When Heart Beats

ing nagmamalaki. Nanatiling nakatingin sa kaniya si Ancel.

awagin akong Tito?!" n

at masanay na akong tawagin kang Tito," maangas na tugon

nag-abalang makip

-switch ang tingin nito sa akin. Nanlili

ala ng balanse ko. Napahawak ako kay Migu

ng ba?" nag-aala

umiti, at kaagad

ako, Miguel

pos. Kinalma ko muna ang sarili bago muling tu

l, pasok na tayo,

t hindi man lang tinapu

pa rin ang masusunod kung s

gamutin, at alagaan. Ito pa kayang hambog n

g ba ak

kubo. Mga magulang n'ya," p

n si Miguel sa sala. Feeling at home rin ang hambog. Naka-d

ba ang nararamdaman ko ngayon. Ma

mo, kape o juice?" se

ka

ang tasa at dinuro siya. "Umay

n ko. "Ikaw ang bahala. React ka kas

tugon ko. Hambog t

lang. Naglagay ng biscuit sa plato na

tong hayop ang biscuit. Ayaw yata n

ilapag ko ang merye

biscuit. Parang

ayaw mong ikaw ang pagl

. Walang salitang nagtungo ulit ako sa lamesa.

gaw mula

mga amiga niya. Kaagad ko silang sin

ndali akong lumingon kay Ancel na bakas n

a mukha. Para silang mga bulate na nakagat ng langgam. Hindi

nagtanong. Hindi ko pala nasabi sa kanya

aano sasabihin kay Ancel na siya

ang mga babae. Awrang kakaiba. Iyong, parang natutuwa pero

tugon ni Telay na sinunda

sabi ni Telay na talagang p

Ngiting may pakagat na kasama sa gilid ng labi

titig kay Telay iba. Makatayo balahibo ang

Tiyo, g-gusto ka nilang makilala, kaya sila nandito," utal-utal k

sa hita niya. Laglag panga naming lahat. Ibang klase talaga itong si Telay. Akala mo

na may kasamang haplos sa hita. Bahagyang uma

landi niya. Ewan ko na lang. Bahala nga siya. Nasilaw kaag

doing now?" Telay was still gripping his thigh and occasi

ta. Hindi sa takot, kung hindi dahil sa pagkaman

o. Tinulak si Miguel. Halos dumugi

a si Miguel do'n. Iba kasi ang mind set ng mga tao sa baryo na ito

arot na ito si Ancel, ngayong alam na nila

mga lalaking edukado. Sila ang magigi

uro kahayopan lang kasi ang laman ng utak nitong si Ancel. Hindi na tuloy

. Bahala silang maglampungan sa loob. Wala

a. Siniguro ko muna na walang manok sa

ang sulpot

ka ba natatakot?" tanong nito.

sa loob kay sa madilim na

iya nang marinig ang

a mo?" t

bago ako makabalik rito," matamlay nitong tug

"Maswerte ka nga Miguel, at may kaya ang pamilya mo na pag-aral ka nila, hindi gaya

g naging mabuti lang ang mga magulang ko. Tapos na sa

kong makapagtapos. Gusto kong may ipagmamalaki pa

Wala akong panahon sa mga kalokohan mo." Tumayo ako pe

maagap niy

may. Lumanding kasi ang kamay ko sa bukol n

pinigil. Nahiya rin

nagkibit-balikat ko na lamang ang ginawa niya. Ayoko munang

akakapagod na. Feeling ko nga lantang-lant

ik sa kubo. Siya namang pagba

hong nakabusangot ang mga mukha

masolo ang tiyohin mo,"

baeng yon!" h

li porke't siya ang Miss El Canto. Fee

endship nila. Nakakatakot maging kaib

anong ko. Hindi na ako gumatong sa mga sinabi nila

n. Nagpapadyak pa papunt

to," sabi ni Miguel. May tinatagong kabaitan din pala

sa pagbisita," sabi ko na l

ko. Humaba ang nguso ko. Nagtataka

akas ang kubo. Akala ko lindol. Tina

y. Napaupo rin ako sa sofa habang

e, Aya. Sana hindi bumigay itong kubo dahil sa lindol na gawa n

mula sa kwarto habang punas ang kamay sa labi. Napa-i

ba sa loob?"

iya. "Anong laba?"

i, kaya akala ko

uha. Lumabas na rin an

ol kanina. Ramdam n'yo?" ma

"Ancel, bye," landing paalam niya sa hilaw kong tiyoh

ng kumot at unan. Ayokong ma

ou doing?"

ish hina naman

tulog." Pagsisinungaling ko. Bukod sa amoy zon

rself!" s

pinatay ang lam

*

kong nakaramdam ng panghihina. Hindi lang ang

ng dapat kong gawin. Mananatali na lang ba ako

nito. Sa tuwing magagalit siya; sa tuwing mag-uutos siya.

ramdam kagaya niya. Hindi ko na ala

babalik sa mga magulang ko. Bahala na kung makasal man ako sa lalaking