icon 0
icon YÜKLE
rightIcon
icon Okuma Geçmişi
rightIcon
icon Çıkış Yap
rightIcon
icon Uygulamayı Edinin
rightIcon
closeIcon

Uygulamadan Bonusunuzu Talep Edin

Kadınlara Yönelik için Kurtadam Kitaplar

En Çok Satanlar Devam Eden Tamamlanmış
Alfa Kral'ın Reddedilmiş Omegası'ndan Kraliçesi'ne

Alfa Kral'ın Reddedilmiş Omegası'ndan Kraliçesi'ne

Ruh eşim Arda ve ben, ruhlarımızı sonsuza dek birbirine bağlaması gereken, Ay Tanrıçası'nın huzurunda edilecek bir yemin olan kutsal Bağlanma Törenimiz için hazırlanıyorduk. Ama zihnime bir balyoz gibi bir psişik mesaj indi; üvey kız kardeşi Ece tarafından gönderilmiş, silah haline getirilmiş bir anı. Anıda, Ece, Arda'nın kollarında sarılıyken, ailesi, yani Alfa ve Luna, gururla gülümseyerek onları izliyordu. Sonraki iki hafta boyunca, tapan Omega gelin rolünü oynamak zorunda bırakıldım. O, Ece'nin yanına koşmak için "sürü acil durumları" hakkında yalanlar söylerken, Ece bana onların gizli buluşmalarının görüntülerini gönderiyordu ve ben bir gelinlikçide tek başıma kalıyordum. Ailesi, iki yıldır ruhumu adadığım projeyi elimden alıp Ece'ye hediye olarak verdi. Bana zayıf kanlı bir Omega, oğullarına layık olmayan biri dediler. Bu arada Ece, Arda'nın güçlü varisini benim değil, kendisinin taşıyacağına dair söz verdiği bir ses kaydı gönderdi. Hepsi onların bu çarpık oyununda acınası, gözden çıkarılabilir bir piyon olduğumu sandılar. Kırılmamı bekliyorlardı. Kıtanın en güçlü sürüsünün gizli varisi olduğumdan haberleri yoktu. Ve ben çoktan Bağlanma Törenimizin tüm dünyada yayınlanmasını ayarlamış, onların kutsal gününü, nihai aşağılanmalarının sahnesine çevirmiştim.
Alfamın Reddi, Tacımın Sahiplenişi

Alfamın Reddi, Tacımın Sahiplenişi

Ruh eşim, Alfa Demir, varisi için düzenlediği kutsal isim verme törenini yönetiyordu. Tek bir sorun vardı: Bu kutlamayı, sürümüze getirdiği sürüsüz bir kurt olan Lara'dan olan yavrusu için yapıyordu. Ve ben, onun gerçek ruh eşi, onun asıl varisine dört aylık hamile olan ben, davet edilmeyen tek kişiydim. Onunla yüzleştiğimde, kendi kolunu tırnakladı, kanattı ve benim ona saldırdığımı haykırarak çığlık attı. Demir, onun bu performansını gördü ve bana bir an bile bakmadı. Hırlayarak Alfa Emri'ni kullandı ve beni gitmeye zorladı. Aramızdaki bağın gücü, bana karşı bir silaha dönüşmüştü. Daha sonra, bana gerçekten saldırdı ve düşmeme neden oldu. Elbisemde kan lekeleri belirirken, çocuğumuzun hayatını tehlikeye atarken, kendi yavrusunu bir halının üzerine fırlattı ve benim onu öldürmeye çalıştığımı haykırdı. Demir odaya daldı, yerdeki kanamalarımı gördü ve bir an bile tereddüt etmedi. Lara'nın çığlık atan yavrusunu kucağına alıp bir şifacı bulmak için koşarak uzaklaştı, beni ve gerçek varisini ölüme terk etti. Ama ben orada yatarken, annemin sesi kendi zihin bağımız aracılığıyla zihnimde yankılandı. Ailemin gönderdiği refakatçiler, bölge sınırının hemen ötesinde beni bekliyordu. Çöp gibi bir kenara attığı Omega'nın aslında dünyanın en güçlü sürüsünün prensesi olduğunu öğrenmek üzereydi.
Gama'nın İhaneti, Alfa'nın İntikamcı Eşi

