Gavin

330'nin Yayınlanmış Öyküleri

Gavin'nin Kitapları ve Öyküleri

Kurtarıcım, Saplantım

Kurtarıcım, Saplantım

5.0

Taptığım adam Arda Karsu ile düğünümü planlıyordum. Nikahımıza bir gece kala, ailemin evini ateşe verdi. O benim sevgi dolu nişanlım değildi. O bir canavardı. İntikam ateşiyle yanıp tutuşan bir canavar. Cerrah olan babamı, ailesinin ölümünden sorumlu tutuyordu. Babamın kariyerini mahvetti, bizi iflas ettirdi ve beni zalim yeni nişanlısının hizmetçisi olmaya zorladı. Çektiğim acıdan zevk alıyordu, ama kahredici bir ironiden tamamen habersizdi. Göğsümde atan kalp benim değildi. Nakil bir kalpti ve onun amansız işkencesi kalbin iflas etmesine neden oluyordu. Sonunda öldüm. Ama bir çocuk olarak yeniden uyandım. Ve bu sefer, anne ve babam da o dehşeti hatırlıyordu. Yıllarımızı yeni ve güvenli bir hayat kurarak geçirdik. Hatta Levent adında nazik bir adamla gerçek aşkı buldum. Sonunda mutluydum. Sonra dün, beni öldüren adam sınıfıma girdi. Gözleri pişmanlıkla doluydu ve hikayemizin ikinci bir şansı hak ettiğine inanıyordu.

Onun Piyonundan Kraliçesine

Onun Piyonundan Kraliçesine

5.0

Ben Asya Koray, siyasi bir hanedanın asi gazetecisiydim. Tek kaçışım, buzdan ve mantıktan yoğrulmuş güçlü bir CEO olan Demir Arslan ile yaşadığım gizli ve tutkulu bir ilişkiydi. O bana "benim güzel felaketim" derdi; onun lüks rezidansının duvarları arasına hapsedilmiş bir fırtına. Ama ilişkimiz bir yalan üzerine kuruluydu. Onun beni sadece başka bir kadına, babamın özel kalem müdürünün kırılgan kızı Ceylin'e olan ödenemez borcuna karşılık bir iyilik olarak "evcilleştirdiğini" keşfettim. Herkesin önünde beni değil, onu seçti. Gözyaşlarını bana hiç göstermediği bir şefkatle sildi. Onu korudu, onu savundu ve ben bir avcı tarafından köşeye sıkıştırıldığımda, onun yanına koşmak için beni terk etti. En büyük ihanet ise, "dersimi almam gerektiğini" tıslayarak beni hapse attırıp dövdürmesiyle geldi. Son darbe bir araba kazası sırasında geldi. Bir an bile tereddüt etmeden kendini Ceylin'in önüne attı, vücuduyla ona siper oldu ve beni çarpışmayla tek başıma yüzleşmek için bıraktı. Ben onun aşkı değildim; feda etmeye hazır olduğu bir yüktüm. Bir hastane yatağında kırık dökük yatarken sonunda anladım. Ben onun güzel felaketi değildim; onun aptalıydım. Ben de yapabileceğim tek şeyi yaptım. Onun mükemmel dünyasını yakıp kül ettim, bana huzur vaat eden iyi kalpli bir milyarderin evlilik teklifini kabul ettim ve aşkımızın küllerini arkamda bırakarak yeni bir hayata başlamak için çekip gittim.

