Mathias Sandorf

en het kanonschot gevallen was

den naar Tripoli terug, anderen begaven zich naar de Menehié-oase en naar de naburige dorpen van de provincie. Vóórdat het een uur later zoude zijn, z

ijl de Senousisten zich naar de Cyrena?sche provincie wendden en daar voornamelijk de villayet Ben Ghazi opzochten, ten einde er al de strijdkrachten van den kal

ijning van Pescadospunt op iedere gebeurlijkheid voorbereid houden, en ieder hunner had zich dadelijk een observatiepost onder aan den voet van d

muur wipte, was op de parapet-helling van een der terrassen, aan den voet van den minarettoren, die de verschillende binnenplaatsen dier woning beh

de skiffa bemerkt, die te midden van de patio gelegen was, en waar binnen zich een zeker getal khouans bevonden, die gedeeltelijk sliepen, maar ook gede

e zou gehad hebben. De innerlijke indeeling van het huis van Sidi Hassan was hem toch geheel onbekend, en hij wist niet en kon ook niet weten, waar het jonge meisje opgesloten was, ook niet of

kerel noodzakelijk geheel en

orgespiegeld had, alvorens d

re nabijheid, aan den voet van de omheiningsmuren bevindt, dat dokter Antekirrt en zijne makkers gereed staan, om haar te hulp te komen, en eindelijk moet haar aan het verstand gebracht worden, dat, wanneer hare ontvoering eenige vertraging mocht ondervinden, zij voor geene bedreiging moet bezwijken!.

em bereikte. Dat was een voorzorgsmaatregel, die gebiedend noodzakelijk was. Toen hij daarmede klaar was, legde de wakkere kleine kerel zich, alvorens verder te schrijden, plat op den buik langs den parapetmuur. In die houding, die hem door de voorzichtigheid geboden werd, wachtte hij, zonder ook maar de geringste beweging uit te voeren. W

ch Sarcany, noch iemand anders hunner lieden deel aan het Ooievaarsfeest hadden genomen, was de deu

ntje verrees. De trap, welke van het bovenste van dat torentje neerdaalde, moest klaarblijkelijk uitkomen op den vloer der eerste patio. En, inderdaad, hij

verrichten, want hij had een mes in den zak met verscheidene lemmeten en dus tot verschillende doeleinden geschikt, hetwelk hij van dokter Antekirrt ten geschenke had ontvangen en waarvan hij behendig gebruik w

ik. Daarenboven had hij wel iets van een kat, die zich uitrekken kan en door openingen glijdt, die aanvankelijk geen doortocht schijnen te kunnen verleenen. Hij probeerde, en ... weldra bevond hij zich in het min

jne kracht onmogelijk hebben kunnen u

n de dikke zware gestalte van Ka

e gebruik van dien doortocht te kunnen maken, wanneer hij denzelfden weg terug moest. En zoo iet

ijden, dan dat hij steun op de treden zocht, die door de drukking zijner

echts noodig, om tegen haar te duwen, om die op hare

tkwamen. Op de trap had eene dikke duisternis geheerscht; die galerij bevond zich in een schemerdonker, dat minder somber was.

icht en ook nergens eenig g

oor tuinbeddingen, waarin fraaie sierplanten, zooals peperstruiken, dwergpalmen, lauriersoorten

d, om te luisteren. Het was, alsof die onbewoond waren. Allen evenwel niet, want achter een der deuren vernam

was onmogelijk; want die stem had hij te Ragusa meermalen gehoord. Hij trad weer naderbij; maar hoewel hij

Pescadospunt had nauwelijks tijd, om achteruit te springen, en achter e

ervolgden hun gesprek, terwijl zij onder de galerij van de patio rondwandelden. Dro

e taal, waarvan de schrandere kerel, helaas! niets verstond. Twee woorden evenwel troffen hem, of beter gezegd, twee namen, die van Sidi

.. Zou de Moquaddem Sidi Hassan, Sarcany en al die Tripolitaansche zeeschuimers een aanslag op ons dierbaar eiland smeden?... Duizend duive

venwel nauwlettend, dat hij in het groen verborgen bleef, wanneer Sarcany en Sidi Hassan het wate

of gevaarlijk te zijn! Maar... daarmede zou Sava Sandorf niet geholpen zijn. En het is om haar te redden, dat ik dien gevaarlijken sprong over den omheiningsmuur volbrac

lijk uitgesproken met de aanwijzende bijvoeging van "arouch" Pescadospunt herinnerde zich dat woord meer gehoord te hebben, dat "bruid

galerij, die toegang verleende tot de overige bijgebouwen van de ruime wonin

om zich in een smalle gang te bevinden, waarvan hij den muur, met de hand betastende, behoedzaam volgde. Aan het einde van die gang rondde zich een dubbel booggewelf af, da

tsectors op den vloer. Het ware uiterst gevaarlijk geweest die in dit oogenblik te overschrijden. Het geluid van talrijke stemmen liet zich toch verne

