Pag-ibig sa Yero:Huwag mong Akong Iwan,Mahal kong panloloko

Ang taglamig sa Ulares ay nakakapanginig sa lamig, ngunit sa loob ng Cloudscape Mansion, ang hangin ay puno ng init at pagnanasa.

"Ethan... dahan-dahan lang..."

Nanginig ang boses ni Nyla Green habang mahigpit niyang hinawakan ang mga sulok ng unan. Ang malabong liwanag ng lampara sa tabi ng kama ay nagbigay ng malambot at rosas na kulay sa namumulang pisngi niya, nadaragdagan ang mapaglarong pagkapribado ng sandali.

"At paano mo ako dapat tawagin?" Nagbiro si Ethan Brooks, mababa ang tinig habang lumapit, dinama ang kanyang tainga gamit ang mga ngipin. Ang mainit na hininga niya ay nagpadala ng kilabot sa kanyang katawan.

"Tito Ethan... pakiusap..." hingal niya, ang tinig niyang nabibitin habang yumakap siya sa kanya.

Napangiti si Ethan nang mapanuksong ngiti. Labis na ikinatuwa niya ang kanyang pagiging masunurin, at ang kanyang hingal na mga pakiusap ay lalo pang nagpapataas ng alab.

Siya ay talagang nasisiyahan sa ganitong klaseng relasyon. Gustung-gusto niya kapag tinatawag siya ni Nyla ng ganoon, kapwa sa loob at labas ng silid-tulugan. Isa itong paalala pati na rin paraan para pag-alabin ang kanilang pag-iibigan. Wala talagang magawa si Nyla kundi tawagin siya ng ganoon, habang siya ay natataranta at naiinis.

Ang dalawang linggong pagkakahiwalay ay lalo lang nagpabuhay sa matinding pagnanasa ni Ethan para sa kanya. Matagal ang kanyang biyahe para sa negosyo, at talagang sabik na sabik siya sa katawan nito. Kahit na maraming beses na silang nagsiping ni Nyla, hindi pa rin siya makapaniwala sa nakakabighaning alindog ng katawan nito. Natural na hindi siya masisiyahan sa isang round lamang.

Ramdam ang kanyang pagnanasa, gumalaw si Nyla palapit sa kanya, swabeng kumikilos ang kanyang balingkinitang katawan upang tugunan ang pangangailangan nito.

"Sabik ka ngayong gabi, hindi ba?" Mahinang sabi ni Ethan, may halong kasiyahan ang kanyang tinig.

"Hindi mo ba gusto 'pag sabik ako?" Pabulong na wika ni Nyla, malandi ang tono ngunit may halong tapang. "Tito Ethan... matagal na mula nang sinubukan natin ang bago."

Tinaas niya ang kilay, hinigpitan ang pagkakahawak sa kanyang baywang habang madali silang nagpalit ng posisyon. Hindi maikakaila ang gutom sa kanyang mga mata.

"Huwag mo akong biguin," sabi niya, makapangyarihan ang kanyang tinig.

Napalunok ng malalim si Nyla, ibinaling ang kanyang mukha palabas habang humihinga nang malalim, determinadong pasayahin siya. May pabor siyang gustong hilingin ngayong gabi, at alam niyang hindi si Ethan ang taong maluwag na nagbibigay ng kahilingan.

Bago pa man natapos ang kanilang mainit na pag-uusap, sumasapit na ang mga unang oras ng umaga. Nakahiga si Nyla na nakapulupot sa mga kumot, ang kanyang balat may bakas ng kanilang pagnanasa, ang malamig na hangin ay kumakagat sa kanyang nakalantad na mga binti.

Itinukod niya ang sarili nang lumabas si Ethan mula sa banyo ilang sandali pa lang, ang kanyang payat na katawan ay nililiwanagan ng malamlam na ilaw. Ang mga patak ng tubig ay kumapit sa kanyang dibdib at dahan-dahang dumaloy pababa sa kanyang masel, hindi na kailangan ng imahinasyon.

Nagsinde siya ng sigarilyo, umupo sa armchair sa may bintana, tila mas magaan ang kanyang pakiramdam kaysa sa dati. "Ano ang nais mo?" tanong niya, bumuga ng usok, ang kanyang tono ay kaswal pero matalas.

"Ibibigay mo ba ang kahit anong hingin ko?" Ang tinig ni Nyla ay malambot at nag-aatubili, ang kanyang umaasang tingin ay nakatutok sa kanyang matalas at gwapong mukha.

"Depende sa kung ano iyon," sagot ni Ethan nang kalmado.

"Gusto kong maging Mrs. Brooks."

Nawala ang init sa mukha ni Ethan, napalitan ng malamig na titig na naghatid ng kilabot sa kanyang gulugod.

Parang gumuho ang mundo ni Nyla nang siya ay nagtawa ng mapanukso. Dinurog niya ang sigarilyo sa ashtray nang may sinadyang lakas, na para bang pinapatay ang kanyang katapangan. "Masyado kitang pinalampas," sabi niya nang malamig. "Iniisip mo bang nagbibigay ito sa'yo ng karapatang humingi ng ganoon?"

Napakagat si Nyla sa kanyang labi, nanginginig ang kanyang mga kamay habang hinigpitan ang pagkakahawak sa kumot. "Bumalik na si Callie, hindi ba?" "Plano mo siyang pakasalan, hindi ba?"

Callie Higgins-ang pangalan pa lang ay sapat na upang kumulo ang sikmura ni Nyla. Siya ang unang pag-ibig ni Ethan-ang babaeng minsang nagligtas sa kanyang buhay mula sa mga dumukot noong siya ay labing-walo. Matapos ang insidente, nagkasundo ang kanilang mga pamilya na magpapakasal sina Ethan at Callie kapag dumating ang tamang panahon.

Saglit na nagbago ang ekspresyon ni Ethan, ngunit sapat na iyon para malaman ni Nyla na natamaan niya ang isang maselang bahagi. Nakasama niya ito ng dalawang taon; kilala siya nito ng lubusan.

"Gusto ko lang ng katayuan. Alam mo kung gaano kahirap para sa akin sa pamilya Brooks. "Kung walang proteksyon, ako-"

"Proteksyon?" Pinutol siya ni Ethan, matalim ang kanyang tono. Sa isang iglap, nasa harap na niya ito, mahigpit na hinawakan ang kanyang baba. Ang kanyang maiitim na mga mata ay tumagos sa kanya, matindi at hindi matitinag. "Akala mo ba hindi kita nababasa, Nyla? Iniisip mo bang karapat-dapat ka maging Mrs. Brooks?"