Kırılmamış Mirasçı

Kırılmamış Mirasçı

5.0

İstanbul'un köklü siyasetçi ailelerinden birinin kızı olan Asya Tekin, her şeye sahip olduğunu sanıyordu: Ankara'nın yükselen yıldızı Ateş Karam ile göz kamaştırıcı bir düğün ve iki güçlü ailenin kusursuz birleşimi. Ancak Çankaya'daki o devasa evdeki sessizlik ve Ateş'in, evlatlık kız kardeşi Ceyla'ya olan sarsılmaz bağlılığı, bambaşka bir gerçeğe işaret ediyordu. Bir gece, o gerçek patladı. Asya, Ateş'in evliliklerinin "amaca giden bir araçtan" ibaret olduğunu ve kendisinin "hiçbir anlam ifade etmediğini" itiraf ettiğini duydu. Ateş'in tüm sadakati yalnızca Ceyla'ya aitti. Kalbi tuzla buz oldu, hayatının o güzel görünen cephesi etrafında un ufak oldu. Ateş, Asya'nın acısını açıkça görmezden geldi ve Ceyla'nın kötü niyetli eylemlerini korumayı seçti. Hatta Ceyla'nın, Asya'nın en yakın arkadaşı Meyra'yı öldürdüğünü soğukkanlılıkla itiraf etmesini bile örtbas etti. Ailesinin akıl almaz gücünü kullanan Ateş, Ceyla'nın serbest kalmasını sağladı, gerçeği çarpıtarak Asya'yı suçlu gösterdi ve sadık asistanını tehdit etti. En büyük ihanet ise felaketle sonuçlanan bir yat partisinde yaşandı. Ateş, içgüdüsel olarak önce Ceyla'yı kurtardı ve çaresiz Asya'yı Göcek'in azgın sularında boğulmaya terk etti. Sevdiği adam, hayat arkadaşı olması gereken adam, onu nasıl bu kadar acımasızca ölüme terk edebilirdi? Neden manipülatif bir sosyopat olduğu bu kadar açık olan bir kız kardeşe körü körüne bağlıydı? Sınırın en ucuna itilmiş, bu derin adaletsizlik ve bir hiç uğruna harcanabilir olduğu gerçeğiyle tamamen yıkılmış olan Asya, olduğu yere yığıldı. Ancak iyileşirken, içinde soğuk ve sarsılmaz bir kararlılık filizlendi. Ateş'in Ceyla'ya olan bu sapkın sadakatinin ardındaki tüm gerçeği ortaya çıkaracak ve Meyra'dan esirgenen adalet için savaşacaktı. Gözden çıkarılan eş Asya, şimdi onlar için geliyordu. Güçlü bir aileyi, her seferinde bir sırrı açığa çıkararak yerle bir etmeye hazırdı.

Zulmü, Dirilişi

Zulmü, Dirilişi

5.0

Kocam Kenan, benim kahramanımdı. Üç yıl önce, onun saplantılı aşığı Ceyda, çizim yaptığım elimi sakat bırakarak mimarlık kariyerime son vermişti. Kenan bana adalet sözü vermiş, işlediği suçun cezasını çekmesi için onu ücra bir dağ evine hapsetmişti. Beşinci evlilik yıldönümümüzde, kayıtlarımı güncellemek için nüfus müdürlüğüne gittim. Memur bana acıyarak baktı. "Hanımefendi, kayıtlarımıza göre üç yıl önce boşanmışsınız. Eski eşiniz Kenan Soykan, aynı gün yeniden evlenmiş." Hemen ardından okuduğu isim dünyamı başıma yıktı: Ceyda Yılmaz. Ceza bir yalandı. Onların hapishanesi, bir aşk yuvasıydı. Üç yıl boyunca çifte bir hayat yaşamış, bizim yıldönümümüzü diğer karısıyla kutlamıştı. Onu "iyileşme sürecim" için olduğunu iddia ederek hizmetçi olarak evimize getirmişti. Hatta onu kurgulanmış bir düşüşten kurtarmak için beni herkesin içinde yere itmişti. Son ihanet, Ceyda'nın bana iftira atmasıyla geldi. Kenan'ı, ona saldırmaları için adam tuttuğuma ikna etmişti. Beni karanlık bir odaya sürükledi, bir maskenin ardında beni tanımadı bile. Gerçek karısına zarar veren bir yabancı olduğuma inanıyordu. "Kim karımın kılına dokunursa," diye dişlerinin arasından tısladı, "bin katı acıyı tadar." Beni tam doksan dokuz kez kendi elleriyle kırbaçladı. Beni korumaya yemin eden adam, aslında gerçekte sevdiği kadını savunduğuna inanarak benim celladım olmuştu. İşi bitirmeleri için adamlarına emir vererek beni ölüme terk etti. Ama kaçtım. Kanlar içinde ve paramparça bir halde, yeni bir kimlikle ülkeden kaçtım. Kalbimde tek bir şey vardı: Paris mimarlık yarışmasına katılmak ve onun yok etmeye çalıştığı hayatı geri almak. Kanatlarımı kırdığını sanmıştı ama bana sadece küllerimden nasıl uçulacağını öğretmişti.

