De Dominee en zijn Gemeente

de leden van een Christelijke Jongelingsvereeniging (Young

geet

gezellige

ende ca

feestelijk

enden za

evangelische

diner met k

ij den secretaris behoort te

et vleesch aangenaam is, kan zonder uitleggen begrepen worden; de verschillende punten geven ons een duidelijke verkl

menschen, die in het algemeen goed op de hoogte zijn van de afdeelingen van Christelijk werk en d

doen, de bezigheid zeer uitlokkend is. Het kan ook zijn, dat dit kandij-trekken met het oog op de beteekenis van het woord Jongelingsvereeniging zich beperkt tot één sexe en daardoor beroofd wordt

en ook haar best doet om den godsdienst een weinig onderhoudend te maken. Wanneer men in Amerika binnenkomt in wat men noemt een plaats van godsvereering, dan verbeeldt men zich in een salon te zijn. Er ligt een dik kleed op den vloer, er staan rijen stoelen, zooals men die in een schouwbur

vergadering, die niet opstaat, en later zingt datzelfde kwartet een tweede loflied ook voor de vergadering. Dan wordt er een gebed uitgesproken, er wordt uit de Heilige Schrift gelezen en de daaropvolgende preek is kort en schitterend. Onder andere wenken, dringt

an begrijpen, hoe het in zijn werk is gegaan, staat de dominee daar reeds, handendrukkend en menschen aan elkaar voorstellende, ontsnappend aan menig lastig verzoek e

en besloten, aan het einde van den cursus, met een souper; met Goeden Vrijdag maakte men landelijke uitstapjes, begeleid door een militair muziekkorps en een belangrijk deel van de inkomsten der Gemeente was afkomstig van gezellige vergaderingen van allerlei aard. Deze bijzondere stad is niets dan een staaltje van den algemeenen geest, langzamerhand opkomend in de Kerk in Engeland. De eene dominee gebruikt een tooverlantaarn om kracht bij te zetten aan zijn preek; een ande

aar den goeden ouden tijd-die niet altijd goed was in alle opzichten-maar men is toch niet zeer ingenomen met de nieuwe ver

er van een boodschap van den Eeuwige. Hij maakte misschien niet zoo veel drukte bij het uitgaan van de kerk als zijn opvolger en was misschien ook niet zoo knap in de spelen en niet in staat om een zoo pakkende speech te houden over ?liefde, vrijerij en huwelijk." De lidmaten van zijn Gemeente hebben hem wellicht niet genoemd een ?schitterend man," en ook niet van hem gezegd, dat hij een ?eerste grappenmaker" was; ook hebben zij hem niet zo

en achteruitgang is. De kerk onzer vaderen was noch goed verlicht, noch wetenschappelijk geventileerd, noch voorzien van met zorg bewerkte kussens en het ee

eilig, heilig, driewerf heilig, almachtig Opperwezen"-en er wordt bekend gemaakt in de kerkekamer (of in de spreekkamer van den predikant) dat de bespreking der Heilige Schrift niet langer moet duren dan vijftien minuten-tien is nog beter-en dat de gebeden geen inbreuk moeten maken op de muziek en dat de pr

amste bestanddeel van den eeredienst van het vroegere geslacht was eerbied-de menschen ontmoetten elkaar in tegenwoordigheid van den Eeuwige, voor Wien elk mensch min

van elk ander menschelijk wezen in de wereld en wiens hoofdbezigheid in het leven is, zijn eigen ziel te behouden. Hij heeft ervaren, dat zijn leven verband houdt met dat van zijn naasten en dat hij een deel uitmaakt van een vereeniging die zich over de geheele wereld uitstrekt; dat hij zijn menschheid niet moet verloochenen

ken van gunst van den Almachtige, of in de cathedraal, waar de menigte in stille aanbidding wegzonk bij het opheffen van de hostie. De andere gedachte is voelbaar in het gebouw, dat meer concertzaal is dan kerk, waar een aantal fatsoenlijke menschen in opgeruimde stemming en vol van vri

begeerte heeft naar ontspanning, dan moet zijn Kerk hem de uitspanningen verschaffen, zoodat hij niet noodig heeft in de wereldsche maatschappij te gaan en hoeveel of hoe weinig ontwikkeld zijn verstand ook moge zijn, zijn geestelijk tehuis moet zijn

eer tot den eenvoud van het verledene, toen een Gemeente een vereeniging van menschen was, die samenkwamen om God te vereeren en Zijn wil te leeren kennen; maar het kan toch zijn nut hebben, te bespreken

en van een impressario, een handelsreiziger en een vendumeester in zich vereenigd, met een heel klein tintje van een rondreizend evangelist. Inplaats van een studeerkamer, welks wanden bedekt zijn met boeken van ernstige godgeleerdheid en klassieke letterkunde, geve men hem een kantoor met een loketkastje voor zi

geregen voordrachten van bekende sprekers over eenig onderwerp, dat dienen kan voor den volgenden Zondag. Van den morgen tot den avond tobt hij zich af met telephoneeren, telegrafeeren, dicteeren, bij elkaar zoeken, rondvliegen, hier een gezelligen avond, daar een ?schitterende bijeenkomst" te leiden, ?speechen" a

agsche manieren. Zij zouden een ziel in geestelijk gevaar kunnen leiden, maar zij hebben geen talent om jonge lieden te vermaken; zij kunnen het Eeuwig Evangelie van de Goddelijke Offerande verklaren, maar zij heb

er een wedstrijd zou komen tusschen de vermaken van de kerk (of haar feesten) en de vermakelijkheden der wereld (en haar feesten,) is er dan één verstandig men

, indien de Apostelen ?aangename preekers" geweest waren en ?schitterende mannen", wanneer zij zich hadden ingelaten met ?gezellige bijeenkomsten" en ?bazars" of ?speeches!" De Kerk zegevierde door hun geloof, hun heiligheid, hun moed en door deze verheven deugden moet zij in deze eeuw ook staande blijven. Zij is de getuige der onsterf