Pişmanlık İçin Çok Geç: Işıldayan Deha Mirasçı

Üçüncü evlilik yıldönümlerinden bir gece önce, Caner Demir üst düzey bir müzayededen bir çift nadir safir küpe alarak galip çıktı.

Yumuşak bir sesle, "Bu, en çok borçlu olduğum kişi için - sevgilim" dedi.

Evden, eşi Elvin Duman, televizyonda açık artırmayı izlerken gözyaşlarının biriktiğini hissetti. Yarın üçüncü yıldönümleriydi ve belki de sonunda Caner ona olan bağlılığını fark etmişti.

Caner'in büyükannesi Derya Demir sessiz bir memnuniyetle nefes verdi. "Nihayet Caner karısının ne kadar değerli olduğunu öğrendi."

Ertesi akşam, Caner kapıdan içeri girdiğinde Elvin abartılı bir akşam yemeğinin son rötuşlarını henüz yapmıştı.

Aceleyle onu karşıladı, ceketine uzanmadan önce evrak çantasını hızla aldı.

"Bu gece tam bir ziyafet var," dedi hafifçe. "Bir şey mi oldu?"

Uzun boylu ve büyüleyici olan Caner, kendini zahmetsizce taşıyordu. Kravatını gevşetmek gibi basit bir hareket bile yüksek moda çekimlerinden fırlamış cilalı bir jest gibi görünüyordu.

Yine de, her nasılsa, Elvin'i sadece birkaç kelimeyle rahatlatmayı her zaman başarmıştır. Parmakları kararsızca durakladı ve sessizce, "Unutmadın, değil mi?" dedi.

Hayır, bu doğru olamaz. O paha biçilmez safir küpeleri telafi etmek için almıştı, değil mi?

Caner'in kaşları hafifçe birbirine çatıldı. "Tam olarak neyi unutacaksın, Elvin?"

"Safir küpeler... Onları sen aldın, değil mi?" Kalbi tedirginlikle titriyordu ama umut inatla devam ediyordu.

"O küpeleri nereden biliyorsun?" Caner gerçekten ürkmüş görünüyordu. Belli ki yumuşak huylu, görünmez karısının böyle abartılı şeyleri takip etmesini beklemiyordu.

Dudaklarında belli belirsiz bir gülümseme, küçümseme iması vardı.

Kuşkusuz Elvin doğal bir güzelliğe sahipti -nazik yüz hatları, yumuşak ve etkileyici gözler- ama bunu göstermeyi reddediyordu. Sade giyiniyor, açmayı bırakmış bir çiçek gibi sürekli donuk ve gözden kaçmış görünüyordu.

Demir'in hizmetçisi bile Elvin'dan daha kibar görünüyordu.

Yine de Elvin cesaretini topladı, gözleri temkinli bir şekilde parlıyordu. "Açık artırma yayınını gördüm. Bu küpeler gerçekten çok güzel-"

Caner aniden araya girdi, "Bunlar Esma için."

İlk aşkı Esma Tunç'dan söz edilince Caner'in sesi belirgin bir şekilde yumuşadı. "Sonunda bana dönmeyi kabul etti. Doğal olarak onu tekrar karşılamak için özel bir şeye ihtiyacım vardı."

Elvin göğsünün acıyla sıkıştığını, nefesinin kesildiğini hissetti.

Yani kendini borçlu hissettiği kişi, onu terk eden Esma Tunç'un ta kendisi miydi?

Peki bu onu ne yapıyordu - üç yıl boyunca hiç şikâyet etmeden onun yanında duran, takdir edilmeyi bile istemeyen sadık karısı?

Buna dayanamayan Elvin'in sesi acıyla titredi. "Caner, seni kör eden kazanın kimin hatası olduğunu unuttun mu?"

O korkunç günde Esma önemsiz bir şey yüzünden öfke nöbeti geçirmiş, Caner'in dikkatini dağıtmış ve kaza yapmasına neden olmuştu.

Caner'in görme yetisini büyük olasılıkla kalıcı olarak kaybettiği haberi duyulduğunda, Esma aynı gün yurtdışına kaçmadan önce uyduruk bir bahane uydurarak hızla ortadan kayboldu. Hiçbir iz bırakmadı, tamamen ortadan kayboldu.

Düğünleri çoktan duyurulmuş, davetiyeler gönderilmişti. Ne Esma'nın ne de ailesinin yeri tespit edilebildi.

Eğer Elvin son anda cesurca devreye girmeseydi, Demir ailesi tüm şehrin skandal dedikodusu olacaktı.

"Bu konuda hiçbir şey bilmiyorsun!" Caner sert bir şekilde karşılık verdi. "Esma'nın suçu yok!"

