Maria's Wildest Dream

N

upang taasan niya ako ng nagmamaldita niyang kilay na tila ginuhit lang gamit ang eyebrow pencil. Kita ko

ring maging propesyonal dahil nasa trabaho ako. Dapat kahit anong mangyari ay pantay-pantay pa rin ang respetong i

ot niya. This time, kilay ko namang ni mins

makitang umiba ang reaksyon niya. Para kasing anytime ay gusto akong paluin ng malakawayan niyang katawan. Straight

mga hakbang niya akong nilapitan at walang seremonyang inabot ang

pa! Alin ba sa sinabi ko ang hindi mo maintindihan ha

niyo at pinupuntirya niyo ang nananahimik na bohok ko-AH!" malakas akong

Isaiah is e

la ng buhok ko habang pilit kong inaalis ang mga daliri niyang ayaw bitawan ang buho

ng bebe kong tanong sa kawayang tinawag niyang Cheska. Dumapo ang tingin niya sa'kin. Mas lalong dumilim ang mukha

y Cheska na parang anytime ay

o ng kawayan na iy

iya si Cheska at walang pasubaling binali ito. De jok

That ugly secre

atigas na pagtatapos ni sir Isaiah sa dialogue ni Cheska. Umawang

lding." huling bilin sa kaniya ni Sir Isaiah bago ako kaagad na dinaluhan. K

rry, she will never hurt you again." pag-aalo niya sa'kin at ikinulong ako sa kanyang mga bisig. Kaagad kong sinuklian ang yakap niya at kaagad siyang inamoy. Hmm! Goodness! Amban

g nakakapit sa matigas na braso ni Sir Isaiah. Masama ko silang tinignan na sa ng

. Lumangitngit naman ang kawayan-este humagikhik pala si Cheska. May

narinig ko bago tuluyang sumara ang pinto. Saka ko

hair pero nadulas lang ang pwet ko kaya diretso sa matigas at makinis na tiles

trada ni Eka nang maupo ako sa harapan niya. Sumambukol ang magkabilang

un sa bibig niya. "Bagay sayong maging halaman. Yung tahimik sa tabi at pasway-sway lang." sagot niya na ikinabwiset ko. Hindi s

alon sa kinauupuan ko. Kumunot naman ang noo niya pero hinintay pa rin ang susunod na sasabihin ko. "Kahit saan talagang anggulo, mas bagay sayong magi

. Pasimple akong umirap nang marinig ang pagbukas ng pinto ng office ni Sir Isaiah. Kanina pa nakaalis ang kawayan

ad at dalawang hakbang na umatras para bumalik sa harap ko. Napaangat ako ng tingin sa kaniya nan

pag-iling ko pero pinaningkitan niya lang ako. Napalunok ako ng wala sa oras hanggang sa ako ri

galit at dabog kong sagot sa kaniya. Napakurap

you

ba ganyan? Alam mo namang mahal kita diba? Bakit paulit-ulit mo na lang sinasaktan ang puso ko?!" panunumbat ko sa kaniya. Hindi ko na rin napigilan

bumuka ang mga labi niya para sagutin ako at nang tuluyan na iyong bumuka ay hind

nipigilang tumawa ng malakas. Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. Walang pake kung nagmumukh

ung nasaan ang puso ko. Hindi na niya napigilan pa ang sar

a! S

•|