Kanyang Alipin,Kanyang Hindi Gustong Kapareha

POV ni Diana:

"Kunin mo ang iyong maruruming kamay sa aking kapareha, ikaw ay maruming babae!" Narinig kong umurong nang malakas ang isang babaeng lobo, na parang handa na niya akong patayin.

Bago pa man ako makapagsalita, naramdaman ko ang matinding sampal sa aking mukha. Halos agad kong naramdaman ang pagkalabo ng aking paningin at nakaramdam ng bahagyang pagkahilo.

"Ikaw ay abang puta! Paano mo nagawang akitin ang aking kapareha?" Galit na galit na iwinasiwas ng matabang babaeng lobo ang kanyang mga kamao at minura ako.

"Paumanhin? Bulag ka ba? Ang iyong kapareha ang unang humawak sa aking kamay." Hinawakan ko ang aking pisngi at tumingin sa kanya na may gulat na ekspresyon sa aking mukha.

Hindi ba nakita ng babaeng lobo kung paano ako kinain ng kanyang kapareha gamit ang kanyang mapagnanasang mga mata?

Sa aking pagkabigo at pagkalito, natapos akong maranasan ang galit ng hindi makatuwirang babaeng-lobo sa anyo ng isa pang sampal sa aking mukha. Bumagsak ako sa lupa at ang aking mga tainga ay humuhuning parang may libo-libong langgam na sumisigaw sa loob ng aking ulo.

Ikaw ay isa lamang hamak na alipin sa kawan. Paanong naglakas-loob kang sumagot sa akin ng ganyan? Hindi mo ba alam kung sino ako? Itinulak ako ng babaeng-lobo pababa at sinimulang suntukin at sipain.

Samantala, ang kanyang kasama ay nakaupo sa isang upuan na hindi kalayuan at nanood nang may kasiyahan. Ito'y kalokohan! Siya ang lumapit sa akin. Bakit ko naman gugustuhin ang anak ni Baldwin? Ang kanyang ama ay ang ating kaaway! Tila ang bunga ay hindi nalalayo ang bagsak sa puno. Ang anak ni Baldwin ay kasing sama rin niya."

Nanatili ako sa lupa at pinipigil ang aking mga luha sa pamamagitan ng paghawak sa aking mga kamao.

Ang aking ama, si Baldwin Lawson, ang pinakamakapangyarihang Alpha sa kontinente. Gayunpaman, siya'y napatay.

Nakita ko kung paano pinatay ang aking ama. Namatay siya ng malagim, at may dugo sa buong paligid.

Pagkamatay ng aking ama, sinakop ng mga pumatay sa kanya ang aming grupo at nagtatag ng bagong grupo na tinawag na Blue Lake Pack. Kami ng aking kapatid na si Angela ay nakaligtas, ngunit nahuli kami at pinilit na magtrabaho bilang mga alipin.

Sinubukan ko pang makatakas kasama si Angela ng ilang beses, ngunit hindi ito natuloy ayon sa plano at kami ay mas pinahirapan pa.

Simula noong nabigo ang huli naming pagtatangka, palagi na kaming pinaghihiwalay at hindi ko man lang alam kung nasaan ang kapatid kong babae. Inatasan akong maglingkod sa mga werewolf sa Blue Lake Pack, kung saan kadalasan ay pinagbubuhatan ako ng kamay o kaya'y inaabuso nang pasalita.

Ang simpleng pagbanggit sa pangalan ng aking ama ay tila nagpapagalit sa ibang mga werewolf. Pinalibutan nila ako at sinimulang sipain, na tila ba may karumal-dumal na ligayang dulot sa kanila ang aking pagdurusa.

"Hayop ka!" "Pumunta ka sa impiyerno!"

Isang babaeng lobo ang pumulot ng takure mula sa mesa at ibinuhos ito sa aking ulo. "Ituturo ko sa'yo ang leksyon!" Tingnan natin kung magtatangka ka pa ring mambighani ng iba!"

Dumaloy ang mainit na tsaa sa aking pisngi. Halos matunaw na ang balat sa mukha ko.

"Sino ang nagnanais mang-akit ng iba?" Isang malamig na boses ang bumalot sa lahat ng ingay sa silid at lahat ay natigilan.

Sa matinding hirap, ibinaling ko ang ulo ko at nakita ko ang isang binatang papalapit sa amin. Matangkad siya, makisig, at mukhang makapangyarihan. Napakatalim ng kanyang mga mata na ang kanyang titig ay naghatid ng kilabot sa akin. Mayroong isang bagay na hindi maipaliwanag sa kanyang aura na nagpapatakot sa akin.

Alam kong siya ang Alpha ng Blue Lake Pack. Nang mapatay ang aking ama, nagbunyi at sumigaw ang mga mamamatay-tao ng kanyang pangalan-Lambert Hampton.

Ito ang unang pagkakataon na nakita ko siya ng personal mula nang mahuli niya kaming dalawa ni Angela at ginawa kaming alipin.

Nakatayo si Lambert sa harap ko, nangingibabaw na parang isang tirano, at may ngisi sa kanyang mukha.

"Ano ang meron tayo rito? Anak ni Baldwin!"

Mararamdaman mo ang kanyang pagkamuhi sa aking yumao nang ama sa paraan ng pagbanggit niya sa pangalan nito. Bigla niya akong tiningnan na may bakas ng kalupitan sa kanyang mga mata.

Tumalon ang aking puso sa aking lalamunan dahil inakala kong mas nakakatakot si Lambert kaysa alinmang ibang lobo sa kawan na ito.

Hindi ko alam kung ano ang nais niyang gawin sa akin, ngunit natatakot pa rin ako.