De kinderen van Kapitein Grant, eerste Deel (of 3)

n dertigst

broken een zuidewind langs deze, door de keten der Andes beschutte kust. Op bevel van Edward Glenarvan had John Mangles het digt onder den Chilo?-archipel en de tallooze brokstukken van het amerikaansche vastland gehouden. Het een of ander strandgoed, gebroken sparre

t paalwerk aan land. Van de gelegenheid gebruik makende wilde de geleerde aardrijkskundige zich van de sp

emtoon nog nie

et tolkantoor," antw

woonde. Het was een rit van een uur. Glenarvan vond gemakkelijk twee vlugge paarden en spoedig waren Paganel en hij binnen de mure

d, telde zij naauwelijks acht duizend zielen. De straten veranderden in weilanden onder de trage schreden der inwoners. Geen handel werd er meer gedreven, de nijverheid bestond niet meer, het doen van

er een oogenblik te verzuimen begaf hij zich naar de woning van den heer J.R. Bentock, consul van Hare Britsche Majesteit. Deze ontving

van Chili of Araucani? naar de zeven en dertigste

cahuano terug, en tijd, moeite noch geld ontziende, zond hij agenten langs de kust uit. Die nasporingen waren te vergeefsch. Het naauwkeurigst onderzoek bij

Talcahuano. De passagiers waren in de bovenhut bijeen. Lady Helena troostte, niet met woorden,-want wat zou zij hebben kunnen zeggen?-maar door haar liefkozingen de beide kinderen van den kapitein. Ja

Hebben wij een verkeerde uitlegging aan dit docume

een antwoord.

el der ramp?" hernam Glenarvan. "Moet zelfs

ef nog alti

n, "pleit het woord Indiaan

" antwoordd

ukelingen, toen zij deze regelen schreven, ver

ndelijk; "al zijn uwe andere gevolgtrekkingen ju

ady Helena, terwijl allen hun blikk

dat kapitein Grant thans gevangen is bij de Indianen, en wat

mijnheer!" ze

r op het document zijn gevangen in plaats van

nmogelijk!" ri

mijn edele vriend?" vr

e rotsen verbrijzeld werd. Daaruit volgt noodzakelijk, dat de grad

e schipbreukelingen, nadat de Indianen hen tot in het binnenland hadden gesleept, geen poging zou

dat er, als men een flesch in zee w

f Paganel ten antwoord, "riv

n. Het vuur, dat in de oogen zijner toehoorders schitterde, bewees Paganel, dat al

edachte!" r

hte!" voegde de aardrijk

is dus?..." v

nsche kust snijdt, en haar, zonder ook maar een halven graad af te wijken, moeten volgen tot het punt, waar

gering!" mee

sch door den stroom eener rivier van dit vastland naar zee is gedreven, en dan kan het niet missen, of wij moeten d

op de tafel een kaart van Chili

arallel worden gesneden en allen hebben kunnen dienen tot vervoer van het document. In het midden van een stam, in de handen van in dorpen wonende Indianen, aan den oever dezer weinig bekende rivieren, in de engten der Sierra's, wachten misschien degenen, die ik het regt heb onze vrienden te noemen, op de tusschenkomst van God! Moeten wij hun hoop verijdelen? I

bragten een diepe aandoening te weeg onder de hoorde

p Robert, die de kaart m

ijft. Of kapitein Grant is in handen van talrijke Indianen, of hij is gevangen bij een zwakken stam. In het laatste geval bevrijden wij hem. In het andere gaan wij, na zijn toestand onderzocht te hebben, wede

"en ik voeg er nog bij, dat die togt over het ameri

n Carmen naar de Cordillera's gegaan? Heeft in 1806 een Chiliaan, de alcade (regter) der provincie Concepcion, don Luiz de la Cruz, uit Antuco niet diezelfde zeven en dertigste parallel gevolgd, en is hij, de Andes overgetrokken zijnde, niet te Buenos-Ayres aangekomen,

aandoening verstikt werd, "hoe zullen wij ooit een opof

l. "Wie heeft het woor

e Robert Grant met een fonke

wij in een regte lijn zullen gaan; een reis, die volbragt zal worden onder dezelfde breedte als die van Spanje, Sicili? en Griekenland op het ande

an, dat het leven der schipbreukelingen gespaard zal z

de aardrijkskunde heb leeren kennen, is drie jaren lang gevangen geweest bij de Indianen der pampa's. Hij heeft geleden, hij is zeer slecht behandeld, maar toch

e Glenarvan, "wij moeten vertrekken en wel

in het begin, dan een zachte glooijing op de oostelijke helling der And

art eens zien,"

Antuco over de Cordillera's en laten den vulkaan ten zuiden van ons liggen; daarna dalen wij de zachte hellingen der bergen af, trekken de Neuquem en de Rio Colorado over, en bereiken zoo de pampa's, het Zoutmeer, de rivier Guamini

en. Hij had het ook niet noodig. Grondig bekend met de werken van Frésier, Molina, Humboldt, Miers en d'Orbigny, en met een ijzervast

n hebben wij hem afgelegd, en wij zullen nog vóór de Duncan op de o

Corrientes en kaap St.-Antonius bl

ui

sonen voor zulk een onderneming

in Grant en niet om geweerschoten met de Indianen te wisselen. Ik geloof, dat lord Glenarvan, ons natuurl

riep de j

Robert!"

jeugd wordt door reizen gevormd. Wij met o

n mij?" zeide John Mangles

dat is te zeggen het liefste, wat wij op aarde hebben! Wie zou voo

gezellen?" vroeg lady Hel

moeten met buitengewonen spoed reizen; onze

lady Helena; "ga dan en moge uw onderneming

het geen reis,

het dan?" vroe

alles, gelijk de brave man op aarde, zooveel goed doende a

en, waarin allen van dezelfde meening waren. Dienzelfden dag nog maakte men een begin met d

was alleen verlegen in de keus. Hij besloot dus zijn toevlugt te nemen tot het lot om zulken wakkeren mannen geen verdriet aan te doen. Zoo gebeurde het ook, en de eerste s

Wilson, en

n Mangles wedijverde met hem om kolen in te nemen, ten einde oogenblikkelijk zee te kunnen kiezen. Hij wilde nog vóór de reizigers de ar

jeen. De Duncan was gereed om uit te loopen en de armen van haar schroef bragten reeds het heldere water van Talcahuano in een golvende beweging. Glenarvan, Paganel, Mac Nabbs, R

zeide lord Ed

rdde lady Helena, die haar aa

r aan zijn hart, terwijl

nel, "nog een handdruk waaraan wij genoeg hebben

en, die nu volgden, waren vurig genoeg om de we

verlieten de Duncan. Weldra bereikten zij de kaai, die he

p lady Helena nog eens: "Mi

dde Jacques Paganel; "want, gij moogt het v

John Mangles d

antwoordde l

el vierende, zich langs den oever verwijderden, stoomde de Dunca

maard londe