Gama'nın İhaneti, Alfa'nın İntikamcı Eşi

Beş yıl boyunca kader eşim Kuzey'i sevdim. Alfa'nın kızı olarak, nüfuzumu kullanarak onu sıradan bir savaşçıdan sürümüzün üçüncü komutanlığına yükselttim. Bağımızın Ay Tanrıçası'nın bir lütfu olduğuna inanıyordum. Bu inanç, devriye sırasında Sürünsüzler'in beni pusuya düşürmesiyle paramparça oldu. Boğazıma gümüş bir bıçak dayadıklarında zihin bağımızdan ona çığlıklar attım ama asla cevap vermedi. Sonradan öğrendim ki, o benim yalvarışlarımı üvey kız kardeşimle yataktayken görmezden gelmişti. Bir sürü balosunda onunla yüzleştiğimde, yüzüme bir tokat atmadan önce beni herkesin önünde küçük düşürdü. Onu reddetmek için o kelimeleri söyledikten sonra, beni tutuklatıp zindanlara attırdı. Onun emriyle, mahkumlar günlerce bana işkence etti. Beni aç bıraktılar, gümüşle kestiler ve soğukta taş bir sütuna bağlı bıraktılar. Ruhumu adadığım adam, benim tamamen kırılmamı istiyordu. O pis zeminde yatarken sonunda anladım. Beni hiç sevmemişti; sadece ona verdiğim gücü sevmişti. Üç ay sonra, onu Eşleşme Törenime davet ettim. Bunun büyük barışmaları olduğuna inanarak yüzünde bir gülümsemeyle geldi. Ben koridorda yürürken en ön sıradan izledi, ona sırtımı döndüm ve elimi güçlü bir rakip Alfa'nın, yani gerçek İkinci Şans Eşimin eline koydum. Bu bir affediş değildi. Bu bir intikamdı.
Terk Edilmiş Omegası, Alfa Kral'ın Mahvı

Terk Edilmiş Omegası, Alfa Kral'ın Mahvı

On beş yıl boyunca, heybetli Alfa Demir Karahan'ın ruh eşiydim. Bana Liman'ım derdi; içindeki canavarı yatıştırabilen tek kişi olduğumu söylerdi. Ama psişik bağımızdan sızan ihanetini hissettiğimde, o mükemmel dünyamız paramparça oldu: başka bir kadının kokusu, kalçasındaki kırmızı ojeli tırnakların bir anlık görüntüsü. İçimdeki kurt acıyla uludu. Doğum günümde acil bir sürü meselesi olduğunu söyleyerek yalan söyledi, ama arabasında tek bir sarı saç teli buldum. İlk tanıştığımız restoranda gizli telefonunu ele geçirdim ve asistanı Ceyda'dan gelen müstehcen mesajları gördüm. *“Şimdi o kadınla mısın? Söylediğin kadar sıkıcı mı?”* diye alay ediyordu. Sonra resimli bir mesaj geldi: Ceyda, ona aldığı Zen Pırlanta kutusunu tutuyordu. *“Bu gece bunu bana takmanı sabırsızlıkla bekliyorum, Alfa.”* İhanetinin zehri midemi bulandırdı. Sürümüzün Şifacısı, hastalığımın gıda zehirlenmesi değil, bir "Ruh Reddi" olduğunu doğruladı; bağımız, ilişkisi yüzünden o kadar kirlenmişti ki, ruhum onu reddediyordu. O gece Ceyda bana son, acımasız bir psişik saldırı gönderdi: pozitif gebelik testinin bir fotoğrafı. *“Onun soyu artık bana ait. Kaybettin, yaşlı kadın.”* Ben onun limanıydım, ama bir liman demir almayı da seçebilir. Avukatımı aradım. "Ondan hiçbir şey istemiyorum," dedim. "Tek bir kuruş bile. Özgür olmak istiyorum." Bu bir kaçış değildi; dikkatle planlanmış bir geri çekilmeydi. Onun dünyası çökmek üzereydi ve o kıvılcımı çakan ben olacaktım.
Alfam Tarafından İhanete Uğramış, Luna Olarak Uyanmış