Alfa Kral'ın Reddedilmiş Omegası'ndan Kraliçesi'ne

Alfa Kral'ın Reddedilmiş Omegası'ndan Kraliçesi'ne

5.0

Ruh eşim Arda ve ben, ruhlarımızı sonsuza dek birbirine bağlaması gereken, Ay Tanrıçası'nın huzurunda edilecek bir yemin olan kutsal Bağlanma Törenimiz için hazırlanıyorduk. Ama zihnime bir balyoz gibi bir psişik mesaj indi; üvey kız kardeşi Ece tarafından gönderilmiş, silah haline getirilmiş bir anı. Anıda, Ece, Arda'nın kollarında sarılıyken, ailesi, yani Alfa ve Luna, gururla gülümseyerek onları izliyordu. Sonraki iki hafta boyunca, tapan Omega gelin rolünü oynamak zorunda bırakıldım. O, Ece'nin yanına koşmak için "sürü acil durumları" hakkında yalanlar söylerken, Ece bana onların gizli buluşmalarının görüntülerini gönderiyordu ve ben bir gelinlikçide tek başıma kalıyordum. Ailesi, iki yıldır ruhumu adadığım projeyi elimden alıp Ece'ye hediye olarak verdi. Bana zayıf kanlı bir Omega, oğullarına layık olmayan biri dediler. Bu arada Ece, Arda'nın güçlü varisini benim değil, kendisinin taşıyacağına dair söz verdiği bir ses kaydı gönderdi. Hepsi onların bu çarpık oyununda acınası, gözden çıkarılabilir bir piyon olduğumu sandılar. Kırılmamı bekliyorlardı. Kıtanın en güçlü sürüsünün gizli varisi olduğumdan haberleri yoktu. Ve ben çoktan Bağlanma Törenimizin tüm dünyada yayınlanmasını ayarlamış, onların kutsal gününü, nihai aşağılanmalarının sahnesine çevirmiştim.

Karşılıksız Aşkın Bedeli

Karşılıksız Aşkın Bedeli

Genç Yetişkin

5.0

Boran Atahan'dan vazgeçmeye karar verdikten on sekiz gün sonra, Ceyda Arsoy beline kadar uzanan saçlarını kesti ve babasını arayarak İzmir'e taşınıp Ege Üniversitesi'ne gideceğini bildirdi. Babası şaşkınlıkla bu ani değişikliğin sebebini sordu, ona her zaman Boran'ın yanında kalmak için nasıl direndiğini hatırlattı. Ceyda zoraki bir kahkaha atarak acı gerçeği açıkladı: Boran evleniyordu ve o, yani üvey kardeşi, artık ona yapışıp kalamazdı. O gece, üniversiteye kabul edildiğini Boran'a söylemeye çalıştı, ama nişanlısı Kloé Erbil neşeli bir telefonla araya girdi ve Boran'ın Kloé'ye söylediği şefkatli sözler, Ceyda'nın kalbine birer kor gibi düştü. Bir zamanlar o şefkatin sadece kendisine ait olduğunu, Boran'ın onu nasıl koruduğunu ve ona olan aşkını bir günlüğe ve bir aşk mektubuna nasıl döktüğünü hatırladı. Ama Boran mektubu görünce çıldırmış, "Ben senin abinim!" diye bağırarak mektubu yırtıp atmıştı. Boran kapıyı çarpıp gitmiş, Ceyda'yı yırtık parçaları özenle bir araya getirmeye çalışırken yalnız bırakmıştı. Ancak aşkı ölmemişti, Boran eve Kloé'yi getirip ona "Yengen de," dediğinde bile. Şimdi anlamıştı. O yangını kendi kendine söndürmek zorundaydı. Boran'ı kalbinden söküp atmalıydı.

