mag-settle sa kung anong mayro'n lang. Kaya ngayon, ito... Nga-nga ang gaga!

I was about to took another shot of alcohol when someone stopped my hand, sat on the vacant stool across me, and gently guided my hand in placing the glass back on the table.

"Alone?"

I stared at the man in front of me with those perfectly brushed up black hair and sharped-edge yet gentle pair of black eyes. Maputi siya at halatang matangkad dahil sa haba ng mga legs niya. His upturned nose and thin lips made me envied him. He's too handsome... And charming.

Natulala ako sa kaniya habang titig na titig naman siya sa akin. He got this smug look on his face, completely aware of his charisma to women.

Fuckboy, I thought.

"Do you need some company? I volunteer myself," he said before his hand enclosed to mine, his forefinger tracing my knuckles.

I gasped with the sparks I felt as our skins touched each other.

"W-What do you mean? I... I don't know you." Then I snatched my hand away from his hold and he immediately chuckled.

Kahit gwapo siya at aaminin kong ang lakas ng effect niya sa akin, hindi naman ako gano'n karupok. Hindi ako aabot na single sa edad na trenta, kung mahindot ako.

"Everyone are dancing and getting wasted tonight with strangers they just met. Hindi ba't gano'n naman kapag nasa bar ka?" He teased me before he shrugged his shoulders. "And then you're here, drinking alone. I don't think that's one of night-out etiquettes."

"May etiquette na dapat sundin sa pagpunta ng night outs?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya.

Natawa naman siya sa akin bago kinuha ang in-order niyang Martini 'tapos ay iniangat niya ito sa harapan ko na para bang inaalok ako ng cheers. I rolled my eyes at him and drunk my liquor. Nailing naman siya bago tinungga ang sa kaniya 'tapos ay ibinaling ang ulo sa gilid at binigyan ako ng mapanuring tingin.

"I see. So, hindi ka madalas sa mga ganitong lugar," he said. "Bakit ka nandito ngayon? May problema ka?"

"Ano naman sa 'yo kung pumunta ako sa bar kahit hindi ako madalas na nandito. Wala namang nagsabi sa akin sa entrance kanina na bawal ako rito."

"You're drunk." He grinned at me before tapping his forefinger on the counter.

"Hindi pa ako lasing. Sadyang hindi lang ako mabait makipag-usap sa mga hindi ko kakilala."

Sa halip na mainis, natawa na naman siya sa akin. Nag-order ulit siya ng Martini 'tapos ay umikot ng upo paharap sa dance floor habang nakasandal ang likod niya sa counter.

"Sabi nila, mas madaling magkwento ng problema sa mga hindi mo kakilala. This is the perfect timing for you to tell me your story. Promise," 'Tapos ay itinaas niya pa ang kaliwang kamay niya pero hindi naman niya ako nilingon. "...Makikinig ako. I'm good on that."

Sandali akong napatitig sa kaniya dahil sa kaniyang sinabi. Nakatingin lang siya sa mga taong nagsasayawan sa dance floor habang kumportableng nakasandal sa counter. The serious look on his eyes gave me the impression that he truly want to hear my story. Suddenly, I wanted to open up and tell him my frustrations.

At iyon ang ginawa ko.

"I'm your typical manang. Never nagka-boyfriend dahil ginugol ang buhay sa pagtulong sa pamilya at nagpakasubsob sa trabaho. Ngayon, gusto ko na mag-jowa pero mukhang late na kasi tumuntong na ako sa edad na trenta ngayong araw. The time for dating is up for me."

Nanlalaki ang mga matang lumingon siya sa akin. Nailang naman ako nang hagurin niya ng tingin ang katawa ko. Humigpit ang hawak ko sa baso kasi ihahampas ko talaga ito sa ulo niya kapag may ginawa siyang pambabastos.

"Tangina? Thirty ka na?"

