Luminous Colors
ouldn't find the midwife anymore, and I'm pretty sure I can still reach her at this very momen
because i
nasisiguro kong maha
dang iyon? Bakit hindi ko siya mah
ko sa bahay ay ilang metro na iyon. Gusto na sanang bumalik, ngu
kma sa aking pakiramdam. Nagpasya na lang akong bumalik, iniisip na bukas ko na lamang ihahatid ang alah
around and started traipsing my way back. But what I saw the moment I
ng to scream for help. Everyone is hasty and is yelping in
s lalo pa akong napasigaw sa takot nang buma
buhay, nababalot ng dugo
AAHH
esperate frustration, anxie
kampana mula sa palasyo ang aming nari
er attack! There are still more Abyss
bumubulusok patungo sa aming bahay. Kitang-kitang iyon ng dalawa kong mga mata. Ang hi
!" Iyon ang ulit-ulit na sigaw ni Papa na patuloy k
g na apoy. Sa tingin ko'y isa iyong sinindihang bilog na metal, nag-apoy at wala
I'm starting to stumble down with th
ko kahit na alam kong
sa Village. Ang mga bahay na unang nasunog ay mabilis
sa isip kundi ang pamilya ko. Kailangan kong mailabas sa b
ang pamumuo ng aking mga luha, ang aking panginginig, ang pag
A! PA
nton, Evendur at Baxter naman ay nagsiliparan sa aming bubong upang pigilan ang nag-aapoy na bilog gamit ang kanilang ma
tatagumpay sa pagpigil niyon. Ngunit pinilit nila, lumaban sila, dahil kung hindi map
namang sumunod ang mga kapatid kong nagsisislabasan na ang dugo sa kani-kanilang mukha at
nting lipad na lamang ay mararating ko na ang aming tahanan, k
bulag na liwanag an
kapatid kong lalaki sa bolang apoy, ay ang pagbulusok
an ang pamilya kong pumi
AA
NTO
END
XTE
na ng hirap ay hindi nahinto ang papa ko, ngunit hindi iyon sapat. Dahil sa isang
os kong sigaw. Kasabay ng nakakabulag na pangwawasak sa aming ba
p na nararamdaman ko para lamang mapuntahan ang pamilya ko. Buong lakas akong lumipad paba
to. Nagsimula na akong humagulgol, kasabay ng pagkadurog ng
at binabalot ng apoy. Wala na ang kaninang masasaya nilang halakhak, ang lahat ay nagsi
nig ko'y unti-unti
pagluha ng lahat. Si Fenton na may palaso sa tiyan habang walang malay sa sahig at niyayakap ng apo
og ang
o ko habang nakikita ang sak
lot na rin ng dugo at apoy. Walang humpay ang kanilang iyakan, ang mga kristal na luh
Phyra, ang bunso kong kapatid. Hirap na hirap na si Papa habang inaabot ang hindi na gumagalaw na si M
! Ang bunso
orph
es infront of our house. I was shot again, making me whimpered in pain in front of our house.
hyra!" Sigaw ko h
agony without reaching my mother. I went mad, I lost it, I lost myself. I scr
blubbered, and howled in extrem
matira, gusto ko silang makasama. But Fate wants me t
otektahan nila ang mga prinsesa sa kanilang buhay. Sina Ingrith, Arla at Mama na namatay habang pinoprotektahan ang am
kan, nababati, ni nahahaplos. Ang bunso kong kapatid na namatay nang hindi man lamang nagka
er. I never had the chance to touch him, to caress him, t
ko na sila makakasama. I wanted to think that everything is just a dream, I wanted to wake myself up from this
llen and I was un
new born baby, had fallen. They
etween the Fairies of Macedon ruined
I think I am about t
a. And it was where vengeance formed in my h