r ook slechts één enkel; want aarzelen

as. Hij mocht op niets anders dan op het toeval rekenen, om dat ver

ijk met gedreven koperwerk versierde Arabische lantaarn droeg, trad eene kamer uit, die in den teg

uw dadelijk.... Neen, maar hi

at was toch al eene zeer gu

et middel uitgedacht worden, om haar te kunnen volgen. En om haar te kunnen volgen, moest onze verspieder haar vooraf doo

oging van Pescadospunt, ook omtrent het lot van Sava Sandorf. Ziedaar, wat he

Daar zij nu onder het booggewelf moest voorbijgaan, wist Pescadospunt waarachtig niet, hoe het aan te leggen, om niet bespeurd te worden, toen eene lichtstraal der lantaarn hem liet bemerke

chuilen in het middenogief, en daar als een heiligenbeeld in zijne nis onbewegelijk blijven, was voor onzen Pescado

pitste de oore

jk zonder den indringer te bespeuren, ging langs de andere zijde der galerij recht

onmiddellijk weer uit, toen die deur achter haar gesloten werd.

jne overpeinzingen bot te vieren? Het was inderdaad, of die nis er voor bestemd was. Hi

t zij zich niet naar de kamer van Sava Sandorf begaf!... Maar zij kwam er wellicht vandaan?... En als dat zoo is, dan ligt die kamer aan

p dat gedeelte der galerij, waa

ngzamerhand te verminderen, terwijl het stemgeluid nog slechts als een eenvoudig en verwijderd gemurmel vernomen wer

n diepe rust gedompeld zou zijn. Dan zouden de omstandigheden meer gunstig zijn, om te handelen, daar alsd

est gewenschte stilte trad weldra

de marmervloersteenen der galerij, de deur der skiffa voorbij, sloeg den uitersten hoek der patio om, en bereikte weldra

, die aan de zoldering hing en als nachtlicht dienst moest doen, en derhalve van een witmatten ballon voorzien was, met een

s opgestapeld lagen, en een dik Perzisch kleed den moza?ek-vloer bedekte. Op eene tafel bevonden zich nog de overblijfselen van het avondmaal

gopslag zag. Hij was gewoon alles wa

t de deur achter zich. Daarop

an den slaap niet veel verschilt. Hare ledematen waren bedekt met een soort burnous, waarmede de Arabieren zich gewoonl

de rampzalige dochter v

rkende haar dadelijk. Vroeger had hij haar toch ve

erd te zijn! Waarlijk, er was een geoe

lijkstoet van Piet Bathory stuitte. Maar haar geheele uiterlijk, hare lijdensvolle

n. Dat begreep Pescadospunt terst

en rechtvaardigde, dat Namir ongetwijfeld bij Sava zou wederkeeren. Misschien bew

hulp van buiten daarbij verleend werd? Was de woning van den Moquaddem Sidi Hassan niet ommuurd als een g

den divan en dacht diep na, terwi

ot nu toe ontgaan was, de gelijkenis van Sava Sandorf met dokter Antekirrt

Hij wreef zich het voorhoofd. Het was

ogen. Zij was op het punt ee

aar gevestigd en in het zonderlinge hansworstenpak van den acrobaat gestoken, gevoelde zij eerder verbazing dan wel

d en steeds met den wijsvinger op den m

terste verbaasd aan en ope

lde Pescadospunt. "Van mij

voelde zich, in weerwil van alles, in d

..." fluisterde Pescadospunt

isjes oogen werd nog dringender.

voort, "wachten u vrienden, om u aan

och kan in dit akelig land e

d!" was het fluisterende

bedwongen stem, terwijl zij de hand op haar h

igde Pescadospunt. "Maar

en lijkstoet van den armen jongeli

ee

aan het jonge meisje over, dat sl

heeft, om bij u te komen!.... Ik ben levend!...

Bat

a later vernemen!... Zij zou later vernemen, hoe hij aan den dood ontrukt was. Voor het oogenblik was het genoeg te weten, dat Pie

i zij. "Kom, laten wij maken

antwoordde Pescadospunt. "

g. "Ik geloof niet, dat het raa

jde hebben. Eene mislukking, zou de

ge meisje, dat de redeneering

Is Namir gewoon den nacht in

j slaapt gewoonlijk in haar

r op te sluiten, wanneer zij voo

J

zij dat than

eet ik

u dat ook niet?... Anders zou z

ava Sandorf gejaagd. "Kom, dan toch.