Kumunot ang noo ko sa tanong niya. Ang dami kong sinabi 'tapos iyong edad ko lang 'yong naalala niya?

"Nakakainsulto ka. Alam mo iyon? Alam kong thirty na ako at hindi mo na kailangang ipagdiinan," inis kong sabi bago tumungga ulit sa baso ko.

"H-Hindi iyon'yong intensyon ko. Nakakagulat lang na thirty ka na. Hindi halata. You look at least seven years younger."

Nag-init naman ang mga pisngi ko sa sinabi niya. Ewan ko pero kinilig ako sa papuri niya. Since when did someone praise me like that? Hindi ko alam... Parang ang naalala ko lang na pumupuri sa akin ay ang mga magulang ko at iyong kapatid ko. Sagad na 'yon. Halos lahat, nakikita lang akong manang, mataba at magiging masungit na matrona sa future.

"Salamat sa papuri. Tatanggapin ko na kahit galing sa babaerong katulad mo."

"Babaero? Ako? Oh come on. I'm not like that."

Napangiwi ako sa sinabi niya. Sa paraan kung paano siya makipag-usap sa akin at kung gaano siya kasanay makipag-interact sa taong kakikilala niya pa lang... Take note, hindi pa nga namin alam ang pangalan ng isa't isa... Pero ganito na siya ka-smooth sa mga galawan niya.

"Going back sa kinukwento ko. Birthday ko ngayon---"

"Happy 30th birthday," he interjected with a sly grin on his lips. I rolled my eyes at him.

"I stayed single to help my family. Hindi ako nagkaroon ng lovelife kasi puro trabaho ang nasa isip ko para maiangat ang pamilya ko sa kahirapan." A bitter smile spread on my lips. I'm happy that I helped my family but I couldn't deny the fact that there are just regrets and what ifs.

"Panganay?" he asked and I nodded. Nailing naman siya 'tapos ay bahagya akong nilingon. "That's the toxicity of Filipino family about first born. Ang tingin ng mga magulang sa mga panganay na anak ay isang daan para maging successful sa buhay. Mas'yado nilang inilalagay ang pressure at responsibilidad sa mga panganay. Am I right or right?"

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. My parents never obliged me to carry the responsibilities for my family. Nagkusa ako na akuin ang responsibilidad dahil ayokong mahirapan ang mga magulang ko.

"That's not always the case. Hindi gano'n ang parents ko."

"Really?" Halatang hindi siya naniniwala sa akin dahil dinig ko ang sarkasmo sa boses niya. Inirapan ko naman siya saka binaling ang tingin sa mga taong nagsasayaw sa dance floor na parang wala nang bukas.

I'm happy that my family is in better condition and status now dahil sa pagsusumikap ko sa trabaho. Masaya ako na gumraduate na ang kapatid ko dahil sa pagsuporta ko sa kaniya. Pero, hindi ko maitatanggi sa sarili ko ang mga what ifs. What if I prioritized myself and my own life right after graduation? What if the first money I earned from my work was spent to the things I badly wanted to buy like new clothes or shoes? What if I pursued the second degree I aimed when I was in High School instead of supporting my brother on his education? What if I bought new car or a condo unit instead of buying a house for my parents?

"Thinking about the what ifs?"

I came back from my trance because of his teasing voice. I gave him a glare and he chuckled.

"P'wede ba? Iwan mo na nga lang ako? Ayoko ng epal sa buhay."

Natawa na naman siya sa sinabi ko 'tapos ay humarap siya sa akin. Tinukod niya ang siko sa counter bago isinandal ang ulo sa nakakuyom na kamay. He got this boyish grin on his lips and I couldn't help but to think that he's way too younger than me. Ewan ko pero ka-vibe niya ang kapatid ko pero hamak na mas malandi siya kaysa kay Brent.

"Don't deny it. You need someone to listen to your rants and be thankful that I volunteer myself."

"Alam mo bang ang yabang mo?"

