Pretty Colors; A Girl, Triplets, And One Other Guy

agagawa ka ba?" Mataray na tan

ahawak sa magkabilang kamay ng babaeng minamalditahan nila. Sabihin na nating si girl 1 ang pinaka matangkad, si gir

ing ako. Pero kahit papaano naman ay nakikita ko ang ginagawa nila. Sumenyas si girl 1 sa girl 2. Nakita kong may binunot itong bagay mula sa kaniyang bulsa at inabot ito sa kaniya. Akmang gugupitin niya na ang buhok ng kawawang babaeng

napatigil sa ginagawa nang may biglang may sumu

the--

kamay gamit ang aking kamay ngunit mabilis itong

saad nito, nag-iisip. "One week, i gues

ng masama. Muli itong nagtanong ngunit hindi na naman

t mo!" Sig

in pero agad tumigil ng tingnan ito ni Girl 1 ng masama. Ang kaniyang ka

ito ginagawa sa kaniya?" Kalmadong

g natatakot na sagot nito. "Dahil anak ko siya,

mga mata nito at t

aeng minamalditahan niya ngunit h

mmy," takot

Tutal pumunta ka na rin lang dito, eh, b

kanila ng seryoso ang mukha. Sunod na sumenyas siya sa dalawa na hawakan si Amber sa ma

hindi. Kinakabahan din kasi ako lalo na't tatl

aa nang makita kong papalapit ung leader nila, si Girl 1. Lalong bumilis ang tibok ng puso k

habang si

uli siyang tumayo mula sa pagkakatumba at muling sumugod. Sa mga oras na ito, hindi na n

isit

p pa ako ng ilang segundo. Saglit lang ay nakapagdesisyon na ako. Nagbilang ako ng limang segundo, ipinikit ang mga mata. In

Mahabang

ya. Hinarap ko si Girl 2, tiningnan ko siya sa nanlilisik kong mga mata. Naisip ko kasing baka matak

igaw kasabay ang pa

tagiliran niya sa tuwing napapaharap ito sa akin. Pagkatapos, sinipa ko ang kaniyang likuran dahilan para mapasubsob ang kaniyang mukha sa lupa at marumihan

tayan niya ang mga tingin ko. Nakaramdam naman ako ng kaba nang ipakita niya sa akin ang hawak niyang gunting. Napasilip ako ng saglit kay Ambe

apang na tanong n

er at napangiti ng nakakaasar. Mukh

ng isa? Magiging kasalanan mo na

bang kong sinabi habang sinesenyasan ko

naman natanggal kahit papaano ang kaba ko. Muli akong sum

uh

alalang tawag s

nod niyang hinila ang aking buhok nang malakas dahilan para makaladkad ako sa lupa. Nag-iba naman ang pakiramda

apatumba sa akin! Tandaan niyo 'yan!" Gigil na p

aputulan dahil buhok lang naman ito, maaari pang humaba. Pero si Amber, kabado ito at nakanganga pa pero hindi ko na lang ito pinansin, sa halip ay m

ab

lalaki. "My baby, Jerrison!" B

t naman ito at sinabing okay lang siya. Sabay naman kaming napatingin sa kanila. Mukhang wala na silang balak pang ituloy

a habang matalim ang mga matang na

mber sa pagtayo ngunit tuman

iya sa akin at sa

pag-away, bigla akong may naalala at napahinto. Nagta

'yung babae

g patuloy lang sa pag-iyak. Pansin din namin ang magulo at hindi na pantay niyang mga buhok. At kahit nagpagpag na siya ng ilang beses, hindi parin niya m

ang?" tano

a akong

ko pa sana siya ngunit pinigilan lang ako ni Amber. Inilingan niya lang ako, sinasabi niyang 'wag ko nang patulan. Kaya naman kumalma ako tula

ungan tapos ngayon siya pa may ganang m

a ng maayos, tinulungan ka n

ramdam ng inis. Pinanood ko lang siya habang patuloy pa rin sa pagsasalita. Wala pang ilang se

o na akong kausapin." Mat

ami mararaa

ni Amber matapos niyang biglang

g kasi grabe makaakbay at makahila si Am

ing ay nagtanong ako sa kaniya kung anong oras na. Nag-isip ito, ngunit natagala

" Gulat na

an papunta sa building namin ngunit sa tingin ko ay mahuhuli pa rin kami dahil napaka imposibleng marating namin 'yon ng mabilis. Sobrang layo pa na

a pa ay malapit na rin kami sa wakas sa aming classroom. Nang makalapit kami rito, napansin naming walang guro. Nagsusulat lang ang mga kaklase namin sa kuwaderno, gin

he

i Amber para tumigil pero hindi niya ako nilingon at p

o and Ms. M

lalakad. Mukhang narinig na niya ito. S

ako ay nakatingin lang, hiyang-hiya. Nakita kami ng ibang mga kaklase nam

ab

si Amber pero agad itong tumigil

ra magtinginan ang lahat ng am

maglakad. Nauna ang guro sa amin sa paglalakad. Nasa likuran niya lang kami nakasunod. Habang tinatahak namin ang mahab

Binigyan niya kami ng tig-isang papel. Sinabihan niya kami na kailangan naming isulat ang reason kung bakit kami na-l

nang makauwi agad." Dagdag ni

wedeng ilagay sa papel ang nangyari kanina, b

idadahilan ko, agad ko

a kaya naman po naisip kong bumaba sa aking kotse at

on

siya na tapos na akong magsulat. Su

pinigilan niya ako. Sinabihan niya ako na 'wag munang magpasa at hintayin siya. Sumu

kanina?" tanong ko. "Anong pangalan ng matan