When Heart Beats

dibdib ko, kasabay ang mabagal na paghakbang

ni Belle sa pangalan ko.

puwet ko sa ugat ng punong-kahoy dahil sa biglang pag-atras. Hindi nga

sabi ng kaibigan ko na pilit akong hinihila patayo, kaya lang

bigay alam na lang sa kapitan ang aming nakita, ngunit nanatili lang

. "Halika na!" Hinila na niya ang

ko'ng sundin ang sinasabi ni Belle. Iwanan na lang ang lalaki, ngunit hindi ko magawa. Hindi ko alam kong bakit. Ta

kong nilalakasan ang loob. Pagapang akong lu

y!" nangingini

ng ilaw ng flashlight. Bukod sa may maram

" nanginginig ang mga kamay ko, n

samang tao 'yan?" singhal ng kaibigan

ngunit hindi ko magawang iwan ang lalaki sa ganoong ayos. 'Tsaka nurse ako. Ma

sabay ang pagpaupo sa lalaki. Wala nang nagawa si Belle, kun'd

oy-tuloy pa rin ang sermon ni Belle, at hindi rin matigil ang pagdadabog niya. Hindi siya maperme sa

ko ang suot nitong damit para tingnan din ang katawan nito. Ilang ulit akong napailing n

g mga matang tanong ni Belle, nang

a? Para m

sa taong walang ka malay-malay!" sa

ng lalaking ito na hindi ko alam kung masamang tao nga? 'Tsaka hin

akasan ang buhay niya. Hindi lang kasi simpleng bugbog ang natamo niya at halata din na

ong linisin pati iyon. Sinisiksik ko na lang sa utak ko habang hinuhubad ang salungganisa nit

nikit ko kaya ang isang mata ko. 'Tsaka, hi

lubayan ng tingin habang ako ay nangingiming hawakan iyon.

n akong damit na panlalaki, sinuot ko na lang sa kan'ya ang

ngin sa lalaking walang malay na t

Paano tayo matutulog ngayon?" bakas

t ka!"

agang magbiro, nagpapasok ka na

ang tao man ang lalaking 'yan, 'di niya pa kakayanin na

in ng takot ang buong sistema ko. Paano

andado ko rin ang k'warto para sakaling magising man ang lalaki, hindi aga

hapon lang ako uuwi sa kubo, ngayon ay kailangan ko nang umuwi ng tanghali para e-check siya. Kailangan ko pa siyang linisin

hayaan na lang ang lalaki at e-report na lang sa kapitan a

uloy ako ng tao na hindi ko pa alam kung anong klasen

ang lalaki na hanggang ngayon ay wala pa ring malay. Hindi pa rin klaro ang mukha nito, wala din kamin

sa loob ng k'warto. Agad nagtambol ang dibdib ko. Bakit ng

makitang nakaupo na ang lalaki at bakas ang pagtataka sa mukha. Hawak niya pa ang suot na bi

g lumayo sa may pinto. Bumungad sa akin ang matalim nitong titig at seryosong mukha. Mabab

ang tagilirang balot sa bandage. May saksak din

ita at tumulong sa'yo,"

ng emosyon. Walang bakas ng pasalamat sa taong tumulo

?! pasinghal na

sagot ko, kasaba

mga da

na lang at hindi ko tinapon ang damit niya. Tinahi k

din akong nahinto sa paghakbang nang makarinig ng ingay mula sa

kalat na kagamitan ko sa loob ng kwarto. Kasalukuyan niyang hina

ot kong tugon. Pero nasa backpack ang tingin ko

is?" sigaw niy

Pinipilit na huwag mas'yadong makalapit sa kaniya. Gusto ko nang batukan ang sari

uwag ang pakiramdam ko nang maglakad na ito palabas ng bakod. Napaupo pa nga ako

ng boses nito na agad

?!" galit na nam

awa kun'di ang samahan siya para ituro sa kaniya ang daan. Giniya ko siya p

at patakbong umalis at iniwan siya. Walang lingon at mabi

lalaking niligtas ko. Padilim na rin at ayokong abuta

in ang kalooban ko dahil wala na dito ang lalaking iyon na tinulungan ko n

arap ng lamesa. Kinalma ko na rin muna ang sarili, bago ako nagsimulang kumain. Mahigi

g bumukas ang pinto. Kahit sobrang nagula

inig ang mga kamay, ngunit nagawa ko pa

kamay, ngunit hindi ito sumagot. Nasa nakahain na pagkain

at naagaw ang itak, at saka tinulak ak

o ng mga luha ko, kasabay a

a at nagtiim ang bagang, walang

humakbang palapit sa akin. Lalo pa akong na

an ko yatang iiwan ang mga magulang ko. Ang mas

k'warto. Pumasok ako at agad ni lock iyon. Kahit sobrang tak

bo. Para itong hayop na gutom na gutom. Dalawang araw nga na

pinto. Pigil ang iyak ko habang balot ng kumot ang katawan ko. Bakit pa ba siya

g malakas ang dibdib ko, hirap na ako sa paghinga. Pigil din ang hikbi ko. Ilang taon akong

asal sa lalaking hindi ko kilala. Mamamata

an ang kubo, kaya ramdam agad kunting galaw lang. Rinig ko rin ang pabagsa

ukas ang solar light ko. Hindi ko na kasi ito nagawang patayin at magsindi

g gawin sa akin ng lalaki. Baka pasukin na lang niya akong bigla at gawan ng masa

na mangyayari sa akin ito. Hindi magugulo ang buh

ay nawalan na n

abay ang pag-uga ng kubo. Sa dilim n

k'warto. Hindi ako makapaniwalang nagawa nitong mahanap ang lamp

akialam, ang mahalaga sa akin ngayon ay kun

in umuga ang kubo. Tanging ang mga tunog na lang ng mga kuliglig at iba pan

Pabalikwas akong bumangon habang mahigpit