Cesar Cascabel, Deel 2
erwin
niet bekend dat de reiziger, dien zij op de Alaskische grens hadden willen overvallen, een staatkundige veroordeelde was die uit de vesting Jakoutsk ontvlucht was; dat hij graaf Narkine heette en nu, onder den schijn van deel uit te maken van eenen kermistroep, naar Rusland poogde terug te keeren. Hadden zij dit geweten, dan zouden zij zeker geen oogenblik geaarzeld hebben om het geheim te verklappen; zij zoud
zij vast besloten waren, indien de gelegenheid zich voordeed, te zamen met
ermometer daalde somtijds beneden de veertig graden onder het nulpunt der honderddeelige schaal. Ook al kwam er geen wind bij, dan nog was het niet mogelijk in zulk eene koude te vertoeven. Cornelia en Napoleona durfden niet m
ld, zag men ze hare gewone werkzaamheden verrichten. Zij droegen een japon van gevoerd rendiervel, waren bovendien in eenen pelsmantel gewikkeld, hadden bonten kousen en moca
chou-Tchouk. Zij wikkelden zich daartoe in hunne pelzen evenals de twee russische matrozen, die hetzelfde bezoek mo
baksbeenderen, ribben en baarden van walvisschen, en voorzien van glijstukken, die vóór dat de tocht aanvangt met water begoten worden, dat terstond bevriest en den onderkant zoo glad als ijs maakt. De sleden worde
md, waarmede zij in korten tijd groote afstanden afleggen langs de zeearmen, die zich tusschen de eilanden in vele
g. Hun vischtuig bestaat uit harpoenen waarmede zij de walvisschen achtervolgen, en uit netten die zij laten zakken tot op het diepe of grond-ijs, grundi genaamd, waar de robben zich veeltijds late
den is, zoeken de uitgehongerde beren dikwijls hunne prooi in de nabijheid der dorpen op de eilanden. Bij zulke ontmoetingen toonen de inboorlingen hunne da
en kwamen veelal terecht op de tafel, of om juister te spreken, in den eetbak van Tchou-Tchouk, en zijne gedwee? onderdanen kregen alleen de brokken, die hij voor hen geliefde over te laten. Dit belette echter niet, dat er een feestmaal van gehouden werd, dat gewoonlijk eindigde met eene algemeene dronkemanspartij. De sterke drank der
vaarlijk werk blijft, valt er op geen berenvleesch te rekenen en is het rendierenvleesch de hoofdschotel der inlandsc
de inboorlingen hunne onvers
nvoedsel weten te vinden, dat zij voor hun onderhoud noodig hebben. Er worden bovendien, vóór dat de vorst invalt, ontzaglijke voorraden voeder ingezameld
peinsde over de middelen om weg te komen, en met een twi
n stellen. De monsters, die zij met eigen hand vervaardigen, vereeren zij vurig en de bevelen, die naar het heet van de afgodsbeelden uitgaan, worden blindeling
outen, met vele kleuren beschilderde palen, die als afgodsbeelden dienst deden, en de geloovigen kwamen geregeld daar hunne knie?n voor buigen. Onverdraagzaam waren zij daarbij niet; zij hadden er niets tegen
al onder het prevelen van lange gebeden, en ofschoon de godheid natuurlijk nooit antwoordde, verbeeldden zij zich toch wel degelijk haren wil te vernemen, die trouwens in den regel overeenstemde met hetgeen de vrager zich te voren daarvan voorgesteld had. Als Tc
hielen, naar de Vorspük. En niemand raadt waar de mannen en vrouwen zich mede opschikten sedert de Schoone Zwerfster in hun midden was. Met alles wat zij uit den wagen gestolen hadden, met de kermispakken van Cascabel en de jongens en met de rokken van Cornelia, die zij over hunne kleederen heen droegen! Een had den
adem door tegen het dievengespuis, dat zijne kleederen droeg en
hij, en zelfs Sergius zag geen
van iedereen voorbij, want tot het maken van kunsten bestond geen gelegenheid en Cascabel was niet weinig bevreesd, dat als zij ooit nog op de kermis te Perm aankwamen, hunne ledematen en gewrichten heelemaal vastgeroest zouden zijn. He
van zelfzucht, wanneer wij er bijvoegen dat zij zich het best van allen in den toestand schikten, dewijl beider gemoed geheel werd ingenomen door een gevoel, dat machtiger is dan alle andere aandoeningen. Niet zonder deelneming sloeg Sergius de wassende vertrouwelijkheid tusschen zijne aangenomen dochter en Jan gade. Kayette was vlug van begrip en Jan voelde zich zichtbaar gelukkig als hij haar, van hetgeen hij geleerd had, iets mee kon deelen. Hoe jammer zou het
j de gevangenen hunne vrijheid niet te schenken, en van elders scheen er voor hen geen kans op redding te bestaan.
