Claiming the Thorns
ao sa mga oras na ito. Hindi niya alintana ang nagbabadyang ulan na nais magwala sa anumang sandali. Nagmadali siya sa pag-
y. Her sweats are almost covering his uniform, but that couldn't make her stop;
ikit na sa kaniyang katawan. Napakurap siya nang marinig ang dalagundog ng madilim na kalangitan. Nagbabadya
tatapos sa pagsasalita ay agad nang hinablot ng ale ang inaalok niyang papel bago siya ni
ugar na natatanaw at pinagmasdang maigi ang mga pinamahaging papel na inabot niya kanina ngunit itinapon lang ng il
niyang school shoes na dati ay iniingatan niyang hindi mabasa at madumihan. Hi
ng mga papel na nagkalat. Saka lang niya ito napansin nang wala na siyang makitang
d niyang tinanong ang lalak
nakasukbit sa kaniyang motor. Mabilis niya itong tinapal sa braso ng
basang buhok na nakatakip nang bahagya sa kaniyang noo. Nakasuporta din ang kaliwang kamay sa jack
ito masisisi, ngunit gayunpaman, humaha
lamang ito ni Elodie hanggang sa makapasok ito sa loob. Bumaba ang tingin niya sa mga papel na hawak na sa tiyak niya ay hindi
ito. Sa isip-isip niya ay baka naligaw lang o kaya naman may mahalagang pinuntahan na hindi nito kaya sabihin kahit kanino. 'Yun ang gusto niy
ilay ang tipid na ngiti sa kaniyang labi bago kumaway sa babaeng halos sampung metro ang layo sa kaniya. Hawak nito
malit mo dahil ayaw mong umuwi kanina." Saad nito at inalahad kay Elodie ang paper bag na siyang pinagmasdan
imo'y may mahalagang pupuntahan, patungo ang mga ito sa isang direksyon na hindi na niya matan
ng naputol nang tumunog ang kaniyang c
dali," Inabot ni Aileen ang cellphone kay Elodie. "Kausapin ka daw ni mot
" Tanong niya sa
kung bakit tila may kaka
kit
o." Nauutal at bakas sa
g balita na narinig. Hindi pa man siya nakasasagot ay
. Nagtaka namang napatingin sa kaniya si Aileen. Bumilis ang tibok ng kaniyang pus
andang biro
ro... totoong nakita
Pinulot niya muna ang cellphone upang 'di ito mabasa. Akmang magtatanong siya
n agad ni Ranch si Elodie na sumusulay sa ulan nang saktong makalabas siya sa convenience store. May hawak siyang b
iyang lumisan at hindi paniwalaan ang mga nangyayari. Ang daming tanong sa kaniyang isipan na alam niyang dudurugin siya ng mga sagot. Sa loob ng isang l
eksyon na may nagkukumpulan. Agad siyang dinala ng kaniyang mga paa sa direksyon ng mga taong nagkukumpulan sa dalampasigan. Balisa at nanginginig ang mga tuhod niy
katawan na pinagkakaguluhan. Pinipilit nitang makapasok sa cordon ngunit panay ang awat s
ng kamay ng bangkay ay agad bumulwak ang mga luha sa mata habang seryoso lang ang kaniyan
ang alon kanina kaya mukhang naano
kita ang bangkay, napaigting siya ng panga at napakuyom ng kamao. Pinili pa nilang makalapit at nang makita nang maayos ang buong
do. Nakahiga at tila naliligo sa sariling pawis si El
abang pinagpapawisan ito. Alas dos na ng madaling araw nang marinig an
it-ulit niyang sigaw sa labas