Taptığım O, Kırbaçlandığım O

Taptığım O, Kırbaçlandığım O

5.0

Ben sadece yirmi yaşında, Boğaziçi Üniversitesi'nde sanat tarihi okuyan bir öğrenciydim. Babamın inşaat şirketinde staj yapıyordum. Ama benim dünyam, gizlice, babamın yakışıklı ve zeki iş ortağı Mert Karahan'ın etrafında dönüyordu. Ona olan aşkım saf, her şeyi tüketen ve tamamen naifti. O her zaman çok nazik, gerçek bir beyefendi olmuştu. Bir yardım galasında, Mert'in ortağı İpek Vural'ın ona ustaca içki servis ettiğini izledim. Onu odasına çıkarmasına yardım etmeye çalıştığımda, İpek bizi "buldu". Mükemmel zamanlanmış çığlığı ve telefonunun gizli flaşı kaderimi mühürledi. Ertesi sabah manşetler haykırıyordu: "Boğaziçili Stajyer Lara Aydın, Mert Karahan ile Uygunsuz Bir Durumda Yakalandı." Yanlarında bulanık, suçlayıcı fotoğraflar vardı. Ardından Mert'in buz gibi telefon konuşması geldi: "İpek, benden faydalanırken seni bulmuş! Senin çocukça numaran yüzünden itibarım yerle bir oldu!" Ona inanmıştı. Tamamen. Babamın ofisindeki fısıltılar ve düşmanca bakışlar dayanılmaz hale geldi. Hayran olduğum o nazik adam şimdi bana mutlak bir tiksintiyle bakıyordu. Hayallerim paramparça olmuştu. Nasıl bu kadar kör olabilirdi? Bu kadar zalim? Bu benim tanıdığım Mert değildi. Bu acımasızca haksızlıktı. O hafta, ona tapan o saf kız öldü. Onun yerine daha soğuk bir farkındalık doğdu: dünya nazik değildi, insanlar göründükleri gibi değildi. O benim oyun oynadığımı sanıyordu ama ben bitmiştim. Bu benim dönüm noktamdı.

Bir Mafya Kraliçesinin Bedeli

Bir Mafya Kraliçesinin Bedeli

5.0

Mert Rızaoğlu ile evliliğim kanla imzalanmış bir sözleşmeydi, Doğu Yakası'nın en güçlü iki ailesini birleştirme vaadiydi. O benim geleceğimdi, yanımda hüküm sürmesi için seçilmiş kraldı. Herkes birliğimizin kader olduğunu söylüyordu. Ama eve ucuz parfüm ve başka bir kadının yalanları kokarak geldi. Bu koku, ailesinin evine aldığı kırılgan yetim Ceyla'ya aitti; kız kardeşi gibi koruduğuna yemin ettiği kıza. Onu özel bir kulübe kadar takip ettim. Gölgelerin arasından, onu kollarına çekip aç ve çaresiz bir öpücük verdiğini izledim; bana hiç vermediği bir öpücük. O anda, tüm geleceğim paramparça oldu. Sonunda adamlarının fısıltılarını anladım; ben sadece siyasi bir ödüldüm, oysa Ceyla onların gerçek kraliçesiydi. O benim imparatorluğumu istiyordu, ama kalbi Ceyla'ya aitti. Ben bir teselli ödülü olmayacaktım. Kimseden sonra ikinci olmayacaktım. Doğruca babamın çalışma odasına yürüdüm, sesim buz gibiydi. "Düğünü iptal ediyorum." İtiraz ettiğinde, son darbeyi vurdum. "Ailemizin ittifak ihtiyacını karşılayacağım. Dante Velioğlu ile evleneceğim." Babamın viski bardağı yerde tuzla buz oldu. Dante Velioğlu bizim en büyük rakibimizdi.

Doksan Dokuzuncu Veda

Doksan Dokuzuncu Veda

Genç Yetişkin

5.0

Can'ı doksan dokuzuncu kez kalbimi kırdığında, bu son oldu. Biz, geleceğimiz Koç Üniversitesi'nde mükemmel bir şekilde çizilmiş, İzmir Fen Lisesi'nin gözde çiftiydik. Ama son sınıfta, okula yeni gelen kıza, Ceyda'ya aşık oldu ve aşk hikayemiz, onun ihanetleri ve benim ayrılmaya yönelik boş tehditlerimle dolu, mide bulandırıcı, yorucu bir dansa dönüştü. Mezuniyet partisinde, Ceyda "yanlışlıkla" beni de kendisiyle birlikte havuza çekti. Can bir an bile tereddüt etmeden suya atladı. Ben çırpınırken yanımdan yüzerek geçti, kollarını Ceyda'ya doladı ve onu güvenli bir yere çıkardı. Arkadaşlarının alkışları arasında Ceyda'ya yardım ederken, bana doğru bir bakış attı. Vücudum titriyor, rimelim yüzümden siyah nehirler gibi akıyordu. "Hayatın artık benim sorunum değil," dedi, sesi içinde boğulduğum su kadar soğuktu. O gece, içimde bir şeyler nihayet paramparça oldu. Eve gittim, laptopumu açtım ve kabulümü onaylayan butona tıkladım. Onunla birlikte Koç'a değil, ülkenin öbür ucundaki Boğaziçi Üniversitesi'ne.

