De Wonderen van den Antichrist

Gaet

n. Alleen te reizen met donna Elisa, was geweest als te rijden in een wagen, bespannen met gazellen en par

o gingen naar de markt om hem te hooren. Want pater Gondo preekte nooit in de kerk, m

van de bron stond, duidelijk onderscheiden. Hij dacht er telkens aan of het waar kon zijn, dat de monnik onder zijn pij een haren

maar de eene rilling na de andere ging hem door de

eer van den bronrand, ging zitten en steunde zijn gelaat met beide handen. Terwijl de monnik zoo zat, hoorde Gaetano een dof geruisc

én mond. De meesten fluisterden slechts, of prevelden,

tegelijk hetzelf

geheele markt. ?Gezegend zijn uwe lipp

or tranen en ontroering, maar toch was

den zeeschelpen. Dit greep Gaetano vee

zachte prevelen vervulde hem met aandoeni

alle anderen en begon hetzelfde als zij te roepen, maar

shagen. Zij trok Gaetano naar beneden en wilde

nacht stond Gaeta

in een bundeltje, zette zijn hoed op het hoofd en

had, waren Diamante en de Mongibello niets meer voor hem. Alles beteekende

ndien hij nooit bij de bron zou

ee om zich hooren bruisen. Hij moest de wereld ingaan en heremiet op den Etna worden, hij moest in een der groote grotten wonen en leven v

gkomen in de wereld, dan zou hij er uitzi

ls hij nu deed. Dat zou heel iets anders zijn dan in den winkel bij donna Elisa te zitten en

snijden. Dat was heel moeielijk, maar het zou nog veel moeielijker zijn zich zelf tot een h

ts door den winkel gaan om op straat te komen, maar op de laatste trede der trap bleef h

pleegmoeders kamer nog licht brandde. Als zij niet sliep, zou zij hem hooren, wanneer hij de zwar

est zitten werken om hem eten en kleeren te verschaffen. Hij was die

gedachte donna Elisa te berispen. Hoe kon zij toch zoo dom zijn te treuren omdat hij wegliep? Het zou zulk een groote vreu

e donna Elisa trachtte te troosten. 't Was zoo jammer v

Slechts tien jaar zou Gaetano op den berg leven, dan z

gte menschen, evenals pater Gondo nu. En boven de straten zouden vlaggen wapp

unt staan voor hem te knielen. Dat zou echter niet gebeuren, maar hij zou op de knie?n vallen voor

ij geeft mij een zee van vreugde voor een bee

tiger begon te schreien. Hij was slechts bang, dat donna Elisa zou ho

ze hem niet

en, dan indien hij nu van haar ging? En 't was niet alleen donna Elisa, maar Luca

en zijn dan op straat en Gaetano zou op de trap van het raadhuis spre

n op de knie?n zouden vallen en roepe

donna Elisa's winkel blijven wonen. En ze zouden tot hem komen met alle

nte voorbijging, zou hij

eld van fra Gaetano in

etano buigen en hem nooit meer een dommen kleinen m

en Pacifica stonden naar hem te kijken. En Gaetano zat op de trap met zijn

chreiden. ?Hij wilde wegl

t je daar,

a, ik wilde

woordde zoo onbeschroomd, alsof het

gloopen?" rie

den Etna gaan om

m zit je

donna Elisa, ik moe

onde nu hoe be

hart alsof zij vreeselijke sm

u blijven, donna E

gaan. Zie hem aan, Pacifica, zoo ziet een ondankbare

donna Elisa verbaasd deed staan. Zoo hadden al de mannen van haar geslacht zich gedragen. H

nge jaren geleden. Vader en moeder waren zoo arm en we hadden niets te eten en toen ging vader weg om werk te zoeken en hij kwam nooit terug. Moeder en wij kinderen waren op het pu

oofd. Ik volgde haar zoo vlug ik slechts kon. Ik zag hoe moeder struikelde. De bundel dien zij op het hoofd droeg, viel in den stroom, moeder greep er naar en verloor klein zusje. Zij greep naar klein zusje en toen werd groote zus door den stroom meegesleurd. Moeder trachtte haar beiden te grijpen, m

Elisa, ik moe

gaf zich n

t doet mij zoo'n verdriet. Ik kan ni

zei Gaetano. Hij was zoo vroolijk

niet w

dat je op een seminarium kunt kom

dat ge niets begrijpt! Ik zeg u immers, dat ik n

bedacht?" vro

Elisa, ik stond in den winkel en wilde de deur openen, maar kon niet omdat er zooveel grendels voor waren. Ik stond in de duisternis en s

e, en gij mij naar binnen trokt. Ik schopte en schopte en ik sloeg u, omdat ik niet mocht gaan

erd zoo bang, want moeder is immers dood. Maar zi

ugd uit, en ik was gelukkig, o

, waren al de kleine heiligenbeeldjes die ik gesneden

e beelden snijden, Ga

antwoo

d daarmee dien

a Elisa dan nie

" zei

moeder dat zei,

onna Elisa tr

e moeder d

sa stond

et hoofd achter

opdat ik God zou kunnen dienen door schoone beelde