Pescadospunt. "Maar l

dat zijn schrander brein uitged

ren, die tevens toegang verleende tot he

uw, dat daar hing en tot aan den grond reikte, gemakke

ijl hij Sava Sandorf de hand

e onbeschroomd hare hand in de

tstappen op de marmeren vloersteenen van de galerij vernomen werden. Ter zel

ny herkend. Ja, hij was het die in

robaat een poos op den d

et jonge meisje. "Hij is het

e Pescadospunt eveneens flui

u hier

isje a

wat

Reddeloos verloren! O Go

ij zal mij

omen is thans niet meer mog

nt antwoordde o

chten zijner meesterstukken volvoerd had, wikkelde hij zich in een van de tapijten, die op den vloer uitgestrekt lagen, en waarvan hij een punt met vlu

chtig open ging, waardoor Sarcany en Namir binnentrade

genomen. Zij hield zich zoo bedaard mogelijk en

any thans opzoeken?... Dat was

n, om hare weigering tot dat

thans sterk! Zij wist, dat Piet Bathory

hoek, en al kon hij niets zien, zoo kon hij toch alles

chtend zullen wij dit huis verla

de niet. Het was alsof to

any, "zonder dat gij in ons huwelijk toegestemd zul

geen antwoord liet zich hooren

kalm en bedaard voort, "en

!" antwoordde het jonge meisje

gehoord had, "Sava, in ons beider belang is het nood

ppelijke belangen hebben!" an

u. Trotseer mij niet! Dat

een verachtelijk glimlachje op die be

en, dat gij uwe bewilliging r

onend. "Mijne bewilliging te Ragusa

lliging hebt

aartoe bestaa

jl hij alle moeite deed, om uiterlijk kalm te blijven, zonder dat hem

noo

toch niet zooveel praatj

ng zal ik, zoolang een ademt

jk. Hij meende zeker te zi

d, ik zal er de k

tnemen! Daar is reeds voor gez

en gebaar te maken. Zij was

ndt. Namir zal haar wel weten te temmen, en dat uws ondanks, met geweld zelfs, als het moet. Weersta mij niet,

Tripolitaan stond te trillen van woede.

n dit land, dat mijn vaderland is, te voltrekken.... Volg mij

toe, dat vlug van den divan opsprong en in alle

wijl een waas van verachtin

. O, gij kunt mij onmogelijk

sprak het jonge meisje vastbera

Sarcany, die zichzelven niet

erhaal het u tot walge

nogmaals. Dwing mij ni

r, geholpen door Namir, naar de skiffa te sleepen, waar

Sava verbijsterd uit

m hulp!" grinnik

!... Piet Bath

a wrong zic

arcany spottend uit. "Roe

e meisje in hare overspanning. "Hij is levend!...

n de verschijning van zijn slachtoffer zou hebben ku

had en wiens lijk hij naar het kerkhof te Ragusa had zien dragen!..

Sava onder den invloed der wa

g bleef staan en Sava Sando

Onze acrobaat hield zich dan ook gereed, om met zijn mes in de hand te voorschijn te treden, wanneer de ellendeling tot verdere gewelddadigheid zou willen overgaan. Niemand zal hem verdenk

ddank, niet komen. Uitk

ur met geweld toe en draaide den sleutel om, ten einde

apijt, toen hij de deur hoorde toesla

"Kom, nu mag er geen enke

d aan. "Zijn wij dan nie

endraaier van zijn zakmes los te maken. Dat was slechts kinderspel voor hem! Dat was volstrekt niet moeielijk en vero

en, sloot hij haar weer. Daarna schreed Pescadospunt vo

versieringen der skiffa. Pescadospunt vermeed dan ook zorgvuldig om die zaal voorbij te gaan, en richtte

s eenige weinige passen af te leggen, om de trap van het minarettorentje te bereiken, toen Pescadospunt plotseling bleef

em Sidi Hassan-want deze was een hunner,-gaf een bevel aan beide anderen. Deze verdwenen bijna onmidd

en, dat wanneer het jonge meisje en hij het terras zouden bereiken, dit niet verlaten, maar wel degelijk bewaakt zoude

es er aan wagen!" zei P

ordde Sava Sandorf, ni

meeste voorzichtigheid en zonder eenig gekraak te veroorzaken, bestegen. Toen Pescado

omen, zelfs niet de eentonige pas

gevolgd door Sava Sandorf, sloop hij lan

ende manschappen geslaakt werd. In hetzelfde oogenblik sprong de andere op Pescadospunt toe, terwijl Namir het terra

en vatten?... Zou zij weer in

y geraakte, dan was zij verloren!... Zij verkoos den

hebben, naar den borstweringsmuur en sprong, zonder een

tomp onder de korte ribben ter neder, daarop greep hij ijlings het touw, dat buiten het kanteel werk hing, en eene seconde later w

verde bij de vreeselijke ge

ij, terwijl hij zich woest

adelijk antwoord k

zou het arme meisje een

de hem eene bekende stem. "Schre

eg Pescadosp

fde nie

de bekende stem. "Neen, haar deert

ie

ar juist van pas, om... Ma

door een dof gerucht, brak de

ook den sprong gewaagd, maar had zich het hoofd op den grond verbrijzeld, zooals dat Sava Sandorf ook wedervar

loten. Deze vluchtten toen terstond naar den kant van het strand. Sava Sandorf woog, hoewel zij haar bewustzijn verlor

s aan boord, en na eenige weinige omwentelingen van de schroef, waren allen buiten het bereik hunner vijanden. Het vaar

lijk met veel aandoening, dat zij de dochter van graaf Mathias Sandorf was!... Zij bevond zich weldra in de armen en aan de borst van haren vader. W