My Chrysanthemum
C
N IS 1ST P
2 YEAR
yan, sa mga walang kwentang amo mo!"
la nang maghiwalay kami
aasahan, iyon nga lang ay mahil
a maabot minsan. Mabuti na lang at palagi niya ak
n naman ang mga sinasabi niya. Kaya minsan hindi na lang ako umi-imik at h
ang ibang aasahan sila Papa. Pare-parehas kami
roblema ko tungkol sa familly matter. Simula kasi nang magh
sarili. Naghirap ang pamilya namin at may pinagdaanan na matinding pagsubok. Nauwi ako s
bahay roon sa Tanay, hindi na namin
o at tumawa na para bang nai-insulto. Ito ang ayoko s
muli. Ako ang magiging talunan sa huli. The
kakasabi ko para maintindihan niya at hindi niya maisipan na galit
ka na na-hospital!" Napabuntong hininga ako at tumingala sa lan
appened
hindi ko na siya hinintay na sumago
indi kami ayos o hindi maayos ang pakiramdam ko. Nagpapasalamat naman ako, dahil sa
o sa Pasay, mas maayos pa ang trato nang
ustong mapalapit kay Renson, ay
sishan ko na nang lubos. Pinamukha sa akin ni Renson na para akong i
it. Sa kaniya nagsimula magka
halos hindi na nila ibigay ang sah
g isang buwan bago nila ibigay o di kaya minsan ay hihintayin
umalis na ako rito. Pero ano ang
kumita ako, para kapag naubos ang bigay ni Ate Celia kila Papa ay may kasunod na magpap
ko magisip
d ko, na siyang inaasahan ko na mai-bibigay ko sana kay Pap
apa ko," paalam ko sa amo ko. Nangasim nama
trabaho?" nabigla ako sa tanong
ga noong June pa. Pero kinulit ko lang sila a
w niya maniwal
y. Masyado na kasing toxic ang pagiging trato nila, at hindi na makatarungan min
mimilit niya. Humugot ako ng hininga, hin
damit nila, halos dinaga na dahi
ipatan, teh," Nakangiti
ka raw sa kapatid niya
p ang balitang iyon? Su
ulog. Kung anu-ano pa rin ang inuutos nila sa akin, at saba
gitan. Dinadaan ko na lang sa bunto
agal-bagal mo!" Sigaw ni Jo.
. Ilang beses ako lumunok ng pride para hindi siy
o itong selopin, pero nakita ko pakalat-kalat sa lamesa!
ginawad niya. Siya ang Boyfriend ng kaibigan ko, at
trabaho ko ay hindi na ako natulog. Umakyat na sila sa taas at doon natulog sa kuwarto. Ako
to sa bahay namin. Pero ngayon, lum
g ko. Mahirap na may makarinig sa sinasab
arinig ko ang halakhakan nila at mukhang may pinaguusapan sila. Hi
ang tawa. Kung anu-ano pa ang narinig kong masasakit na salita, mu
yon, mas kailangan ko ang m
pera na nakakalat sa gilid. Nagdadalawan
g makain, ang pamilya ko. Higit ang h
ado lahat ng pinto ng bawat kuwarto, ay dinampot ko na ito. Nil
igay sa kaniya ni Ate. Hindi naman ako pwede mang-utang kahit kanino, da
ghusga? Aasa pa ako n
e. Tumingin ako sa kaniya, at naki
ata siya
ng umaga. Linggo ngayon at tatlong araw na a
na umal
is mo?" natigilan ako. Pero agad
anging s
iya sa akin, pero hindi pa rin ako tum
Ate." pambibig
ko ang pagka-gulat sa mga mata niya, pero hin
anila, simula ng araw na iyon.
na ulit an
go, pero pinili kong makauwi na sa Pamilya ko. Siguro a
hay namin na si Ate Cristy. Tapatan kasi itong pabahay sa Village ng Waray. At ma
sa may bandang Cainta,
ahay, pagkatapos ko mak
asok sa loob ng bahay, may nahagip ang mata ko sa gilid na nakatambay. Pa
man ang pamilyar din na tibok sa puso ko. It was 2 y
o. Halos dalawang taon din pala a
lugar na ito. Nag-chat lang ako kay Christoph na n
ako sa pagdidilig ng halaman sa tapat, na
ang makilala ko
sta?" balik na
anong oras ka n
po," magalang
nalaman niyang napabisita ka uli
pagbibitin niya ng salita. Hinuhu
es ko, kaya nagpatuloy na siya sa pagpasok sa loob ng bahay n
ong sa sarili. Pinagkibitan ko na lan
rysant
isang lalaki na bumati sa mismong tabi ko. Nagwawalis
lang at nakasuot ako ng bra, dahil kung hindi ay masis
unot ang noo ko, dahil sa sinabi niya. Hindi ko kilala ang taong nas
si mukhang sosyal na sosyal ang buhay mo roon sa Ma
mbit niya ng magpatuloy pa r
Kumunot ang noo niyang nakababa ang tingin, sa akin
i kita kilala," malumanay ang pagkakasabi
min. At alam ko ang iba rito gusto maki-chismis
ko. Napayuko naman ako at saka pumasok na sa bahay, para
i sa akin. Araw-araw ko rin nakikita ang lalaking kumausap sa akin noong isang ar
ng inaalagaan ko, noong unang lipat ko rito sa W
awag ko ri
asok si Kisha sa gate, nang walang pasabi. Kung alam ko lang sana na gani
habang nagi-scroll sa feslabook. Ngumisi ako sa
sa kaniya n'on, dahil palagi niyang tinatanong ang Fesla
siya palagi sa akin. Kapag hindi na niya nakuha
kape" utos ni Papa. Tumayo ak
y, nang marinig ko ang boses ng lalak
pero nabanggit ni
lan ni Crisa
nasabi, e! ang
sa Fb? Tsk, pati ba iyon kailangan niya malaman?
hindi naman ako nakakakuha ng chanc
at parang kilala na