"Alam ko rin na ang gwapo ko," he said and I gaped at him. He shrugged his shoulders before raising his glass for a cheers. "Tell me your rants. If you want to be crazy tonight, start it with having a reckless beautiful mouth."

Hindi ko alam pero nanuyo ang lalamunan ko nang bumaba ang tingin niya sa bibig ko. His tantalizing gaze froze me for a second and then I averted my gaze from him. The way he looks at me pushed me at the edge of my seat. He's too intense and charming.

Bahala na. Hindi naman na kami magkikita bukas kaya okay lang na ilabas ko sa kaniya lahat ng saloobin ko. Mas magmumukha akong tanga kung magra-rant ako 'tapos walang nakikinig.

"So, ayon na nga. Matapos kong ibigay ang pagkadalaga ko sa pagtatrabaho para matulungan ko ang pamilya ko, parang hindi na iyon maalala ng mga magulang ko. They're pressuring me to date someone and have my family this year. Like bobo lang?" Nagtagis ang bagang ko sa inis nang maalala kung paano ako pinilit ni Mama sa harap ng mga Tita ko at Kumare niya na i-date ko raw iyong isang anak ng kakilala niya na para akong desperadong babae na nauubusan ng lalaki. "Hindi man lang ba naisip ni Mama na single ako ngayon dahil naka-focus ako na matulungan sila. Hindi niya man lang ako binigyan ng consideration."

Napatingin ako sa lalaking kausap ko nang ibigay niya sa akin ang baso niya na may lamang Martini. Kumunot ang noo ko.

"Hindi nakakalasing 'yang iniinom mo," he said, nonchalantly.

"So, gusto mo akong lasingin?" Saka ko tinanggap ang baso niya. I shouldn't really trust this guy but... He seems nice.

Talagang mababatukan ako ni Mama kapag nalaman niya ang assessment ko sa lalaking ito. Nice? I'm better than this. Pero wala na akong pake. Gusto ko lang mabaliw ngayon.

"P'wede rin. Kapag lasing ka na, baka makalusot na ako." A devilish grin spread on his lips.

"Fuck you." Then I raised my middle finger at him.

Natawa naman siya at gano'n din ako. "Fuck you," ulit ko na ikinatigil niya sa pagtawa.

"Excuse me?"

"Fuck you talaga! Fuck you raised to ten!" Natatawang sabi ko bago ako napapalakpak. "Ay mali! Fuck you raised to one thousand! Ah!" Tumayo pa ako bago ko siya tinawanan.

Nakakunot naman ang noo niya sa inaasta ko. Siguro, iniisip niya na nalasing na ako sa isang baso ng Martini pero hindi.

"FUCK YOU!" sigaw ko na naging dahilan para mapatingin na sa akin ang ibang tao, maging ang bartender.

"Lasing ka na kaagad?"

Natatawang umupo ulit ako sa stool 'tapos ay nakangising nilingon siya. "Ang saya pa lang sabihin ng Fuck you. I feel so free."

Napaawang ang bibig niya sa sinabi ko at kinuha ko naman ang baso ng martini na in-order niya ulit kasi binigay niya iyong una sa akin. Hindi ba nauubusan ng Martini 'tong bar na 'to?

I shake my head with what I thought before I drank the second shot of Martini. Pabagsak na ibinaba ko ang walang lamang baso sa counter bago hinarap ang hindi kilalang lalaki na kausap ko.

"Fuck you din iyong Tita ko kasi sinabi ba naman sa akin na walang magkakagusto sa aking lalaki kasi boring, stiff at mataba raw ako! Fuck you siya! Sobrang fuck you niya!" I whined like a child before I took the stranger's hand on mine. "Mukha ba akong boring na tao? Stiff ba talaga ako? Mataba?" tanong ko sa kaniya.

Natulala naman siya sa akin pansamantala bago bumaba ang tingin niya sa bandang dibdib ko. Nanlaki naman ang mga mata ko sa lantarang tingin niya. Akmang bibitawan ko ang kamay niya nang siya na ang humawak no'n.

