Memoria

s chasing wrong things in my life. Until, everything falls apart. I got fired sa pinapasukan

'yong pwede kang tumira sa akin?

y simula noong nawalan ako ng trabaho. Kung hindi man iyon ang rason. Ngunit umamin siya sa akin na may nararamdaman siya at mag

alahanin mo. Atsaka, mali ko ito. I didn't manage my time properly. A

trip at sa mga kaka

Mayroon akong natitirang pera para

e assist you sa pagsak

knew. Once I was free to roam here in Manila, I did everything just to satisfy my whims. I partied. It is because I didn't experience this life, so I keep chasing and embracing it. My parents we're ver

nais mo. Salamat sa

to sa sakayan ng barko papunta sa aking probinsya. Ang La Carles. Aaminin ko, kailangan kong umuwi ngunit ayokong manatili doon pero alam kong wala akong magagawa dito sa Maynila. Because of my bad records, hindi ako tin

sisyon mo?" - Tanong ng

t, ngunit, ako man sa sari

paalam. Mag-in

agwasak sa aking batang puso. Pinipilit kong iwasan ang aking nararamdaman. At ngayon, hindi ako mapakali. Hindi maganda ang aming huling pag-uusap at sa tingin ko'y wala akong nagawang tama sa panahong kasama ko siya. Lagi akong hindi komportable, nai

Mayo, lahat ng ari-arian niyo ang ibabayad ninyo!"

g mayaman at pangingikil sa mahihirap. Mand

Simon na mukhang kagagaling lang mula sa dulo ng plantang ito. Kami ngayon ay nasa planta at ang kalihim ay sinis

masama at sakim sa kapangyarihan. Si Simoun ay mabait at matulungin sa mga nanganga

a. Pagagalitan po ako kung hindi ko nagawa ang pin

Kakausapin ko si Itay kapag ako'y natapos na

ang loob naming mga mahihirap? Nakapagtataka ang kanyang mga ginagawa, taliwas ito sa ipinapakita ng kanyang tindig. Ang kanyang pagkilos ay may awtoridad, ngunit ang kanyang pagsasalita ay puno ng kabaitan sa mga taong kanilang nasasakupan. He always has this menacing look. He looks very untamed, like a wild beast that

ng aking ama na puno

alaya kaming makapagta-tanim dito at ang lupa ng aking mga ninuno ay hindi na kailangan pang bayadan dahil amin iyon. Hindi namin utang na loob iyon, kinuha lamang ng kanyang mga magulang

si inay na siniko ako, isang senyales u

ng mga mata. As if he is waiting something for me to say. Bago pa man ako makapagsalit

kit hindi ka n

atin naman ang lupa na iyon.

nangyayaring ito sa aming pamilya. Marahil ay nasa murang edad pa lamang ako.

i na sa atin an

nakaupo sa pamamahala. Lup

ataranta namin ni inay at ng mga trabahador sa planta. Bumulagta sa sahig ang aking ama. Nagmamadaling inangat

sa mga ibang trabahador dito!"

g damuhan na ako ng nak

anor, t

ystem. Ang tanging nagawa ko na lamang ay aluin ang aking inay na umiiyak. Hindi ko alam ang nangyayari, walang sakit ang itay. Iyon

umabas ang aking doktor. My papa never told us. We never knew. He is suffering

?" - sambit ni inay na p

ine how it will affect the function of his nervous system. But

po ang mg

iya ay mananatili ng isang buwan o higit pa rito. Hin

ting. Si Simon iyon. Suot ang kanyang i

araw Simon!

po. Kamusta po s

ain tumor. Acou

agastusin, sagot ko ang ami

g aking inay. Ngunit sa aming nararamdaman,

ako'y ga-graduate pa lamang sa ika-labindalawang baitang. Kinakailangan mag-trabaho dahil walang aalalay sa amin ni inay. My mother said that

wan. Hindi aakalaing siya ay mayroon ng dalawang anak. Sa kaliwang bahagi ng larawan ay ang pangalawang anak. Si Alonzo Alvarez. Siya ay hindi nakangiti at ma-awtoridad ang tingin na iginawad. Sa kanang bahagi ng larawan, nandoon si Simon. Tulad ng kapatid, siya ay hindi rin nakangiti sa larawan. Ang kanyang katawan ay puno ng kakisigan. Ang kanyang mga mata ay tila nagpapahiwatig ng awtoridad at katapangan. He's very manly and beautiful in his hard f

kasambahay na nagpa-gising

kasambahay! Ito lang unang araw ng aking pagtatrabaho dito. Sa katunayan, marami kaming baguhan sa pagtatrabaho dito. Si Simon ang nagre

wang pasilyo. Kayong dalawa, sa kaliwang kwarto. Kayong dalawa ay sa

vares. Ang dagat na tanging pagmamay-ari ng pamilya ay umabot hanggang kabilang resort. Ang kulay ng buhangin ay puti na mapagkakamalang nyebe. Ang dagat ay nakakahalina, ang simoy ng hangin ay nakakagaan sa pakiramdam. Kung pwede lang, magpapalipas

lagay nalang po

ngha siya sa kanyang nakikita. Namamangha dahil mukha akong wala sa ulirat na nakamasid dito? Sa kahihiyan, nagkunwari na lamang akong nagpupunas ng salamin ng mga binata at hindi na inulit pang muli ang pa

amang dito iyan. Dito ako

ndisyon ng mga kabayo. Bab

, ingat

mat i

sa bandang kaliwa. Maraming mga panauhin na gust

wal bang tumingin? Tiningnan ka lang, kabado ka na? Pano pa kaya kung makausap mo siya?

po

linis doon. Masaya naman, hindi mab