De Wonderen van den Antichrist

en van de

eenmaal dat een zeer stille en heilige nacht op de aarde neerdaalde. Het was de donkerste nacht, welken iema

verdwaalde op den meest bekenden weg. En dat kon niets and

leven en de lieflijke maan h

iet, en zelfs het espeblad had opgehouden te trillen. En waart ge langs de zee gegaan, dan hadt ge gezien, dat de golven

te verstoren. 't Gras mocht niet groeien, de dauw niet vall

geen enkel der levenlooze dingen zou de heiligheid van den nacht hebben willen verstoren door zich te leenen tot

dsheeren den keizer gevraagd of hij er iets tegen had, dat zij hem een tempel oprichtten op Rome's heiligen berg. Maar Augustus had niet dadelijk zijn bijval aan dit plan geschonken. Hij wist niet

volgd door eenige getrouwe

e hij wilde offeren. Geen priesters, soldaten of raadsheeren vergezelden hem; slechts zijn naaste vrienden. Fakkeldragers liepen voor hem uit, als om een weg te banen in de d

stilte en rust van den nacht. Eerst toen zij op de kruin van den berg de plaats bereikt hadden

e dachten eerst, dat het een oude vergroeide olijfboom was, later geloofden zij, dat een oeroud steenen beeld uit den

en ze nog nooit gezien. Indien de keizer er niet g

land. Waarom is zij juist vannacht uit haar hol gekomen? Wat voorspelt zij den keizer en het rijk, zij, die haar prof

de sibylle slechts één beweging gemaakt had. Maar ze zat zoo onbeweeglijk alsof ze levenloos was. Ze zat neergehurkt o

eklommen had om beter iets te zi

s zien, zij! In

gevolg hoe diep de duisternis was. Geen van hen kon een han

murmelen van den Ti

t parelde hun op het voorhoofd en hun handen waren verstijfd en

eiden tegen den keizer, dat het een goed voorteeken was: de h

feren en zeiden, dat de oude sibylle waarschijnlijk u

Kapitool gekomen was. In den geest vertoefde zij in een ver land, en daar meende zij over een groote vlakte te s

nde kudden. Nu bemerkte zij het vuur der herders. Dat brandde midden op het veld, zij trachtte het te naderen. De herders sliepen

nde oogen en groote staarten, die naar h

honden bleven doorslapen, de kudde vluchtte niet weg e

reep. Ze wist niet, dat men daar een altaar oprichtte, kolen deed gloeien, wierook v

et kon vasthouden. Met een enkelen slag van den vleugel bevr

terdochtig naar de oude sibylle. Ze geloofden

ersvuur dacht te staan, terwijl zij luisterde naar een z

aarde, maar uit de wolken kwam. Eindelijk hief zij het hoofd op en

isterde, maakte de keizer zich gereed tot een nieuw offer. Hij waschte zijn handen, reinigde het altaar en liet zich de tweede duif aanreiken, maar ofschoon hi

ad tot zijn genius. Hij smeekte zijn beschermgeest hem de kracht te verle

sterker werd. Op het laatst was deze zoo luid, dat de herders ontwaakten. Ze leunden op hun ellebogen en zagen

zoo blijde als kindergelach en zoo jubelend als het lied van den leeuwerik. Toen de herders dit hoord

ns werd het helder licht boven den berg. Een groote, stralende ster schitterde j

bijna sprongen. Toen ze de stad bereikt hadden, zagen ze, dat de engelen zich boven een lagen stal in de nabijhei

ommigen lieten zich neder op het stroodak of streken neer op de steile berghel

lucht licht van fl

. Ze voelden hoe frissche, streelende winden het luchtruim doorzweefden, heerlijke geuren stegen op uit de aarde, de boomen ruischten, de Tiber begon te murmelen, de sterren

n vrienden en slaven wierpen zich op hun knie?n. ?Ave Cesar," riepen zij. ?Uw genius heef

begaf zich tusschen de menschen. 't Was alsof een donkere wolk uit den afgrond opsteeg en neerstortte op de hoogte. Zij was vreeselijk om aan te zien in haar ouderdom. Ruig haar hing in dunne vlokken ron

m bij de pols, met de andere

drongen door tot het verre Oosterland. En hij zag een armoedigen stal onder een steilen rotswand en in de geopende deur eenige k

vingers der sibylle we

onend lachte. ?Daar is de god, die op de ho

randen, haar handen wezen hemelwaarts, haar stem veranderde, zoo dat die niet meer de hare scheen te zijn, maar zulk een klank en kracht

ldverlosser worden aangebeden, Christus of

chen de door schrik bevangen mannen, da

het volk streng verbieden hem een t

or het pasgeboren Godskind bouwen en no