"H-Hoy! Hindi pa ako lasing. Hindi ka pa makakalusot. Fuck you ka ah!" pagbabanta ko sa kaniya.

I saw the amusement in his eyes as he continuously stare at my chest.

"Tingin sa taas, Mister. At p'wede ba, bitawan mo nga ako! Fuck you ka talaga!"

Pinilit kong bawiin ang kamay ko pero mas humigpit ang pagkakahawak niya sa akin.

"Nag-eenjoy ka sa pagsasabi ng Fuck you ah. Masarap ba talagang sabihin?"

"Oo. Hindi ko ever sinabi iyon kaya ang liberating para sa akin."

"Alam mo bang masarap din gawin iyan?" Then, he grinned at me before he stood up.

I gasped with what he said and try to get my hand from his hold but he tightened it. Nahigit ko rin ang hininga ko nang humakbang siya palapit sa akin 'tapos ay tumayo sa harapan ko habang hawak pa rin ang kamay ko. Napatingala ako sa kaniya.

"You're not fat, you're very sexy. You're not boring and stiff," he said before he cupped my cheek with his free hand, his fingers lie on the crook of my neck sending shivers to my spine. "A boring and stiff lady will not have a tattoo on the side of her collarbone."

Natulala ako sa kaniya nang bumaba ang kamay niya mula sa pisngi ko papunta sa aking balikat 'tapos ay naramdaman ko ang hinlalaki niya na tine-trace ang tattoo malapit sa kanang balikat ko.

My breathing became deep and heavy as I felt the slow caress from the pad of his thumb. Hindi ko magawang tabigin ang kamay niya. Nanatiling nakatingala lang ako sa kaniya habang mataman din siyang nakatingin sa akin. My heart is pounding against my chest.

"Ang ganda ng tattoo na ito. Anong bulaklak ito?"

This is the first time someone sees my tattoo. Madalas kasing nakasuot lang ako ng t-shirt o 'di kaya'y long sleeves. I've never worn a tube top like what I am wearing tonight.

"That flower is my name," I answered, breathlessly.

"Hmmnn... So, your name is a flower."

Napalunok ako nang bahagya siyang yumuko sa akin, his face is now inch closer to mine. Napalunok akong muli at huminga nang malalim para kontrolin ang mabilis na tibok ng puso ko. This is the closest I've been with a man and I didn't know it's going to be this suffocating.

"Rose? Sampaguita? Gumamela? Daisy?"

Mas lumapit ang mukha niya sa akin, hanggang sa magkadikit na ang mga tungki ng ilong namin.

"None of the above."

"What's your name, then?"

Should I tell him?

Hindi ako nakasagot nang dahan-dahan niya akong itinayo mula sa pagkakaupo. Then his arm wrapped around my waist before his face leaned over. Napapikit kaagad ko nang tuluyang dumampi ang labi niya sa aking labi.

He gave me a soft and quick peck before he tuck a loose strand of hair behind my ear. Nanlalambot ang mga binti ko sa paraan ng pagkakatingin niya.

"Want to come with me tonight? 'Yong magpapakabaliw ka lang kasama ko?"

I stared at him and he grinned at me before he took the newly-filled glass of Martini from the counter. "Are you in?"

Hindi ko alam kung anong mayro'n sa mga mata niya pero para akong nalulunod sa mga iyon. My mind isn't working normally and I was caught in dazed and trance from the closeness of our bodies. The warmth coming from his arm around my waist gives me an unexplainable feelings.

Kaya siguro, napatango na lang ako bilang sagot sa tanong niya.

Napangisi siya sa akin. "Cheers to that." Saka siya uminom sa baso 'tapos ay inumang ito sa bibig ko. "We're going to be crazy together." Then he winked at me as I felt his hand on my back, pressing my body on him.