Chasing Love A Second Chance At Forever

TYRONIA'S POV

"Oh?" Walang gana kong tugon.

"Nasaan ka ba? Nandito kaya ako sa inyo, psh!"

Inipit ko sa pagitan ng balikat at tainga ko ang cellphone bago muling maghulog ng token para kuhanin ang stuff toy na gusto ko.

Mayamaya ay napapikit ako sa inis dahil nalaglag na naman iyon. Nagpakawala ako ng mabigat na hangin bago subukan ulit.

"Uy... Ano na?"

Kunot-noo kong inusod ang claw sa puwitan ng stuff toy at tumingin sa gilid para masigurong sasakto kapag bumaba siya.

"Saglit lang," mahinahon kong sabi.

Nang masiguro kong sakto na ay pinindot ko na ang button at hinintay na bumaba iyon.

"Hala siya... sasagutin mo lang ako kung nasaan ka! Walastek na iyan."

Lumaylay ang mga balikat ko ng malaglag na naman siya. Pa-simple ko pang sinipa ang machine at tiningnan ng masama ang stuff toy.

"Magpapahinga lang ako at babalikan ulit kita!" tiim-bagang kong sabi. Dinuro ko pa ang stuff toy bago umalis. Napakamot ako sa ulo dahil ilang beses ko ng tinangkang kuhanin iyon pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin makuha.

"Ha? Ano'ng sabi mo? Bakit ang layo ng sagot mo?"

Tumingin pa ako sa mga naglalaro bago maglakad palabas.

"Nandito ako sa mall."

"Oh... eh bakit hindi ka nagyayaya? Alam mo namang pupunta ako ngayon ah."

Nakangiwi akong naglakad papasok sa isang sikat na store at gumilid para tingnan ang menu.

"Nakalimutan kong pupunta ka pala," kaswal kong sagot. Nang makapili ay tinuro ko sa crew ang order ko at sumenyas na malaking size ang gusto ko.

"Aba't napakagaling mo talaga ano... pagdating talaga sa 'kin ay nakakalimot ka! Parang noong nakaraang linggo ay iniwan mo ako sa HQ! Kagabi naman ay nakalimutan mong kasama mo pala ako at iniwan sa WarPath! Mabuti at hindi mo nakalilimutang huminga ano, bes?"

Kumunot ang noo ko dahil ang dami na niyang sinabi. Nang ibigay sa 'kin ang order ko ay naglakad na ako palabas ng store at naghanap nang mauupuan.

"Tss, sesermunan mo lang ba ako?" Nakangiwi kong sabi. 

"Kasi naman... may usapan tayo ngayon hindi ba? Manunuod tayo ng movie! Ang dami ko kayang dinalang pag—"

Bahagya akong napaigtad ng biglang kumidlat ng malakas at panandaliang lumiwanag ang paligid kasabay ng malakas na kulog. Kamuntikan ko pang mabitawan ang iniinom ko.

"Sige na, uuwi na ako mamaya." 

"Aba't talaga naman! Hindi pa ako ta—"

Hindi ko na siya pinatapos at basta na lang pinatay ang cellphone at isinilid sa bulsa. Napagpasiyahan ko ring maglibot-libot muna rito sa mall dahil umulan nang malakas.

Nagpalipas lang ako ng oras sa game hall para subukang kuhanin ang gusto kong stuff toy. Pero naka-trentang token na ako ay hindi ko pa rin siya makuha-kuha. Hindi ko na rin alam kung ilang oras na akong nakatayo rito.

Sa huli ay sumuko na ako at inis na naglakad palabas. Sakto namang tumila na rin ang ulan. Naglakad ako papunta sa parking lot at kinuha ang pamunas sa compartment para punasan ang upuan ng motor pati na rin ang helmet.

Pagkatapos kong punasan ay agaran kong sinuot ang helmet at sumakay sa motor. Pinainit ko pa muna ang makina bago umalis. Napagdesisyunan ko ring tumambay muna sa paborito kong lugar dahil ayaw ko pang umuwi.

Walang gaanong sasakyan kaya binilisan ko ang pagpapatakbo. Doon ko napiling dumaan sa matubig na parte para sana malinis kahit papaano ang putik sa gulong ng motor ko. Nanlaki ang mga mata ko nang biglang bumukas ang pinto ng kotse sa 'di kalayuan at may lumabas na lalaki. 

Agad akong nagpreno pero hindi agad napahinto dahil sa bilis ng patakbo ko kaya natalsikan ko siya ng tubig. Napasinghap ako at napamura dahil sa nangyari. Kulay puti pa man din ang suot-suot niyang uniporme. Nang mahinto ang motor ay kaagad akong lumingon sa kaniya. Nakatayo lang siya at nakapikit, alam kong nagpipigil siya ng galit.

Hinubad ko ang helmet at ipinatong iyon sa tanke, huminga pa muna ako nang malalim bago bumaba at lapitan siya.

"I'm sorry... bigla ka kasing lumabas," sinsero kong sabi habang kamot-kamot ang ulo. Kinuha ko pa ang panyo ko sa bulsa para punasan ang uniporme niya.

"Kasalanan ko pa?! Kasalanan ko pa?!"

Nagitla ako nang bigla siyang sumigaw. Napabuga ako ng hangin at kunot-noo siyang tiningnan.

"Look at me! Ang dumi-dumi ko na and it's all because of you!" Singhal niya habang tinitingnan ang sarili.

Alangang kasalanan ko? Siya itong biglang lumabas! Tss.

Inis akong tumingin sa tubig at nakapamaywang na binaling ang paningin sa kaharap ko.

"Kasalanan nito!" Singhal ko rin at tinuro ang tubig. "Kung wala siya riyan ay hindi ka matatalsikan, kaya sisihin mo ito!" 

Pinanliitan ko pa siya ng mata bago hawakan ang uniporme niya at ilapit sa 'kin para mapunasan ko nang maayos.

"A-Ano ba! Huwag mo nga akong hawakan!"

Umawang ang labi ko nang tapikin niya ang kamay kong nakahawak sa uniporme niya.

"At talagang sinisi mo pa ang tubig?" Hindi makapaniwala niyang sabi at tinuro pa ang tubig sa daan.

"Kasalanan naman niya talaga eh!" agad kong tugon. "Pumarine ka at pupunasan kita," dagdag ko at muling hinila ang uniporme niya.

"Bitawan mo sabi ako eh!"

Nakamot ko ang sentido dahil sa inis. Tinapik na naman kasi niya ang kamay ko.

"Huwag mo siyang sinisisi kasi wala siyang kasalanan! Kasalanan mo kasi ang bilis mong magpatakbo!"

Napakurap ako ng duruin niya ako. Gusto kong kagatin ang hintuturo niya dahil sa inis pero hindi ko ginawa dahil baka lalong magkagulo. Lalong nangunot ang noo ko dahil may kamukha siya.

Tinitigan ko siya nang mabuti dahil inisip ko kung sino ba ang kamukha niya. Hindi siya ganoong kaputi, matangos ang ilong niya at kayumanggi ang kulay ng mga mata, mapula ang labi at mayroon siyang cleft chin. Mas matangkad siya sa 'kin nang kaunti at mabilis siyang makaagaw ng atensyon dahil gwapo itong kaharap ko.