Aşkın İhaneti, Fedakarlıkla Kurtuluş

Aşkın İhaneti, Fedakarlıkla Kurtuluş

5.0

Kocam, Can Tekinsoy. İstanbul'un altın çocuğu, dev bir hanedanlığın tek varisi. Bir zamanlar bana delicesine aşıktı. Aşkımız için elitist ailesine kafa tutmuş, bana sonsuzluk sözü vermişti. Sonra Katya Soral ortaya çıktı. Can'ın dizüstü bilgisayarında gizli bir klasör buldum. İçinde yüzlerce fotoğrafı ve hayatıyla ilgili detaylı analizler vardı. Bu, apaçık bir saplantıydı. Bana bunun hiçbir şey olmadığını, sadece bir "merak" olduğunu söyledi. Ben de bir zamanlar bana tapan o adama dair anılara tutunarak ona inanmayı seçtim. Onun bu durumu "halletme" şekli, Katya ile bir ilişkiye başlamak, onu halka açık davetlere getirerek beni herkesin önünde küçük düşürmek oldu. Hamile olduğumu öğrendiğimde, bebeğimizin bizi kurtaracağını ummuştum. Birkaç hafta boyunca gerçekten de neşeli görünüyordu. Sonra Katya aradı. Can'ın onunla da bir bebek istediğini ve benim onun gözündeki "puanımın" giderek düştüğünü iddia etti. O anki saf öfkeyle ona bir tokat attım. Can'ın cezası ise hızlı ve acımasızdı. Beni tutuklattı. Üç aylık hamileyken. Soğuk bir nezarethanede tek başıma bıraktı. Hatta eğilip karnıma fısıldadı: "Annen yaramazlık yaptı. Bu da onun cezası." Bir zamanlar benim için dünyaları yerinden oynatan adam, şimdi metresini önceliklendirerek beni bir hücreye terk ediyordu. Peri masalım bir kâbusa dönmüştü ve nasıl bu hale geldiğimizi aklım almıyordu.

O kalacağımı sandı: Onun Hatası

O kalacağımı sandı: Onun Hatası

5.0

Bugün Batu ile dördüncü yıl dönümümüzdü. Planladığı bir sürpriz için beyaz elbisemi giymemi söylemişti. Bütün öğleden sonrayı hazırlanarak, "Evet" provası yaparak geçirdim. Sonunda evlenme teklif edeceğinden emindim. Ama otelin balo salonuna vardığımda, pankartta "Tebrikler, Batu & Selin" yazıyordu. Tüm arkadaşlarının ve ailelerinin önünde diz çöküp çocukluk arkadaşı Selin Arsoy'a evlenme teklif etti. Annesinin yadigâr yüzüğünü kullanmıştı. Bir zamanlar bana gösterip hayatını geçireceği kadına vereceğini söylediği o yüzüğü. Sonra beni, dört yıllık sevgilisini, "çok yakın bir arkadaşı" olarak tanıştırdı. Yeni nişanlısı tatlı bir şekilde gülümsedi ve evliliklerinin açık bir ilişki olacağını, metresi olarak kalmama izin verdiğini söyledi. Arkadaşına asıl planını anlatırken duydum: "Selin göstermelik karım olacak, Asya ise eğlencelik kadınım." Onun oyuncağı olmayı kabul edeceğimi sanmıştı. Ama fena halde yanılıyordu. Telefonumu çıkardım ve daha önce hiç aramaya cesaret edemediğim bir numaraya mesaj attım: Yıllardır görüşmediğim babamın vasiyetini yürüten avukata. "Mirasımı talep etmem gerekiyor." Cevabı anında geldi. "Elbette, Asya Hanım. Şart, benimle evlenmeniz. Devam etmeye hazır mısınız?" "Evet," diye yazdım. Batu ile olan hayatım bitmişti.