ar hij het verborgen hield. Dan wreef en poetste hij het zoo lang tot het blonk. Geen oogenblik zou hij geaarzeld hebben om het af te geven indien Tchou-Tchouk zich daarmede tevreden had willen stellen. Maar de "sjoe-sjoe", zooals Cascabel hem bleef noemen, zou zeker het brok goud, dat er uitzag alsof het maar e
zij ooit daartoe zouden komen, werd iederen dag meer twijfelachtig. De twee russische booswi
ezit van zijn kostbaren kl
met Cascabel, Sergius en Jan te praten over hunne kansen om weg te komen, maar inderdaad om te weten te komen wa
n met de
en winter in Siberi? doortebrengen toen
ne of andere bewoonde plaats op te zoeken en daar het
n blijft, in geval die verwenschte kerel
loos langer maken. Het komt mij voor dat het nu beter zou zijn op de russische gre
jke gedeelte van
tste weg dien wij door de
swagen hier laten, mijnheer
blijkbaar verstaan, wan
geen geval als ik maar een span rendieren machtig
middel om weg te k
at ik er een vinden zal en Cornelia heeft zich nog nooit vergist. Dat is ee
en. Dat vier franschen en drie russen met hun allen niet in staat zou
t hoe Cascabel over het achterlat
matroos, die hier bijzonder veel aan scheen t
etwi
chou-Tchouk u da
abel een middel zal vinden
het ijsveld heen de reis naar
uurl
rgius, dat gij opbreekt vóór dat het begi
n niet
zult nie
orlingen vóór dien tijd o
jk, mijnheer Sergius, want het
oord van Ortik doen vertol
chte kerels toch wel genoodza
t? Door wie
mstandi
standighe
ordde Cascabel. Een samenloop
ij er een plan uit wilde trekken,
derstellen dat de inboorlingen ons niet verkiezen los te laten. Ku
ar in dat geval zullen wij zeker de
bel. Daar valt niet aan te denke
niets aan te
Onder haar dak hadt gij geboren kunnen worden, Jan. Wij laten haar niet in h
lsof hij er een plan uit wi
oorlingen tot ons vertrek te krijgen, maar er zijn tien kansen tegen een dat dit niet gelukken zal en in dat geval moeten
met eene verbittering welke raden liet hoeveel
ch nog iets anders te bedenken zijn
ou dat
ereiken en de russische politie kennis te geven van den toestand waa
ntwoordde Cas
rtik even beslist, nadat Sergius
vaar dat graaf Narkine loopen kon wanneer hij in aanraking kwam met de russische politie
denkbeeld van Jan bezwaa
en in den winter dien tocht over het ijsveld te ondernemen en de honderd mijlen afstands tusschen het eiland Kotelnyi en den vasten wal te willen afleggen. Gij zou
Cascabel, en ik sta er op dat Jan mij beloof
u mijn woo
tegen Ortik, dan bedoel ik daarmede dat gij en Kirschef ook m
reis door Siberi? misschien ook van dienst kunnen zijn. Op dit oogenblik valt er niets te beginnen, maar
te hebben, nam
us, wij zullen ons g
e Cascabel, maar hoe komen wij weg? De
handen zouden geraken. De waakzaamheid der inlanders te verschalken, scheen uiterst moeilijk. Tchou-Tchouk tot andere gedachten te brengen, daarop
erde" zoodat zijne hersens er van zweetten, zeide hij, de heele