Sözde gerçek aşkına yöneltilen herhangi bir eleştiriye tahammül etmeyi reddetti. "Gözlerim için ameliyatları Esma ayarladı," diye yanıtladı savunmacı bir tavırla. "Birisi kazara gerçeği ortaya çıkarmasaydı, benim için gizlice yaptığı her şeyi asla bilemeyecektim."

Sersemlemiş olan Elvin kelimeleri zar zor seçebiliyordu. "Ne... ne diyorsun?"

Ameliyatlarını yapan Elvin'in kendisiydi. Büyükannesi yardım etmesi için ona adeta yalvarmıştı. Üç kritik prosedür gerçekleştirmiş, kendini bitkin düşene kadar zorlamıştır. Sayısız uykusuz geceyi onunla ilgilenerek geçirdi, ünlü Göz Doktoru olduğunu asla açıklamadı, kendini tamamen Caner'e adadı.

Esma nasıl olmuştu da tüm krediyi almıştı?

"Emin misiniz? Duyduğunuz her söylentiye güveniyor musunuz?"

"Kesinlikle. Esma, Profesör Levent Mutlu'nun son çırağıydı; Dünya'da bu ameliyatları yapabilecek niteliklere sahip tek kişiydi," diye cevap verdi Caner sarsılmaz bir gurur ve minnettarlıkla.

Ama Elvin aslında Profesör Mutlu'nun son çırağı değil miydi? Esma ne kadar zamandır onun gibi davranıyordu?

Elvin çaresizce Esma'nın aldatmacasını hemen o anda ortaya çıkarmak istedi ama hemen akıl hocasının altı ay önceki ölümünü hatırladı.

Elbette Esma geri dönmek için şimdi seçim yapacaktı.

Levent gittiğine göre, kimse Esma'nın iddialarına karşı çıkamazdı. Ve Elvin'in bakımı sayesinde tamamen iyileşen Caner, artık Demir Grubu'nun başkanı olarak önemli bir nüfuza sahipti. Esma'nın zamanlaması kusursuz bir şekilde stratejikti.

Elvin'in elinde ne bir kanıt ne de gerçeği ortaya çıkaracak bir yol vardı. Sessizce, acı acı sordu: "O zaman bu gece burada ne işin var? Esma ile kutlama yapıyor olman gerekmiyor mu?"

Önlüğünü aniden çıkaran Elvin, umutsuzluğun kalbini acıyla kemirdiğini hissetti.

Caner'in cevabı sıradan ve kayıtsızdı. "Çok yorgunum, Elvin. Bu evliliği bitirelim. Üç yıl için anlaşmıştık ve ben buna yeterince katlandım."

Yeterince dayandın mı? Ne cüretle onun tüm fedakârlıklarını görmezden gelir?

Üç uzun yıl boyunca fedakârlık yapmış, her şeyini onu körlükten kurtarmak için harcamış ve onu güçlü bir adam haline getirmişti.

Caner, kadının yüzündeki ıstırabı fark etmeden, önceden hazırlandığı belli olan bir dizi boşanma belgesini sakince çıkardı. "Gözden geçir. İtirazın yoksa imzalayın. Zaten yeterince zaman harcadım. Esma'yı daha fazla bekletmeyeceğim."

Evraklara göz gezdiren Elvin, acı bir şekilde boşanma anlaşmasına odaklandı: şehir merkezinden uzakta bir daire, bakkala gitmek için kullandığı yıpranmış araba ve sadece üç milyon dolar.

İnanılmaz. Cüreti hayret vericiydi.

Kör olmasından sorumlu olan kadına üç yüz milyon değerinde safir küpeler hediye etmiş, ancak kendisini kurtaran karısına üç milyon gibi cüzi bir miktar teklif etmişti.

Üç milyon, saklandığı ve sadece onu düşünerek geçirdiği bu üç yıl boyunca reddettiği sayısız prosedürü telafi etmek bir yana, ameliyatlarından birinin maliyetini bile karşılamazdı.

"Eğer daha fazlasını istiyorsan..." Caner, Elvin'den gözyaşı ya da yalvarma bekliyordu.

Bunun yerine yumuşak bir şekilde alay etti, kalemi kararlı bir şekilde eline aldı ve kararlılıkla imzasını attı.

Caner bocaladı, şaşkındı. Onun bu kadar çabuk teslim olmasını beklemiyordu. Elvin bir yetimdi; rahat bir yaşamı gerçekten bırakıp gidecek miydi?

İmzalı kâğıtları geri veren Elvin soğuk ve net bir şekilde, "Tamamdır. Ama Caner, seçiminden pişman olmasan iyi edersin."