Alfam Tarafından İhanete Uğramış, Luna Olarak Uyanmış

Ay Tanrıçası tarafından Alfa için seçilmiş, onun kaderindeki eşiydim. Yıllarımı ona gizlice aşık olarak geçirdim, sürünün Yükseliş töreninde nihayet beni Luna'sı olarak ilan edeceğinden emindim. Ama o, kürsüye çıkıp başka bir kadını takdim etti. Karanlıkta bana fısıldadığı vaatlerle aylardır planladığı siyasi bir evlilik için, benim kanımı gizli bir ritüelde kullanarak kendini o kadına bağladığını öğrendim. Tüm sürümüzün önünde beni alenen reddetti. Bu acımasız hareket, kutsal bağımızı paramparça etti ve ruhumu ikiye böldü. Yeni gelininin bana ihanetle iftira atmasına, evimi yok etmesine ve geçmişimi silmesine izin verdi. Savaşçılarının başıma gümüşle kaplı taşlar atmasını izledi, sonra da diz çöküp işlemediğim bir suç için özür dilememi emretti. Uğruna ölebileceğim adam, güç ve hırs uğruna beni mahvetti. Sonra hayatımın enkazında bana gelip gizli metresi, dünyadan sakladığı gizli ödülü olmamı istedi. Reddettim. Onun zulmünden kaçtım, küllerimden yeniden doğdum ve değerimi gören gerçek bir Alfa ile yeni bir aşk buldum. Kendi hakkımla bir Luna oldum, güçlü ve nihayet özgürdüm. Ama reddedildiğim eşimin takıntısı bir ur gibi büyüdü. Bir yıl sonra beni bir tuzağa çekti. En son hatırladığım şey, boynumda hissettiğim ani bir sızı ve onun tüyler ürpertici fısıltısıydı: "Eve dönme zamanımız geldi."
İstenmeyen Eşi Gizli Beyaz Kurt

İstenmeyen Eşi Gizli Beyaz Kurt

On yıl boyunca güçsüz bir Omega olarak yaşadım. Tek neşem, pırlanta gibi parlayan kızım Mihre'ydi. Onu ailemin düşmanlarından korumak için gerçek doğamı, yani güçlü bir Beyaz Kurt olduğumu içime hapsetmiştim. Mihre, Uluslararası Konsey'de herkesin gıpta ettiği o stajı kazandığında, nihayet sakin hayatımızın güvence altına alındığını sanmıştım. Ama bir hafta sonra, onu okulun bir köşesinde, derisini cayır cayır yakan gümüş halatlarla bağlanmış, iki büklüm olmuş halde buldum. Hayalleri, sürümüzün Alfa'sının kızı Lara tarafından paramparça ediliyordu. "Bu süprüntü benim yerimi çalabileceğini sanmış," diye alay etti Lara. "Alfa babamın benim için ayarladığı o stajı." Dünyam başıma yıkıldı. Alfa, on yıllık kocam, kaderimin bana mühürlediği eşim Volkan'dı. Aramızdaki kutsal bağ aracılığıyla ona ulaştığımda, paniğimi tatlı yalanlarla geçiştirdi. Hem de ben, Lara ve arkadaşlarının çocuğumuzu bir spor müsabakası gibi izleyip ona işkence etmelerini seyrederken. En büyük ihanet, metresi İpek'in Alfa'nın Eşi kartını, yani "benim" kartımı göstermesiyle geldi. Volkan o kartı ona vermişti. Kocam geldiğinde ise herkesin önünde beni tanımadığını söyledi. Bu, aramızdaki bağı paramparça eden affedilmez bir günahtı. Bana izinsiz giren bir yabancı muamelesi yaptı ve savaşçılarına beni cezalandırmalarını emretti. Onlar beni zorla dizlerimin üzerine çökertip gümüşle döverken, o sadece durup izledi. Ama hepsi beni hafife almıştı. Kızıma verdiğim muskadan ya da içindeki kadim güçten haberleri yoktu. Son darbe indiğinde, gizli bir kanaldan bir isim fısıldadım ve ailemin nesiller önce ettiği bir yemini çağırdım. Saniyeler sonra, askeri helikopterler binayı sardı ve Yüksek Konsey Muhafızları odaya doluşup önümde eğildi. Komutanları, "Luna Lale," diye anons etti. "Yüksek Konsey Muhafızları emrinizdedir."
Çalınmış Lunası, En Büyük Pişmanlığı

