De Wonderen van den Antichrist

man

s morgens om drie uur plaats genomen in den postwagen en ze waren langs den schoo

er. Ze hadden niets van de o

zich in haar smart. Zelfs toen het begon te dagen, wilde zij haar oogen niet opslaan om uit te zien. 't

is Diamante, dat je thu

l sneed. Ver achter den berg ging de zon op, en toen de bovenste rand der zonneschijf zich over den be

ere zijde zag ze de geheele getakte bergketen, die den Etna gelijk een m

nderen kant. Dat was het niet

warte vallei. Daar glansde het veld als fluweel e

j haar blik niet na

fluweelen dal verhief; stralend in het morgenrood en begroeid met statige

rsierd en door muren omgeven, en alle vensters

repen en haar gevraagd of dit een werkelij

ij kon niet denken, dat er ooit een mensch langs den weg gewandeld had, die zich van uit het dal over hooge heuvel

n zag dat het een werkelijke aardsche st

j had geloofd, dat sedert die het tooneel van al haar rampen was geweest, z

het arme Diamante binnen, al

stad haar evenveel geluk als