Düğünüme Haftalar Kala, Nişanlım Sadece Beni Unuttu

Düğünüme Haftalar Kala, Nişanlım Sadece Beni Unuttu

5.0

Arda Tekin'le düğünümüze sadece haftalar kalmıştı. Yedi yılın ardından, mükemmel bir geleceğimiz olacağından adımdan daha emindim. Sonra Arda, geçirdiği bir kafa travması yüzünden "seçici hafıza kaybı" yaşadığını iddia etti ve sadece beni unuttu. Ona her şeyi hatırlatmak için çırpındım, ta ki bir video görüşmesini duyana kadar. "Tam bir dâhi hamlesiydi," diye övünüyordu arkadaşlarına. Hafıza kaybı, düğünden önce influencer Selin Soykan'la gönül eğlendirmek için uydurduğu sahte bir "izin kâğıdıydı". Kalbim paramparça olmuştu ama rol yapmaya karar verdim. Onun Selin'le aleni flörtleşmelerine, nispet yapar gibi gönderdikleri selfielere katlandım. Benim çektiğim acıyla alay etti, Selin'in sahte acil durumunu her şeyin önüne koydu. Kendi sebep olduğu bir kazadan sonra, beni yaralı halde terk edip önce Selin'i hastaneye gönderdi. Hatta beni beş kuruşsuz bırakmaya çalıştı. Nişanlım nasıl bu kadar zalim, bu kadar hesapçı bir canavara dönüşebilirdi? İhaneti, birlikte geçirdiğimiz her anıyı zehirlemişti. Böylesine sınırsız bir kötülüğe güvendiğim için kendimi bir aptal gibi hissediyordum. Bu cüreti karşısında aklım durmuştu. Ama onun kurbanı olmayacaktım. Yıkılmak yerine, içimde buz gibi bir plan şekillendi. Kendi kimliğimden sıyrılıp Derin Akay olacaktım. Onu, geçmişimi ve nişan yüzüğünü sonsuza dek geride bırakıp ortadan kaybolacak, özgürlüğümü ilan edecektim.

Erkeğin Görünmez Varisi, Kadının Kaçışı

Erkeğin Görünmez Varisi, Kadının Kaçışı

5.0

Kocam, kariyerimin en büyük gecesinde, ilk kişisel resim sergimin açılışında beni ekti. Onu haberlerde buldum. Tüm galeri dünyamın başıma yıkılışını izlerken, o başka bir kadını kamera flaşlarından oluşan bir fırtınadan koruyordu. Attığı mesaj yüzüme inen son, soğuk bir tokattı: "Ceyda'nın bana ihtiyacı var. Sen başının çaresine bakarsın." Yıllarca sanatıma "hobi" demişti, milyarlık şirketinin temelinin bu hobi olduğunu unutarak. Beni görünmez kılmıştı. Ben de avukatımı aradım ve kibrini ona karşı kullanacağım bir plan yaptım. "Boşanma belgelerini sıkıcı bir fikri mülkiyet devir formu gibi göster," dedim. "Beni ofisinden defetmek için her şeyi imzalar."

Çok Geç, Mafya Varisi Eski Sevgilim

Çok Geç, Mafya Varisi Eski Sevgilim

5.0

Yedi yıllık nişanlım, bir mafya hanedanının veliahtı, düğünümüze üç hafta kala hafızasını kaybettiğini iddia etti ve sadece beni unuttu. Sonra onu bir video görüşmesinde gülerken duydum; evlenip bağlanmadan önce bir fenomenle yatmak için bunun mükemmel bir "kaçamak izni" olduğunu söylüyordu. İlişkisini gözüme soka soka yaşadı, onu bir sıyrıktan kurtarmak için tezgâhladığı bir araba kazasından sonra beni kırık bir kolla terk etti ve beni evsiz bırakmayı planladı. Bana "malı" olduğumu, işi bittiğinde rafa kaldırabileceği bir oyuncak bebek olduğumu söyledi. Benim onun "mucizevi iyileşmesini" bekleyeceğimi sandı. Oysa ben, yüzüğünü ve basit bir notu geride bırakarak ortadan kayboldum: "Her şeyi hatırlıyorum. Ben de."

