Blowing Wind

dala ang quiz paper at iniabot i

nabi nito kanina na kung sino ang unang makatapos

first floor kung saan ang kanyang classroom. Naghintay lang ako s

la ng mag Christmas break at halos lahat yat

mga kaibigan nila no'ng unang pasukan. Mas lalo na 'yong mga studyanteng may angat sa buhay na halos ipangalandak

erree guy? Ang gwapo na

dam ko nga uminit pemp

it 'yong pan

sure narinig ko lan

nagbubulungan. Kasabay din no'n ay ang pagingay ng paligid senyales na break time na o rec

al ng isa sa mga barkada ni Soren na ka

y na kaibigan niya, at nakangiting nilapitan ako h

, sinong h

lumingon sandali sa kay Iya na ngay

Iy

ling sa akin nang nakangiti. Napansin ko rin ang bahagyang pagkamot nito sa

a pwedeng

na!Ta

ko ni Iya palayo sa kanila. Nakasukbit ang kanyang mga kamay sa bras

anong ko habang nakatingin sa mga t

ong alam na masasarap na pagkaing

nakangiti lang ito at para wala nam

alang ang upuan nat

ya ay hindi ito nagsimula sa likuran bagkus ay nakapunta agad ito sa ginta ng kausapin niya ang isa sa mga kaibigan niya

awak ko at pinagpatuloy ang pagsusulat ko ng tula

hon ay hindi parin ako nagsasawang hangaan siya. Tulang hinugot ko mula sa aking puso at p

alita na gustong kong ipahiwatig na salita. Tumingin-tingin din ako sa paligid na ba

wa ng mga tao sa paligid ko nang makita ko ang taong

iling inumin. Kapansin-pansin din ang pagkawalang pakialam niya sa pali

n siya nag-aaral. Nakita ko pa nga ito doon pero hindi ko na nasundan pa

ing mga gamit at mabilis na sinundan siya. Tinawag pa ako ni Iya na kakarating lang din sa me

iya dumaan ngunit hindi ko na ito naabutan. Kaya kahit hindi ko alam ang direksyon na di

e tuwing recess ay hindi ko na siya nakita ulit. May mga nahablot pa akong lalaki kanina na akala k

ito siya sa school, samantala

kaklase ko pati na rin ang teacher namin na maagang pumupunta ng klase kahit hindi pa oras nito. Kaya 'yong ibang mga classmate namin ay ayaw ng

m ng akmang uupo na sana ako sa upuan

ma'

rwork to Mr. Arnold at senior

harapan ko since malapit

po ma

kto naman sa paglabas ko ay biglang sumulpot si Iya sa harapan ko. Bahagya pa akong nagulat

in ko na 'to." Nakasimangot na sabi niya

ako sa kanya ay kin

teen mo 'to binili?

ds dito sa canteen dahil sa labas lang naman m

abas ko na '

g binili mo

Kibit balikat na sagot niya at

ko! 200 binigay

tips mo na sa akin dahil napagod ako kakahanap

alaga ang kura

aan habang naglalakad sa hallway kung saan

kin, muntik na tuloy akong mabulunan, mabuti na lang ay may nag-abot saakin ng tubig na batang lalake at mukhang

TEM room. Ngunit may isa pang natira sa kamay ko na isang hatdog. Bakit naman ka

ang daming nagugutom na mga batang pulubi sa buong mundo tapos ako magsasayang lang, dapat ipagpasala

ntuan para kunin ang atensyon ni sir Arnold na kasalukuyang nagsusulat sa white board. Kailangan ko ring magmadali dahil baka magalit na si Ms. Ariel sa aki

ong classroom na kasalukuyang abala ang mga studyante niya sa pagsusulat. Ang iba naman

g niya ng hindi ako sumagot. Wala tulo

errwarkss

mouth, I can't understand what your tal

ndi na ako nagtaka pa nang tumawa ang iilan sa mga studyante niya nang ibaba ko ang folder sa har

uld sap your food first befor

g pagkaing kinakain ko ngunit sa pagharap ko naman ay may taong nakaharang sa tapat ko. Halos d

tingnan ang mukha ng taong nas

." Malamig

dalawang salitang binitiwan nito para makilala ko siya. Ang pabango nito na kahit hindi ko alam ang brand ay ang nag

in na bigkas nito sa bawa

g dating pagkakita namin na kahit nakasimangot ang kanyang mukha ay maaliwalas pa rin ito, dahil ngayon ay tila may nag-iba sa kanyan

a

sk

ilos. Kaya agad na tumagilid ako upang makadaan siya. Ngunit pinagtataka ko rin ang pagtayo niya sa harapan ko gayon

nito ay tulalang pinagmasdan ko. Hindi pa rin ako makapaniwala

perworks na ipinapabigay ni ma'am Ariel. Habang inaabot ko iyon ay pasimpleng tiningnan ko naman siya na nakaupo sa dulo at abala sa paghahanap ng gam

babaeng iyan palabas ng room

Mont

man sa loob ko na umalis doon ay binitawan ko ito at dahan-dahang lumalakad palabas pero ang

kaya dapat lang na ting

di kona namalayan na hindi pala sa pintuan ang di

s lahat ng mga kaklase niya sa loob na

as ng kanilang classroom dahil sa bilis kong makalayo mula sa

Hinihiling ko na lamang na sana ay hindi niya nakita ang pagbagsa