Tayo Na Lang Ulit
ble ang pagod ko dahil sa kanila. Iniwan ko sila na na
ra may magamit kapag gumawa ng kakanin. Mula element
sa akin ang ta
n ka na
gaw sa akin sa itak na hawak ko. Nagsimula na akong
, kaso hindi maganda ang bagsak nito sa lupa. Napangiwi ako, dahil hin
ley kaya tumango ako. Kinuha niya ang itak kay Sir
tingin na naman siya sa akin. Sinundan ko kung saan siya nakatingin. At ganoon na la
ag-iwas ng tin
lawa, dahil baka maubos na nila ang dahon n
ng magluto bukas. Hindi ako makapa
ko at hihintayin silang umalis. Si Nanay ay nasa
alim ng puno. Nag-agawan pa si
na a
ouched i
Sir Angus naman ay nakasimangot na naupo sa gilid, d
a ang pag-
hi
O
uc
g itlog ko," sa
a ko pa pinipigilan. Ang lakas ng tawa
og ako nito," sa
ndi na 'to maka
itsura ko dahil sa pinagsasabi nila. Na
ay bintana nang marini
ga bisita
an ang tatl
nak?" tanong ni
'to. Pero kung hindi pa din sila umalis af
ng naman ni Sir Huxley ang kumakausap sa akin,
Sir. Mangunguha
ingina
a ka
a ang sinasabi ko.
sa kaniya?" tanong ni S
ayo pong
sa bukid at sa mga taniman na madadaanan namin. Siguro naman w
isip ko pa
na naman. Sina Sir ay naka-jogger pants at naka-tshirt. Ito ang s
gus naman ay hawak ang kamay ko, dahil kamuntik akong matumba sa may pilapil
ng komportable o baka nagaspangan siya sa palad k
ansin nila na hindi na ako nakasunod sa kanila. Nakikuha din sila, kaso, hindi
ni Sir Angus nang kin
ahon ng ampalaya
kakain?" inosent
pos sabihin mo k
mawa lang lalo ako
nag-uusapan niy
a bayong ang mga nakuha nila. Napaungol tuloy ako,
po i
naman ang ki
s na hayahay ang buhay ko, nang
ng kainin, 'pag masarap, sige ku
mata ni Sir Caius, k
rating na kami sa may gilid ng bundok,
kabote. Natuwa akong manguha at
a dapat maingat po sa pagku
. Hindi ko alam kung nag-enjoy ba ang tatlo, dahil nari
little b
atatawang sabi ko. Ewan ko din kung bakit ak
din silan
o mahigit. Kaunti pa lang iyong dahon ng ampalaya at iyong bunga ay wala pa ya
. Puwede na po kayong mauna," sabi
ayong umuwi. Ititinda
po
Ngayon, kahit paano nabawasan na iyon. Hindi naman sila iyong sobrang arte. M
ami sa kabil
puno ng duhat na nadaanan namin. Ang
at,
t edi
po
agkalaglagan tuloy iyong mga antik sa kanilang tatlo. Mabu
ko silang magpagpag ng mga an
help