Ölüme Terk Edilmiş, Aşkla Bulunmuş

Ölüme Terk Edilmiş, Aşkla Bulunmuş

5.0

Nişanlım, teknoloji patronu Arda Koroğlu, üç yıllık yıldönümümüz için beni şehrin en lüks restoranına götürmüştü. Sonra lise aşkı Selin yeniden ortaya çıktı, hafızasını kaybettiğini iddia ederek. Arda, onun "iyileşmesine" yardım etmek için Selin'le viral olan "100 Gün 100 Randevu Akımı"nı başlattı ve yeniden bir araya gelmelerini ulusal bir gösteriye dönüştürdü. Onların aşk hikayesinde ben kötü kadın oldum. İtiraz ettiğimde, Arda benim şiddetli klostrofobim olduğunu bile bile beni bir şarap mahzenine kilitledi. Rahmetli annemin paha biçilmez elbisesini Selin'in giymesine izin verdi ve Selin elbiseyi kasten yırttığında, kredi kartını bana fırlatıp yenisini almamı söyledi. Sonunda gitmeye karar verdiğimde, onun asıl planını duydum: Ailemin statüsü için benimle evlenecek, ama Selin'i metresi olarak tutacaktı. Ben asla onun aşkı olmamıştım; hırsı için kullandığı güzel, üst sınıf bir araçtım. Son darbe, Selin'in odamı ateşe verip suçu benim üzerime atmasıyla geldi. Arda bana "Manyak karı!" diye bağırarak beni alevlerin içinde ölüme terk etti. Çatı çökerken, bir yabancı kapıyı tekmeleyerek açtı. Beni cehennemden çıkarıp, "Ben Demir Altan. Kocan," dedi.

Ondokuz Yaşındaki Metresinin Bedeli

Ondokuz Yaşındaki Metresinin Bedeli

5.0

Kocam Aras Karamanoğlu, İstanbul'un en kötü şöhretli çapkınıydı. On dokuz yaşındaki genç kızlarla yaşadığı mevsimlik aşklarıyla tanınırdı. Beş yıl boyunca, onu nihayet yola getiren istisna olduğuma inandım. Bu yanılsama, babamın kemik iliği nakline ihtiyacı olduğunda tuzla buz oldu. Mükemmel donör, İris adında on dokuz yaşında bir kızdı. Ameliyat günü, Aras onu hastaneye götürmek yerine yatakta onunla kalmayı seçtiği için babam öldü. İhaneti bununla da kalmadı. Bir asansör düştüğünde, önce onu dışarı çekti ve beni düşmeye terk etti. Bir avize üzerimize çöktüğünde, kendi vücuduyla onu korudu ve ben kanlar içinde yatarken üzerimden atlayıp geçti. Hatta ölen babamın bana son hediyesini çalıp ona verdi. Tüm bunlar olurken, babamın çoktan gittiğinden tamamen habersiz bir şekilde bana bencil ve nankör dedi. Ben de sessizce boşanma belgelerini imzaladım ve ortadan kayboldum. Gittiğim gün bana mesaj attı. "İyi haber, baban için başka bir donör buldum. Hadi gidelim, ameliyatı planlayalım."

Seninle Değil Düğünüm

Seninle Değil Düğünüm

5.0

Beş yıl önce, Uludağ'da bir dağın zirvesinde nişanlımın hayatını kurtardım. O düşüş bana kalıcı bir görme bozukluğu bıraktı; kendi kusursuz görüşüm yerine onu seçtiğim o günü bana sürekli hatırlatan, titrek bir anı. O ise bana olan borcunu, en yakın arkadaşı Aslı üşüdüğünü söylediği için Uludağ'daki düğünümüzü gizlice Bodrum'a alarak ödedi. Fedakarlığıma "duygu sömürüsü" dediğini duydum ve benim gelinliğime dudak bükerken, ona bir buçuk milyon liralık bir elbise almasını izledim. Düğün günümüzde, tam da zamanlaması manidar bir "panik atak" geçirdiği için Aslı'nın yanına koşarken beni nikahta tek başıma bekletti. Onu affedeceğimden o kadar emindi ki. Her zaman öyleydi. Fedakarlığımı bir hediye olarak değil, benim ona boyun eğmemi garanti eden bir sözleşme olarak görüyordu. Sonunda bomboş Bodrum mekanını aradığında, konuşmadan önce dağ rüzgarının uğultusunu ve tören müziğini duymasına izin verdim. "Benim düğünüm başlamak üzere," dedim. "Ama seninle değil."

