Crazy Beast

pasyente po sa ro

akin. Kitang kita ko pa ang pawis na tumutulo sa bandang noo nito at paghingal niya. Mukhang tumulong din siya s

ung anong kalambag sa loob nito. Nakikita ko ang ibang mga pasyente sa kalapit na kwar

lalapit! Huwag

g tuluyan ako makapasok sa k

g isang nurse nang map

ang nakatusok pa rin ang dextrose nito sa kamay. Winawagayway niya ang stand sa sinumang magt

sikasuhin kamo nila 'yong mga pasyente na malapit sa kwartong ito bago pa sila mag

May kaedaran na ito at medyo matagal ko na rin siya naging pasyente. Ilang

niyang ikinatango tsaka ito lumabas. Dumaan naman ako sa pagitan ng dal

ho sana siya ng gamot kaso bigla po ulit

m. This is my everyday routine. Seeing people in a vulnerable state mentally

said in the calmes

at kita ko ang pagluluha nito sa

orward so that he won't notice that I am t

at pansin ko ang pagbaba

s I slowly take a bigger step towards him. "I'm here. Yo

nig niya. "A-Apo." Tawag niya sa akin. Although I'm not his grandson, gusto niy

'yang hawak mo? Para mas makalapit ako sa'yo

kita ang purong galit, takot, at pagkalito sa mga mata niya. Ngunit unti

lit habang nakahawak siya sa ulo niya at nanlalaki

ng na ang nurse na pinakuha ko ng dose na pampakalma at pampatulog sa pasyen

tara ho sa higaan niyo. Doon tayo

A-Apo, t-tulungan mo

w na trabaho kong ito, nasasanay rin ak

." Relief wash over me when I saw him relaxed. "Kaya tar

o at lalapitan na sana kami ng mga nurse nang humigpit ang hawak niya sa akin. Kaya agad k

a inayos ang IV stand at dextrose niya. Marahan akong umu

ong bahala sa inyo. Wala po kayo dap

imula niya.

atient. Hindi naman na nag-panic si Lolo Luppe nang lumapit ang nurse pero nanatili ak

umalma na rin ang paligid. Dahan dahan akong tu

aya paggising niya." Sabi ko sa isa sa mga n

a ayusin ang kwarto. Ang iba

Biruin niyo napakalma niyo si L

o. Kahit pasyenteng ganoon katindi ang p

sitwasyon." Panimula ko sa kanila. "Tsaka ilang taon na rin nating pasyen

ospital. "Pero Doc..." Panimula ng isa. "Mabuti po at nananatili

the nurses. "Nananatili rin naman akong naniniwa

d which made me chuckled a little. I pat their shoulders

had no problem with that to be honest. Mahal ko ang trabaho ko, mahirap man para sa karamihan ay nagugustuhan ko

an akong napatingin sa mga papeles na nakakalat sa mesa ko. Aayu