Çalınmış Lunası, En Büyük Pişmanlığı

Beş yıl boyunca, Kanlıay Sürüsü'nün Luna'sı, Alfa Alp Arslan'ın kaderindeki eşiydim. Ama o beş yılın her bir gününde, onun kalbi başka bir kadına aitti: Figen'e. Ortak doğum günümüzde, umudumun son ipliği de koptu. Onun, bana sürpriz olacağını söylediği o muhteşem gümüş rengi elbiseyle büyük merdivenlerden inişini izledim. Bütün sürünün önünde ona doğru yürüdü ve yanağını öptü. Her zaman Figen'in korunmaya muhtaç, kırılgan, yaralı bir kurt olduğunu iddia ederdi. Yıllarca onun yalanlarına inandım. O, benim hayallerimi Figen'e sunarken, onun doğum gününü gizlice kutlarken ve bana sadece Luna'nın boş unvanını bırakırken kayıtsızlığına katlandım. Onunla yüzleştiğimde ise acımı görmezden geldi. Kopuk bağımız aracılığıyla zihnime sızan sesiyle Figen'e, "Bu işi bir türlü anlamıyor," diye yakındı. "Bir eş unvanının beni zincirleyebileceğini sanıyor. Bu çok boğucu." Boğulduğunu mu düşünüyordu? Onun ihmalkârlığında boğulan bendim. O benim eşim değildi; o bir korkaktı ve ben sadece Tanrıça tarafından zorla içine sokulduğu bir kafestim. Bu yüzden salondan, daha sonra da onun hayatından çıkıp gittim. Onu resmen reddettim. Aramızdaki bağ paramparça olurken nihayet paniğe kapıldı, yeniden düşünmem için yalvardı. Ama artık çok geçti. Onun kafesi olmaktan bıkmıştım.
Eşim Reddetti, Düşman Alfa Sahiplendi

Eşim Reddetti, Düşman Alfa Sahiplendi

Ruh eşim Alfa Hakan'a on yıl boyunca sadakatle hizmet ettim. Bugün, Gümüş Ay sürüsünün Luna'sı olarak taç giyeceğim gündü. Sarsılmaz bağlılığımın kutlanacağı bir zafer anıydı. Ancak törenden hemen önce, onun Beta'sıyla konuşmasına kulak misafiri oldum. Bana "çorak bir tarla" dedi ve yerime hamile metresi Derya'yı getireceğini alaycı bir şekilde söyledi. Hatta üç gün içinde sürünerek geri döneceğime dair bahse bile girdi. Tüm sürünün önünde, benim başarısızlığımın kanıtı olarak sahte bir doktor raporunu havaya kaldırarak Derya'yı yeni Luna olarak ilan etti. Uzaklaşmaya çalıştığımda ise ona saldırmakla suçlandım. Hakan'ın Alfa Emri bir balyoz gibi üzerime indi ve beni dizlerimin üzerine çökmeye zorladı. Gözleri nefretle dolu bir şekilde, "Gelecekteki Luna'nıza saldırdı," diye kükredi. Son emri ise gümüşle bezenmiş kırbaçların getirilmesiydi. Kırbaçlar sırtımı parçalara ayırdıktan sonra savaşçıları beni bir çöp gibi ormana fırlatıp ölüme terk etti. Acı ve zehrin etkisiyle bilincimi kaybettim. Gözlerimi açtığımda ise yine bir esirdim. Tepemde, rakip sürümüzün korkunç Alfa'sı Baran Boz duruyordu. Yırtık pırtık giysilerime ve kanayan yaralarıma baktı. Sesi, yıllardır zihnimde çınlayan o kelimeleri tekrarlarken soğuk ve sorgulayıcı bir fısıltı gibiydi. "İşe yaramaz bir dişi kurt mu?"