Onu Ölüme Terk Eden Nişanlı

Onu Ölüme Terk Eden Nişanlı

5.0

Öleceğimin ilk işareti kar fırtınası değildi. İliklerime işleyen o dondurucu soğuk da değildi. Asıl işaret, nişanlımın gözlerindeki o bakıştı. Hayatımın eserini, hayatta kalmak için tek güvencemizi, başka bir kadına verdiğini söylediği andaki o bakış. "Cansu donuyordu," dedi, sanki ben yersiz bir tepki veriyormuşum gibi. "Sen uzmansın, halledersin." Sonra uydu telefonumu aldı, alelacele kazılmış bir kar çukuruna beni itti ve ölüme terk etti. Yeni sevgilisi Cansu, benim pırıl pırıl parlayan akıllı battaniyeme sımsıkı sarınmış halde belirdi. Fırtınaya karşı son koruma katmanım olan tulumumu kendi kazmamla parçalarken gülümsüyordu. Ben orada donarak can çekişirken, "Kes şu dramayı," dedi nişanlım, sesi aşağılamayla doluydu. Her şeyimi aldıklarını sandılar. Kazandıklarını sandılar. Ama kolumun yenine diktiğim gizli acil durum sinyal vericisinden haberleri yoktu. Ve son gücümle onu çalıştırdım.

Yedi Yıl, Dört Yıllık Yalan

Yedi Yıl, Dört Yıllık Yalan

5.0

Hayatımın bir yalan olduğunun ilk ipucu misafir odasından gelen bir inlemeydi. Yedi yıllık kocam yatağımızda değildi. Stajyerimle birlikteydi. Kocam Arda'nın, akıl hocalığı yaptığım ve okul harcını bizzat ödediğim o yetenekli kızla, yani Dila'yla dört yıldır ilişkisi olduğunu öğrendim. Ertesi sabah, Arda bize krep yaparken Dila onun gömleğiyle kahvaltı masamızda oturuyordu. Kocam yüzüme baka baka yalan söyledi, benden başka kimseyi sevmeyeceğine yemin etti. Hemen ardından Dila'nın ondan hamile olduğunu öğrendim; benimle asla sahip olmak istemediği bir çocuktu bu. Dünyada en çok güvendiğim iki insan beni yok etmek için iş birliği yapmıştı. Bu acı, yaşayabileceğim bir şey değildi; tüm dünyamın yerle bir olmasıydı. Bu yüzden bir beyin cerrahını, deneysel ve geri döndürülemez prosedürü hakkında aradım. İntikam istemiyordum. Kocamla ilgili her anıyı silmek ve onun ilk denek olmak istiyordum.

Artık Vekil Değil, Kraliçe Geri Dönüyor

Artık Vekil Değil, Kraliçe Geri Dönüyor

5.0

Beş yıl boyunca Aras Atahan'ın nişanlısıydım. Beş yıl boyunca abilerim nihayet bana sevdikleri bir kardeş gibi davrandılar. Sonra ikizim Hale, onu nikah masasında terk eden kız, sahte bir kanser hikayesiyle geri döndü. Beş dakika içinde onunla evlendi. Onun her yalanına inandılar. Beni zehirli bir örümcekle zehirlemeye çalıştığında, bana drama kraliçesi dediler. Partisini mahvettiğim iftirasını attığında, abilerim kanlar içinde kalana kadar beni kırbaçladılar. Bana değersiz bir yedek, onun yüzünü taşıyan bir emanetçi dediler. Son damla ise beni bir ipe bağlayıp ölmem için bir uçurumdan aşağı sarkıttıklarında geldi. Ama ölmedim. Geri tırmandım, kendi ölümümü sahneledim ve ortadan kayboldum. Onlar bir hayalet istiyorlardı. Ben de onlara bir hayalet vermeye karar verdim.